Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Słowa nigdy nie są same, gdy ktoś je wypowiada. - odparł Bly. - Bo niosą echo.

-Proszę, podnieś głowę-rzekł łamiącym się głosem. -Oczy to dwoje drzwi prowadzących do miejsca, gdzie zrodziła się dusza.

W końcu znalazłam w sobie dźwięk – taki, który mógł coś zdziałać. Pełny, uskrzydlony. Zatoczyłam z niego pętlę, wywiodłam go w górę i w dół. Gładziłam jego krawędzie na języku, aż stał się okrągły, kulisty, połyskliwy.

Czułam piętami dudniący tupot Matki Dziewięć. Dziewczęta spuściły głowy. Przełknęłam swoje sekrety, ale kłębiły mi się w brzuchu jak skwaśniała zupa, podchodziły do gardła, jakby się chciały wydostać.

Dziewczęta o śpiewającym gardle pochłania morze.

Sekretami powinno się wymieniać, nie należy ich rozdawać. Sekret za sekret. Inaczej ta druga osoba cię wyda.

Milczenie, gdy się zaczyna w nie wsłuchiwać, okazuje się głośniejsze niż cokolwiek innego.

Nawet umarli mają sekrety.