Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Była jak lustro, w którym odbija się świat ze wszystkimi jego barwami i emocjami. Kiedy po jej śmierci to lustro rozpadło się na tysiące kawałeczków, każdy z nas zachował swój kawałek i widzi Agnieszkę w taki sposób, w jaki sam postrzega świat. Każdy z nas opowie inną historię – wspomni o innych rzeczach, co innego zauważy. Bo każdy znał inny kawałek Agnieszki.

Na trzeźwo człowiek nie jest sobą, jest minoderyjną stertą zakazów, nakazów, konwenansów, przymusów, wstydu i czego tam jeszcze.

W życiu jest ważna uczciwość wobec siebie i dobre traktowanie ludzi. Traktuj innych tak, jak sama chcesz być traktowana – słyszałam od dziecka. Bądź szczęśliwa i miej w nosie, co ludzie o tym powiedzą. Nie krzywdź innych, nie zabieraj niczego, nie mów o innych źle.

Można człowiekowi uciec, można człowieka okraść, można człowieka oszukać, może zmienić poglądy, można się z człowiekiem rozwieść, ale najgorsze, co może człowiek człowiekowi zrobić, to jest go upokorzyć” – powie potem w filmie dokumentalnym Grażyny Pieczuro.