Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdy kruk zaskrzeczy złowieszczo, nie pozwól, by zawładnęły tobą pozory — od razu dokonaj w myślach rozróżnienia i powiedz: „Żadna z tych wróżb nie dotyczy mnie; dotyczą one mojego biednego ciała, mojego niewielkiego majątku, mojej reputacji, moich dzieci lub mojej żony. Dla mnie jednak wszystkie znaki są pomyślne, o ile tylko tak postanowię. Niezależnie bowiem od tego, co wyniknie z tych rzeczy, w mojej mocy leży czerpać z tego korzyści”.

Gdyby ktokolwiek miał zamiar podporządkować twoje ciało władzy przypadkowej osoby, byłbyś tym faktem poirytowany; czy nie wstydzisz się zatem tego, że podporządkowujesz swój umysł władzy napotkanego przypadkowo człowieka, czyli dopuszczasz do siebie niepokój i zmartwienia, gdy tylko ta osoba postanowi ci nawymyślać?

Nic tak nie zadziwia ludzi, jak zdrowy rozsądek i proste działanie.

(…) Ty jednak nie chcesz się wykazać wytrwałością i zdradzasz niezadowolenie; jeśli nie ma obok ciebie nikogo innego, nazywasz to samotnością; jeżeli znajdujesz się wśród ludzi, nazywasz ich kanaliami i złodziejami; obwiniasz tez o wszystko własnych rodziców, braci i sąsiadów. Kiedy jesteś sam, powinieneś nazywać ten stan spokojem i wolnością, myśląc przy tym, że jesteś podobny do bogów. Gdy otaczają cię ludzie, nie powinieneś nazywać ich tłumem, źródłem kłopotów lub dyskomfortu, lecz uznać te sytuacje za święto i zgromadzenie a zarazem cieszyć się z obecności wszystkich tych osób.

Skoro ten człowiek skrzywdził samego siebie, zachowując się wobec mnie w niesprawiedliwy sposób, czy nie mogę skrzywdzić samego siebie, podejmując niesprawiedliwe działania zwrócone przeciwko niemu?”.

Muszę umrzeć. Czy muszę więc umrzeć, lamentując? Muszę zostać zakuty w łańcuchy. Czy mam w tej sytuacji lamentować? Muszę się udać na wygnanie. Czy ktokolwiek powstrzymuje mnie przed udaniem się tam z uśmiechem, radością i zadowoleniem?

Epiktet nie jest lepszy od Sokratesa, lecz wystarczy mi, jeśli nie jest gorszy. Nie będę nigdy Milo, ale nie zaniedbuję swojego ciała, nie będę też Krezusem, lecz nie mam zamiaru zaniedbywać mojego majątku. Krótko mówiąc, nie powinniśmy rezygnować z dążenia do czegoś tylko dlatego, że straciliśmy nadzieję na osiągnięcie w danej kwestii doskonałości.