cytaty z książki "Poczta literacka czyli jak zostać (lub nie zostać) pisarzem"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Jeśli nie ma Pan odwagi, żeby do nas przyjść i porozmawiać o nadesłanych wierszach, to może przyjść Pan bez odwagi. Dla nieśmiałych mamy dużo serca. Jakoś z reguły nieśmiali stawiają sobie większe wymagania, są wytrwalsi i intensywniej myślą.
W czeluściach utalentowanego pisarza kłębią się rozmaite demony. I jeśli nawet drzemią w nim (czy powinny drzemać) przed i po pisaniu, to podczas pisania prowadzą ożywioną działalność.
[...] autor musi być szpiegiem swoich fikcyjnych postaci, podsłuchiwać pod drzwiami, podglądać, kiedy są sami, otwierać ich listy i domyślać się, na jaki temat milczą.
Mój chłopiec twierdzi,że jestem za ładna ,żeby pisać dobre wiersze.Co myślicie o tych,które załączam?" -- Sądzimy,że jest Pani rzeczywiście piękną dziewczyną.
Talent prozatorski to zdolność wyskakiwania z własnej skóry, to umiejętność stawania się w myślach kimś całkiem innym, prezesem spółdzielni, brzuchomówcą w cyrku, kobietą oczekującą dziecka, robotnikiem wysłanym na kurs, wdowcem i pięcioletnią dziewczynką.
Chcę być poetą..." Ba, znowu ujmuje Pan rzecz za nieodpowiedni koniec. Absolutnie wolimy takich, co po prostu "chcą pisać". Tylko to jest poważne.
Nie,nie,nie,nikt nie pisze "dla siebie",po co ta mistyfikacja? Wszystko,począwszy od obwieszczenia kredą na murku,że "Juzek jest głópi",a na "JÓzefie i jego braciach" skończywszy,powstało z przemożnej chęci narzucenia innym swoich myśli."Dla siebie" spisujemy co najwyżej adresy w notesie,a jeśliśmy krzepkiego ducha,to jeszcze i zaciągnięte długi.
Jesteśmy zwolennikami starej zasady, że pisarz powinien wiedzieć o swoich bohaterach nieco więcej, niż oni sami wiedzą o sobie. Albo przynajmniej - tyleż samo. Natomiast nigdy mniej.