-
ArtykułyMama poleca: najlepsze książki dla najmłodszych czytelnikówEwa Cieślik19
-
ArtykułyKalendarz wydarzeń literackich: czerwiec 2024Konrad Wrzesiński5
-
ArtykułyWyzwanie czytelnicze Lubimyczytać. Temat na czerwiec 2024Anna Sierant1179
-
ArtykułyCzytamy w długi weekend. 31 maja 2024LubimyCzytać421
Cytaty z tagiem "herkules poirot" [59]
[ + Dodaj cytat]
Satterthwaite rozpogodził się. Nagle przyszło mu coś do głowy. Szczęka mu opadła.
-Wielki Boże! (...) Ten drań i jego zatruty koktajl!Każdy mógł go wypić. Np. ja.
-Jest jeszcze gorsza ewentualność, której nie wziął pan pod uwagę - rzekł na to Poirot.
-Hm?
-To mogłem być JA - powiedział Herkules Poirot.
Pan może wiedzieć wszystko o papierosach i zapałkach, monsieur Giraud, ale ja, Herkules Poirot, znam ludzki umysł.
- Czy jest pan żonaty, panie Poirot? - zapylał.
- Niestety, ominęło mnie to szczęście.
- Hmm - mruknął sir Joseph. - Nie wiem, jak to z tym szczęściem, ale gdyby pan był żonaty, to by pan wiedział, że kobiety to śmieszne istoty.
Ma pan wyjątkowo męczącą cechę, że zwykle ma pan rację.
- Skoro już jednak jesteśmy ludźmi - dorzucił w zadumie - to nie widzę powodu, żeby nie odnosić się do siebie po ludzku.
Herkules Poirot poczuł znajomy skurcz szczęk, chwytający w chwili, gdy ma się ochotę ziewnąć, lecz przez grzeczność nie wypada. Odczuwał to niekiedy czytając sprawozdania z obrad parlamentu - wówczas jednak nic nie wzbraniało mu ziewać.
Jakże głupi są ci, którzy zbaczają z prostej drogi. Czyste sumienie - oto, czego w życiu potrzeba. Wtedy wszystkim można stawić czoło, a każdego, kto ci wchodzi w paradę odesłać do diabła!
- (...) Widzisz, mój drogi - odparł z nutą smutku - ty nie masz instynktu.
- Zwykle mówiłeś o inteligencji - zaoponowałem.
- Często występują razem - padła niejasna odpowiedź.
- Czy to wariat, proszę pana?
- Uczciwie mówiąc, nie wiem. Czasami tak mi się zdaje, ale z najgorszych jego bredni wynika nagle, że w tym szaleństwie jest metoda.
- Co go napadło? - zapytała Mary.
- Nie mam pojęcia. Budował domki z kart. Nagle wrzasnął, że ma pomysł, i uciekł, jak to pani sama widziała.