-
ArtykułyMama poleca: najlepsze książki dla najmłodszych czytelnikówEwa Cieślik19
-
ArtykułyKalendarz wydarzeń literackich: czerwiec 2024Konrad Wrzesiński5
-
ArtykułyWyzwanie czytelnicze Lubimyczytać. Temat na czerwiec 2024Anna Sierant1191
-
ArtykułyCzytamy w długi weekend. 31 maja 2024LubimyCzytać451
Cytaty z tagiem "ziołolecznictwo" [6]
[ + Dodaj cytat]Leczenie ziołami w Karkonoszach i Górach Izerskich było przez wieki podstawowym sposobem radzenia sobie z problemami zdrowotnymi tutejszej ludności oddalonej od położonych w dolinach większych miast. Oprócz zbierania czy przygotowywania ziół laboranci zwykle sami zajmowali się ziołolecznictwem, stosując odpowiednie kuracje, które miały pomagać w chorobie i nieść pomoc cierpiącym. Diagnozy stanu zdrowia stawiane były przez laborantów za pomocą bezpośredniego wywiadu z pacjentem, a leki dostosowywane indywidualnie, w zależności od poszczególnych przypadków, co znacznie podnosiło skuteczność procesu leczenia.
Noni może być podwójnie toksyczne dla atakujących patogenów. Daje to szansę chorym do wspomagania leczenia surowym sokiem noni (najkorzystniej liofilizowanym) groźnych infekcji bakteryjnych, tzw. sepsy.
Nic nie trzymało Mani w miejscu, które nazywała swoim.Wykluta na granicy przedwiośnia myśl zakiełkowała na tyle mocno, że doczekała się szczegółowego planu, który przednówkiem, dzięki pomocy wtajemniczonych, Mania zrealizowała. Słowo „jakoś” postanowiła zamienić na „jakość” i paradoksalnie potrzebne było do tego ograniczenie i rezygnowanie.
ROKITNIK ZWYCZAJNY
Na Wschodzie uważany za ,,cytrynę wschodnią”, na Syberii nosi nazwę ,,oblepicha”. Każdy Sybirak ma ją w swoich zapasach na zimę.
Rokitnik zwyczajny, to prawdziwy skarbiec witamin. Poza wysoką zawartością kwasów tłuszczowych (omega-3, 6 i 9), w owocach rokitnika występuje rzadko spotykany kwas tłuszczowy omega-7 o działaniu utleniającym.
W sklepach zielarskich rokitnik możemy spotkać w dwóch postaciach – oleju rokitnikowego i soku z owoców rokitnika. Picie oleju i soku działa przede wszystkim leczniczo przy schorzeniach, których przebieg zależy od stężenia witaminy C – przeziębieniach, grypie, stanach zapalnych oskrzeli i górnych dróg oddechowych oraz innych narządów.
Wymienione właściwości decydują o kolejnym zastosowaniu owoców lub oleju z rokitnika, które z dużym skutkiem zaleca się przy wypadaniu włosów i łysieniu. Z kolei zawartość witaminy E – chroni organizm przed zmianami zwyrodnieniowymi, skurczami i zakrzepami, a obecność nienasyconych kwasów tłuszczowych przyspiesza gojenie ran, błon śluzowych i wszelkiego rodzaju uszkodzeń i zmian skóry, w tym łuszczycy, grzybicy, trądziku, egzem i liszai. W tradycyjnej medycynie chińskiej i mongolskiej z dużym powodzeniem używano rokitnika do leczenia chorób żołądka, dolegliwości reumatycznych oraz chorób skórnych. Ceniono go również, jako środek przeciwkrwotoczny i przeciwszkorbutowy. Również i dziś poleca się rokitnik na te dolegliwości.
Wyciągi olejowe z owoców są stosowane w leczeniu stanów zapalnych układu pokarmowego i chorobie wrzodowej żołądka oraz dwunastnicy. Wskazane są również w chorobach wywołanych przez wirusy lub bakterie i przy dolegliwościach gośćcowych. Zewnętrznie wyciągi zaleca się stosować w oparzeniach, odleżynach, odmrożeniach, poparzeniach słonecznych, stanach zapalnych skóry. Ich zadaniem jest łagodzenie i pielęgnacja uszkodzonej skóry. Z kolei napary z liści są środkiem dostarczającym sił witalnych, wzmacniającym siły obronne organizmu i wspomagającym odporność.
ROKITNIK ZWYCZAJNY
Na Wschodzie uważany za ,,cytrynę wschodnią”, na Syberii nosi nazwę ,,oblepicha”. Każdy Sybirak ma ją w swoich zapasach na zimę.
Rokitnik zwyczajny, to prawdziwy skarbiec witamin. Poza wysoką zawartością kwasów tłuszczowych (omega-3, 6 i 9), w owocach rokitnika występuje rzadko spotykany kwas tłuszczowy omega-7 o działaniu utleniającym.
W sklepach zielarskich rokitnik możemy spotkać w dwóch postaciach – oleju rokitnikowego i soku z owoców rokitnika. Picie oleju i soku działa przede wszystkim leczniczo przy schorzeniach, których przebieg zależy od stężenia witaminy C – przeziębieniach, grypie, stanach zapalnych oskrzeli i górnych dróg oddechowych oraz innych narządów.
Wymienione właściwości decydują o kolejnym zastosowaniu owoców lub oleju z rokitnika, które z dużym skutkiem zaleca się przy wypadaniu włosów i łysieniu. Z kolei zawartość witaminy E – chroni organizm przed zmianami zwyrodnieniowymi, skurczami i zakrzepami, a obecność nienasyconych kwasów tłuszczowych przyspiesza gojenie ran, błon śluzowych i wszelkiego rodzaju uszkodzeń i zmian skóry, w tym łuszczycy, grzybicy, trądziku, egzem i liszai. W tradycyjnej medycynie chińskiej i mongolskiej z dużym powodzeniem używano rokitnika do leczenia chorób żołądka, dolegliwości reumatycznych oraz chorób skórnych. Ceniono go również, jako środek przeciwkrwotoczny i przeciwszkorbutowy. Również i dziś poleca się rokitnik na te dolegliwości.
Wyciągi olejowe z owoców są stosowane w leczeniu stanów zapalnych układu pokarmowego i chorobie wrzodowej żołądka oraz dwunastnicy. Wskazane są również w chorobach wywołanych przez wirusy lub bakterie i przy dolegliwościach gośćcowych. Zewnętrznie wyciągi zaleca się stosować w oparzeniach, odleżynach, odmrożeniach, poparzeniach słonecznych, stanach zapalnych skóry. Ich zadaniem jest łagodzenie i pielęgnacja uszkodzonej skóry. Z kolei napary z liści są środkiem dostarczającym sił witalnych, wzmacniającym siły obronne organizmu i wspomagającym odporność.
Wyciąg z dębu pije się na odwagę, z sosny na wytrwałość, klematis jest przeciw ucieczce w marzenia, a gorczyca przeciw beznadziei. (s.83).