Utopia

Każda książka ma swój dobry czas. "Utopia" trafiła mnie w momencie kiedy potrzebowałam puścić wodze wyobraźni. Zanurzyłam się opisy i fantazje autora do tego stopnia iż sama fabuła , intryga, wątek kryminalny były tylko dodatkami. Dosłownie delektowałam się wyobrażeniami. Polecam wszystkim którzy potrafią wejść w książkę i zobaczyć.

Każda książka ma swój dobry czas. "Utopia" trafiła mnie w momencie kiedy potrzebowałam puścić wodze wyobraźni. Zanurzyłam się opisy i fantazje autora do tego stopnia iż sama fabuła , intryga, wątek kryminalny były tylko dodatkami. Dosłownie delektowałam się wyobrażeniami. Polecam wszystkim którzy potrafią wejść w książkę i zobaczyć.

Sama intryga to nic szczególnego - jest w dużej mierze przewidywalna i momentami wtórna. Za to wizja fantastycznego lunaparku, o którym Walt Disney nie śmiałby nawet śnić - bezcenna. Autor od pierwszych tron porywa nas w fantastyczną jazdę rollercoasterem nad bezdennymi kanionami, wśród rozbłysków supernowych i stukotu bryczek dawnego Londynu, szczęku mieczy i smoczych płomieni, upojnego aromatu najwspanialszych orchidei Atlantydy....Warto dać się uwieść, zapominając o miernej historii w tle.

Sama intryga to nic szczególnego - jest w dużej mierze przewidywalna i momentami wtórna. Za to wizja fantastycznego lunaparku, o którym Walt Disney nie śmiałby nawet śnić - bezcenna. Autor od pierwszych tron porywa nas w fantastyczną jazdę rollercoasterem nad bezdennymi kanionami, wśród rozbłysków supernowych i stukotu bryczek dawnego Londynu, szczęku mieczy i smoczych...

Fabuła ciekawa, ale opisana w taki sposób że czasami nad nią zasypiałem. Przemęczyłem się do końca i raczej nie sięgnę już po żadną książkę tego autora.

Fabuła ciekawa, ale opisana w taki sposób że czasami nad nią zasypiałem. Przemęczyłem się do końca i raczej nie sięgnę już po żadną książkę tego autora.

Ciekawa, ale ciężko się czyta

Ciekawa, ale ciężko się czyta

Długie, rozwlekłe, miejscami zalatujące nudą.

Aż wierzyć się nie chce, bo dzieje się naprawdę wiele. Podane to jest jednak w sposób ciężkostrawny, przegadany, bez poczucia czasu. Opis czegoś, co fizycznie trwa kilka sekund, tutaj zajmuje kilka stron – czytelnik nie ma szans, żeby zanurzyć się w akcji i zapomnieć o zewnętrznym świecie. W niektórych momentach czas nagli, liczy się każda sekunda, a bohaterowie wdają się w naukowe dyskusje, jakby znajdowali się na sali konferencyjnej i naprawdę nic innego nie mieli do roboty. Jest to irytujące i działa zniechęcająco.

Jedno jest trafne w 100% - to tytuł powieści. Absolutnie nowatorskie przedsięwzięcie na ogromną skalę, wybudowane w rekordowym czasie i wszystko cudownie działa jak w szwajcarskim zegarku – tak, to rzeczywiście jest utopia. Widać, że autor, mimo wręcz zarzucenia czytelnika technicznymi szczegółami, nie ma pojęcia, w jaki sposób i w jakich bólach rodzą się takie projekty i z jakimi trudnościami muszą się zmagać ich twórcy, jeszcze długo po ich uruchomieniu.

Takich kruczków jest tu więcej, ale nie mogę ich opisać, by nie zdradzić zakończenia.

A o czym to jest? Generalnie o nowoczesnym, naszpikowanym najnowszą elektroniką, całkowicie nowatorskim parku rozrywki. I o kilku złych facetach, którzy zdecydowali się zająć terrorem, za zakładników mając tysiące gości owego specyficznego lunaparku. Treść stosunkowo banalna, ale to akurat w powieściach sensacyjnych nie przeszkadza. W tej dziedzinie literatury ważniejsze są bowiem styl narracji, sposób prowadzenia akcji, intryga, tajemnica, zaskakujące zakończenie. Tutaj w każdej z tych rzeczy mamy poważne braki. Tylko jedno udało się autorowi – nie popadł w to, co nazywam schematem Dana Browna – sprawcą całego zła jest ten, który budzi największe zaufanie. Tutaj nie wiadomo, kto jest tym złym, dopóki autor sam tego nie zdradzi, a podejrzewać można w zasadzie wszystkich.

Sami bohaterowie dość przeciętni. Mamy tu błyskotliwego naukowca, twardą panią manager, bezczelnego terrorystę i nawet byłego agenta specjalnego, choć ten do akcji trafia nieco później. Ale dobrze że jest, bo nieco ożywia akcję, która od momentu jego pojawienia się, jakby trochę zyskuje, przynajmniej pod względem poczucia czasu.

Ogólna ocena – nieco poniżej przeciętnej. Zdecydowanie lepsze książki wychodzą autorowi w duecie z Douglasem Prestonem.

Długie, rozwlekłe, miejscami zalatujące nudą.

Aż wierzyć się nie chce, bo dzieje się naprawdę wiele. Podane to jest jednak w sposób ciężkostrawny, przegadany, bez poczucia czasu. Opis czegoś, co fizycznie trwa kilka sekund, tutaj zajmuje kilka stron – czytelnik nie ma szans, żeby zanurzyć się w akcji i zapomnieć o zewnętrznym świecie. W niektórych momentach czas nagli,...

Polecam miłośnikom przygodówek, kryminałów i science-fiction. Przyjemnie się czyta.

Polecam miłośnikom przygodówek, kryminałów i science-fiction. Przyjemnie się czyta.

Chyba nikogo nie zdziwi jak stwierdzę, że na Lincolna Child`a trafiłam przypadkiem... "Porwałam" jego dwie książki z półki w bibliotece. Dopiero w domu zorientowałam się, że to nie LEE Child ;)

Pomyłka ta na szczęście nie była tragiczna w skutkach- książka miła i przyjemna. Akcja z pewnością nadaje się na film. Nie jest jakoś specjalnie zawiła. Najbardziej polubiłam robotycznego psa :)
Jak widać zwierzęta, nawet te mechaniczne wywołują u mnie pozytywne odczucia.

Jedno mogę stwierdzić - jak dobrze, że przeczytałam tą książkę już po wizycie w ENERGYLANDII - Wesołym Miasteczku w Zatorze -> inaczej byłabym trochę niespokojna.

POLECAM!

Chyba nikogo nie zdziwi jak stwierdzę, że na Lincolna Child`a trafiłam przypadkiem... "Porwałam" jego dwie książki z półki w bibliotece. Dopiero w domu zorientowałam się, że to nie LEE Child ;)

Pomyłka ta na szczęście nie była tragiczna w skutkach- książka miła i przyjemna. Akcja z pewnością nadaje się na film. Nie jest jakoś specjalnie zawiła. Najbardziej polubiłam...

No nie dawalam rady..meczylam sie okrutnie i w koncu sie poddalam bo ta ksiazka jesli chodzi o moj gust byla totalnie nietrafiona :-/

No nie dawalam rady..meczylam sie okrutnie i w koncu sie poddalam bo ta ksiazka jesli chodzi o moj gust byla totalnie nietrafiona :-/

Oczywiście nie ten Child o którego mi chodziło. Przez pomyłkę wziąłem z półki Lincolna Childa. No ale skoro już był to przeczytałem. Byłem zawiedziony bo nastawiłem się na Jacka Reachera i jego kolejne przygody a tu opowieść o parku rozrywki i terrorystach. Jak dla mnie tragedii nie było ale też bez większego szału.

Oczywiście nie ten Child o którego mi chodziło. Przez pomyłkę wziąłem z półki Lincolna Childa. No ale skoro już był to przeczytałem. Byłem zawiedziony bo nastawiłem się na Jacka Reachera i jego kolejne przygody a tu opowieść o parku rozrywki i terrorystach. Jak dla mnie tragedii nie było ale też bez większego szału.

Pierwsza książka tego roku. Na pewno nie jest to zły start, powieść sensacyjna, która rozwija się całkiem wolno jednak z czasem nabiera tempa. Pisana w sposób, który wręcz nie pozwala odłożyć książki na bok, lekki niedosyt pozostaje po tym, że było kilka przewidywalnych wydarzeń.

1/52

Pierwsza książka tego roku. Na pewno nie jest to zły start, powieść sensacyjna, która rozwija się całkiem wolno jednak z czasem nabiera tempa. Pisana w sposób, który wręcz nie pozwala odłożyć książki na bok, lekki niedosyt pozostaje po tym, że było kilka przewidywalnych wydarzeń.

1/52