Batman: Ego

I fabuła i "psychologizowanie" na miarę pejoratywnego znaczenia słowa "komiksowe". Ale zarazem to też świetny komiks dla miłosników serialu "Batman: The Animated Series", czyli np. dla mnie. Prosta bajeczka z piękną grafiką.

I fabuła i "psychologizowanie" na miarę pejoratywnego znaczenia słowa "komiksowe". Ale zarazem to też świetny komiks dla miłosników serialu "Batman: The Animated Series", czyli np. dla mnie. Prosta bajeczka z piękną grafiką.

Cooke lepij rysował niż pisał w tytułowej ,potem lepiej

Cooke lepij rysował niż pisał w tytułowej ,potem lepiej

Grafika jest bardzo dobra. Rysunki sprawiają wrażenie archaicznych, ale ze świetnym cieniowaniem.
Za to z fabułą mam problem. Konflikt wewnętrzny Batmana to ciekawy temat. Tutaj zapasy ciemnej i jasnej strony Bruca są przedstawione w dość infantylny sposób. Dialogi mi kompletnie nie leżą są pełne patosu i sztuczne. Najbardziej co mnie boli to efekt tej walki. Spodziewałem się czegoś zupełnie innego.
Koniec końców komiks długi nie jest i warto go sprawdzić przynajmniej dla samych rysunków.

Grafika jest bardzo dobra. Rysunki sprawiają wrażenie archaicznych, ale ze świetnym cieniowaniem.
Za to z fabułą mam problem. Konflikt wewnętrzny Batmana to ciekawy temat. Tutaj zapasy ciemnej i jasnej strony Bruca są przedstawione w dość infantylny sposób. Dialogi mi kompletnie nie leżą są pełne patosu i sztuczne. Najbardziej co mnie boli to efekt tej walki. Spodziewałem...

No dobra, to psychologiczne pogłębienie postaci Batmana tak naprawdę zahacza o banał, ale za to rysunki... Rysunki jak zawsze u Darwyna Cooke'a - cudne.

No dobra, to psychologiczne pogłębienie postaci Batmana tak naprawdę zahacza o banał, ale za to rysunki... Rysunki jak zawsze u Darwyna Cooke'a - cudne.

Jeden z lepszych komiksów o Gacku; lektura utwierdziła mnie w przekonaniu, że wbrew pozorom to jednak Batman jest bardziej szalony od Jokera, nie na odwrót. Polecam, tym bardziej, że kreska Darwyna Cooke'a niezmiennie mnie zachwyca.

Więcej o komiksach piszę na fb.com/polishpopkulture

Jeden z lepszych komiksów o Gacku; lektura utwierdziła mnie w przekonaniu, że wbrew pozorom to jednak Batman jest bardziej szalony od Jokera, nie na odwrót. Polecam, tym bardziej, że kreska Darwyna Cooke'a niezmiennie mnie zachwyca.

Więcej o komiksach piszę na fb.com/polishpopkulture

Owa część serii opowiada o problemie moralności Bruce'a Wayne'a jako Batmana.
Podczas jednej z akcji zaczyna mieć wątpliwości co do swojego postępowania.
Jego wewnętrzny strach materializuje się w postaci wizji, która uwidacznia Mu, że ma za zadanie chronić ludzkie życie za wszelką cenę i ofiarować szczęście, którego sam nie zaznał.

Komiks...
Coraz bardziej wciąga mnie ta forma literacka...

;)

Owa część serii opowiada o problemie moralności Bruce'a Wayne'a jako Batmana.
Podczas jednej z akcji zaczyna mieć wątpliwości co do swojego postępowania.
Jego wewnętrzny strach materializuje się w postaci wizji, która uwidacznia Mu, że ma za zadanie chronić ludzkie życie za wszelką cenę i ofiarować szczęście, którego sam nie zaznał.

Komiks...
Coraz bardziej wciąga mnie ta...

Męczący komiks jak dla mnie.

Męczący komiks jak dla mnie.

Na ten komiks szykowałam się od dawna i gdy tylko ujrzałam go w bibliotece - zgarnęłam i zabrałam się do lektury. Jak można domyślić się z nazwy - opowiada on o alter ego Batmana. Zrozpaczony Bruce Wayne zostaje nawiedzony przez ducha Mrocznego Rycerza, który siedzi w jego głowie i nie daje mu spokoju. Komiks co prawda bardzo krótki ale warty poznania. Sądzę jednak, iż za dużo było dialogów o tym samym znaczeniu - zbyt często powtarzano wyrażenia mające nas informować o tym co przeczytaliśmy wcześniej. Nie przeszkadza to jednak w lekturze ani nie rzuca w oczy - zauważyć można to po głębszym zrozumieniu utworu. Polecam ;)

Na ten komiks szykowałam się od dawna i gdy tylko ujrzałam go w bibliotece - zgarnęłam i zabrałam się do lektury. Jak można domyślić się z nazwy - opowiada on o alter ego Batmana. Zrozpaczony Bruce Wayne zostaje nawiedzony przez ducha Mrocznego Rycerza, który siedzi w jego głowie i nie daje mu spokoju. Komiks co prawda bardzo krótki ale warty poznania. Sądzę jednak, iż za...

Darwyn Cooke to współtwórca m in serialu "Batman: 20 lat później" co jest dość widoczne dla tych którzy znają jego charakterystyczną kreskę.
Tworzy ona specyficzny klimat który kojarzy mi się troszkę ze stylem noir, jednak bardziej z oldschoolowymi kreskówkami. I nie psuje to dość poważnej tematyki komiksu. Wprost przeciwnie.
Po raz kolejny Joker urządza krwawą łaźnię w Gotham, lecz tym razem Batman ma okazję ujrzeć konsekwencje jego działalności od kuchni. Oto jeden z jego współpracowników przygwożdżony przez Mrocznego Rycerza grozi samobójstwem ze strachu przed wcześniejszym konsekwencjami, gdyż to on wydał Jokera. Tym co obciąża sumienie Batmana jest dodatkowo fakt, iż przestępca zabił swą rodzinę, jak sam mówił, zanim zrobi to Joker. Wayne nie jest w stanie poradzić sobie z tym ciężarem. Podobnie jak pewien przyjacielski pajęczak z sąsiedztwa zamierza porzucić pelerynę Batmana i być po prostu Bruce'm Wayne'm.
Tu jednak pojawia się ktoś kto jest temu przeciwny... Tym razem Batman nie zmierzy się z Pingwinem, Riddlerem czy Two Face'm.
Komiks znakomicie oddaje głęboki konflikt sumienia i logiki Wayne'a i Batmana zarazem. Po raz kolejny historia z Człowiekiem Nietoperzem okazała się opowieścią na naprawdę wysokim poziomie.

Darwyn Cooke to współtwórca m in serialu "Batman: 20 lat później" co jest dość widoczne dla tych którzy znają jego charakterystyczną kreskę.
Tworzy ona specyficzny klimat który kojarzy mi się troszkę ze stylem noir, jednak bardziej z oldschoolowymi kreskówkami. I nie psuje to dość poważnej tematyki komiksu. Wprost przeciwnie.
Po raz kolejny Joker urządza krwawą łaźnię w...

Z PUDŁA WYGRZEBANE, CZ XX

W trakcie rozbijania gangu Jockera Batman uświadamia sobie jak stał się obojętny na przemoc. Nie potrafi też pogodzić się, że nie udało mu sie zbawić ani świata, ani tego miasta ani nawet siebie samego. Kiedy ścigany przestępca na jego oczach popełnia samobójstwo, Batman przechodzi załamanie nerwowe, a wówczas odwiedza go duch samej kwintesencji Batmana. Zaczyna sie spowiedź Bruce'a Wayne'a...

Dziesięć lat minęło od kiedy komiks ten przeczytałem po raz pierwszy i mogę z radością stwierdzić, że nic nie stracił przez ten czas. Psychologiczna opowieść o Batmanie, jego motywach i lękach nadal zachwyca, smuci i przeraża. Idealnie komponują sie z nią rysunki jakby żywcem wyjęte z serialu animowanego. Rysunki, które jednocześnie kojarzą się z kryminałami z lat 30 i współczesnością. Doprawione prostym acz skutecznym kolorem, po prostu są idealne dla tego dzieła.

Dzieła, które fani Batmana poznać powinni koniecznie. Szczególnie ze wzgledu na pogłębienie mitologii postaci (w jaki sposób matka Bruce'a dostała legendarne już perły - kolejny mit dobudowany do tego, co w Powrocie Mrocznego Rycerza stworzył Frank Miller) a także na psychologię relacje Bruce - ojciec (nieco odmienną od Batman Halloween, a zarazem jakże bliską).

A pozostali czytelnicy? Cóż, komiks jest na tyle dobrym dziełem, że wątpię by nie spodobał się nawet tym, którzy komiksy omijają szerokim łukiem , traktując je tylko jako opowieści dla dzieci.

Z PUDŁA WYGRZEBANE, CZ XX

W trakcie rozbijania gangu Jockera Batman uświadamia sobie jak stał się obojętny na przemoc. Nie potrafi też pogodzić się, że nie udało mu sie zbawić ani świata, ani tego miasta ani nawet siebie samego. Kiedy ścigany przestępca na jego oczach popełnia samobójstwo, Batman przechodzi załamanie nerwowe, a wówczas odwiedza go duch samej kwintesencji...