Szalone życie wampira

Czytadło. Przez pierwszą część książki ciężko jest przebrnąć, akcja się ślimaczy, powolne budowanie świata nie jest plusem przy takich pozycjach. Treść jest.. No taka typowa dla literatury lekkiej, która prasuje zwoje mózgowe. Ni to kryminał - choćby chciał nim być, ni to typowa urban fantastyka - choć zadatki na to też są, ni to typowy romans - a jednak w końcu i na tym się skupia.
Czytając tą książkę nie mogłam się zdecydować czy raczej jest dla dorosłych czy dla młodzieży. Na szczęście druga połowa zleciała szybciej. Nie jest, aż tak zła pozycja.. Tylko nie jest też wybitnie dobra. Totalnie średnia i bez żadnych wymagań od czytelnika. Raczej trzeciego wyboru z "kupki wstydu" ;)

Czytadło. Przez pierwszą część książki ciężko jest przebrnąć, akcja się ślimaczy, powolne budowanie świata nie jest plusem przy takich pozycjach. Treść jest.. No taka typowa dla literatury lekkiej, która prasuje zwoje mózgowe. Ni to kryminał - choćby chciał nim być, ni to typowa urban fantastyka - choć zadatki na to też są, ni to typowy romans - a jednak w końcu i na tym...

Z początku miałem ochotę po paru stronach wyrzucić książkę w kąt, ponieważ opornie się ją czytało. Miałem czasem po dwa dni przestoju od tej lektury, ale z czasem akcja się rozwija i było już mi trudniej odejść od powieści. Jest coraz lepsza. Powieść oprócz fantasy przypomina mi kryminał, w końcu bohaterka bardzo lubi kryminały co świadczą filmy i książki jakie ogląda i czyta. Ogólnie Cesca przypominała ludzi, których często brakuje w naszym świecie, czyli wszystko zaplanowane, jednak znajduje czas na swoje przyjemności. Pomimo wydarzeń znajduje czas na swoje zajęcia i stara się żyć normalnie jak człowiek. Nie traci głowy nawet w trudnych chwilach. Jest nietypowym wampirem co jest oryginalne i delikatnie zabawne. Związek, który się rozwija jest bardzo niedobrany do siebie zabójca i wampir, na ale jak to w książkach się dzieje zawsze powstają dziwne połączenia.
Fabuła jest przedstawiony w dobry sposób, może trochę kuło w oczy, że to wampirzyca bardziej starała rozwiązać śledztwo, a nie Saber, który jest policjantem śledczym. Nie jestem jakimś wielkim znawcą kryminałów, ale ten mi w wersji fantasy się spodobał. Autorka już w pierwszej części budowała fabułę pod kolejne. W kliku rozdziałach pojawiała się tajemnicza kotka i czarodziej, którzy dbali o bezpieczeństwo nieświadomej o tym Franceski i starali się bezpiecznie sprowadzić do domu jej przyjaciela z dzieciństwa. Niestety mało dowiadujemy się o nim w pierwszym tomie. Dzięki temu pisarka zachęca nas po sięgnięcie do kolejnych część, problemem może być fakt, że nie dostaniemy w Polsce kolejnych tomów. Postanowiłem jednak znaleźć w wersji angielskiej i myślę, że jak znajdę czas to przeczytam takie wersje.

Z początku miałem ochotę po paru stronach wyrzucić książkę w kąt, ponieważ opornie się ją czytało. Miałem czasem po dwa dni przestoju od tej lektury, ale z czasem akcja się rozwija i było już mi trudniej odejść od powieści. Jest coraz lepsza. Powieść oprócz fantasy przypomina mi kryminał, w końcu bohaterka bardzo lubi kryminały co świadczą filmy i książki jakie ogląda i...

Bardzo przeciętne czytadło. Przez ponad 100 stron nie się nic szczególnego, a akcja na dobre rozkręca się dopiero w połowie książki. I kiedy myślisz sobie, że zrobiło się całkiem ciekawie autorka serwuje najbanalniejsze, kompletnie oklepane zakończenie jakie tylko da się wymyślić. Trudno mi stwierdzić, czy Pani Haddock po prostu się nie chciało napisać tego lepiej czy raczej nie potrafiła wpaść na bardziej oryginalny pomysł (żadne dobrze nie świadczy o autorce).

Nie szczególnie spodobał mi się także wątek czarodzieja Cosmila i tajemniczej "Pustki"; czytelnik dostaje za mało informacji, nawet jak na wprowadzenie do następnego tomu, przez co nie wiadomo o co w ogóle chodzi i fragmenty te brzmią jak zwykle zapychacze. Zapewne miało to zaintrygować czytelnika i trzymać go w napięciu, ale efekt jest raczej odwrotny jeśli chodzi o mnie.

Co do rozwoju romansu pomiędzy Francescą i Saberem też mam pewne obiekcje. Zaczęło się całkiem nieźle; narratorka, ku mojej uldze, nie wspominała ciągle jaki on przystojny i jak bardzo jest na niego napalona, jak w wielu tego typu powieścidłach - wręcz przeciwnie, bohaterowie nie przepadali za sobą, docinali sobie, i to było w porządku. Niestety nagle, nie wiadomo jak i kiedy, uczucia bohaterów się zmieniły, a po pierwszym razie głównej bohaterki, z czego autorka nie zrobiła wielkiego halo i Saber nawet nie dowiedział się, że pozbawił pannę wianuszka, w ogóle robiło się sztampowo. Sama nie wiem, może za bardzo się czepiam, ale można było poprowadzić to znacznie lepiej.

Chociaż moja "recenzja" ma bardzo negatywny wydźwięk, w rzeczywistości nie jest wcale tak źle. Można się przy tej książce nie najgorzej bawić, o ile nie macie zbyt wygórowanych oczekiwań. Jeśli macie chętkę na coś baaardzo niewymagającego, żeby się zrelaksować to można przeczytać, aczkolwiek myślę, że nietrudno znaleźć do tego celu czegoś lepszego.
Miejmy nadzieję, że autorka rozkręci się i kolejny tom będzie znacznie lepiej dopracowany i oryginalniejszy, bo niestety debiut Pani Haddock tyłka nie urywa.

Bardzo przeciętne czytadło. Przez ponad 100 stron nie się nic szczególnego, a akcja na dobre rozkręca się dopiero w połowie książki. I kiedy myślisz sobie, że zrobiło się całkiem ciekawie autorka serwuje najbanalniejsze, kompletnie oklepane zakończenie jakie tylko da się wymyślić. Trudno mi stwierdzić, czy Pani Haddock po prostu się nie chciało napisać tego lepiej czy...

Po przeczytaniu tej książki nie było żadnego WOW, jest to typowy odmóżdżacz, ale mimo wszystko książka wciąga. Tytuł jakość szczególnie nie przyciągał, okładka zresztą też, ale mimo wszystko ją kupiłam, przeczytałam i oddałam. Mimo że nie jest ona idealna, to spędziłyśmy ze sobą miło kilka godzinek :)
O dziwo bardzo polubiłam główną bohaterkę, a w książkach o wampirach o to ostatnio ciężko, nie jest ona..typowa? To chyba najbardziej trafne określenie tej postaci

Po przeczytaniu tej książki nie było żadnego WOW, jest to typowy odmóżdżacz, ale mimo wszystko książka wciąga. Tytuł jakość szczególnie nie przyciągał, okładka zresztą też, ale mimo wszystko ją kupiłam, przeczytałam i oddałam. Mimo że nie jest ona idealna, to spędziłyśmy ze sobą miło kilka godzinek :)
O dziwo bardzo polubiłam główną bohaterkę, a w książkach o wampirach o to...

Książka kupiona na promocji, typowa lektura rozrywkowa „dla odmóżdżenia”. No i rzeczywiście, niczym więcej nie jest, aczkolwiek można przeczytać :).

Może od początku: tytuł- okropny, jeżeli ktoś określa egzystencję „szalonym życiem” to nie rokuje ani dobrze, ani ambitnie. Jednak przez to zwróciłam uwagę na tytuł oryginału (hiszpański),co z rzadka czynię, znalazłam „La vida vampire”, co oznacza „Życie wampira”, co jest o 1000% lepszym rozwiązaniem, nie zawiewającym kiczem, lecz zwyczajnością. Okładka- hmm, szału nie ma, w zasadzie jest przeciętna jak musztarda, a wręcz nawet mi się nie podoba. Babka w sukience i …tyle, Ma się ona w zasadzie tak, jak szaleństwo w tytule.

Historia opowiada o Francesce, wampirzycy na 200 lat zamkniętej w skrzyni pod ziemią, którą w końcu znajduje Maggie, zwykła śmiertelniczka zajmująca się renowacją i sprzedażą domów. Cesca dostaje pracę jako przewodnik wycieczek na trasie mocno owładniętej przez duchy. Mamy tu syntetyczną krew, telepatię i wszechobecny Wal-Mart (bardzo popularny market) i tu się pojawia problem. Wśród fanów Charlaine Harris już na pewno pojawiają się pomruki niezadowolenia . Rzeczywiście niemożliwie „przypadkowe” odniesienie do cyklu o Sookie Stackhouse, nie jest jedynie pozorne, na szczęście pojawia się może na pierwszych 70-80 stronach, jednak rzeczywiście, oburzyło mnie to, nawet bardzo. Widzę dość mocną tendencję wśród coraz to nowszych powieściach o wampirach, a mianowicie- braku pomysłów. Dużo kopii i odniesień, mało kreatywności. Przez to uważam, że tę książkę nie można uważać za coś przełomowego, zdecydowanie (za przełomowe w tym gatunku uważam wspomnianą wcześniej serię Pani Harris, a także „Pamiętniki wampirów”, wydane w bodajże 1992 roku).

Cesca nie jest zwykłym wampirem. Próbuje bowiem żyć jak człowiek, nie tyka ludzi, pije tylko butelkowaną krew ( nigdy, gdy jest w zasięgu wzroku śmiertelników),śpi mniej więcej 6-7 godzin w ciągu dnia, uwielbia podgryzać lód a także słodkie ciasteczka, ale jej ulubionym zajęciem jest śmiganie po całodobowych marketach. Nie korzysta ze swoich przyrodzonych zdolności, bo zwyczajnie nie umie. Tym bardziej jest przerażona faktem, gdy podczas surfowania wraz z Neilem (facetem Maggie) odnajduje ciało kobiety, która kilka dni wcześniej była na jej wycieczce. Została zastrzelona, ale na udzie miała ślady kłów…i to nie ludzkich… W tym momencie wiadomo, pojawia się super przystojny, kipiący seksem blondasek- ekspert od zjawisk paranormalnych (pracuje w FBI, CIA, czy coś podobnego trzyliterowego),niegdysiejszy zabójca wampirów. Feromony, pasja, pożądanie i tak dalej :D

Co do samej fabuły i stylu pisania Pani Haddock – pierwsze jakieś 100 stron, było dla mnie istną męczarnią, po prostu zero pomysłu, praktycznie nic się nie dzieje, nuda, rutyna i ciągnie się jak flaki z olejem. Później…No cóż, miałam wrażenie, że czytam zupełnie inną książkę, wszystko osadzone w fabule, ale może autorka miała jakieś olśnienie albo coś? Nie wiem, w każdym razie dalej wszystko się rozkręca, intrygi, kryminalne powieści (które bohaterka namiętnie czyta),zabójstwa, pobicia, a no i oczywiście wątek erotyczny, tradycyjnie (ale przecież to lubimy ;)). W pierwszej części ani razu się nie uśmiechnęłam nawet, za to później, niektóre niesamowicie zabawne wypowiedzi doprowadzały mnie do chichrawki, a kilka sytuacji do wygiętego do 90 stopni banana na twarzy (mój chłopak, widząc mnie w trakcie czytania lekko się zastanawiać co mi się tam dzieje xD).

Ps. Opinia pochodzi z mojego bloga : kasi-recenzje-ksiazek.blog.pl

Książka kupiona na promocji, typowa lektura rozrywkowa „dla odmóżdżenia”. No i rzeczywiście, niczym więcej nie jest, aczkolwiek można przeczytać :).

Może od początku: tytuł- okropny, jeżeli ktoś określa egzystencję „szalonym życiem” to nie rokuje ani dobrze, ani ambitnie. Jednak przez to zwróciłam uwagę na tytuł oryginału (hiszpański),co z rzadka czynię, znalazłam „La...

No dobra jeszcze raz napisze bo przypadkowo skasowałam eh. Książka od samych chwil gdy zaczęłam czytać bardzo Mnie wciągnęła. Losy młodej Wapirzycy która wiodła spokojne życie po życiu nagle się przewróciło o 180 stopni.najpierw ją oskarżali potem musiała być chroniona przez przystojnego no napisze Policjanta xd a potem to już straciła głowę dla niego a niby tak go nie lubiła :D. Hmm Najlepsze zakończenie tej książki i pojawienie się jej dawnej miłości. Ciekawe co dalej by się wydarzyło ..

No dobra jeszcze raz napisze bo przypadkowo skasowałam eh. Książka od samych chwil gdy zaczęłam czytać bardzo Mnie wciągnęła. Losy młodej Wapirzycy która wiodła spokojne życie po życiu nagle się przewróciło o 180 stopni.najpierw ją oskarżali potem musiała być chroniona przez przystojnego no napisze Policjanta xd a potem to już straciła głowę dla niego a niby tak go nie...

W końcu, po tak długim czasie, mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że pochłonęłam znaczną część tej książki niemal na jednym wydechu. Okej, trochę przesadziłam.

Nie wiem od czego zacząć opinie...
Hm... Długo to trwało, z początku dlatego, że trochę wiało nudną, choć w tle działy się ciekawe rzeczy. Niemniej wszystko nabrało interesującego obrotu dopiero po jakichś ponad 150-ciu stronach - a dokładdniej, w momencie kiedy na scenie pojawia się irytujący i jakże przystojny Saber. Od tego momentu, w końcu humor nabiera kolorów, fabuła nabiera rozpędu, a cała reszta idealnie dopełnia książkę.
Autorka ma ciekawey styl, bardzo podobały mi się opisy, choć konwersacje między główną bohaterką, a gorącym detektywem tęz zasługują na uwagę.

Podsumowaując, jeśli ktoś dobrnie do... ok.150 strony i postanowi zaprzestać, niech się puknie w głowę i czyta dalej, bo potem są naprwdę "niezłe jaja"...

W końcu, po tak długim czasie, mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że pochłonęłam znaczną część tej książki niemal na jednym wydechu. Okej, trochę przesadziłam.

Nie wiem od czego zacząć opinie...
Hm... Długo to trwało, z początku dlatego, że trochę wiało nudną, choć w tle działy się ciekawe rzeczy. Niemniej wszystko nabrało interesującego obrotu dopiero po jakichś ponad...

Lubię czytać lekkie, lecz ciekawe historie o wampirach. Niestety ciężko coś ciekawego znaleźć, bo po modzie na "Zmierzch" półki w księgarniach wciąż pełne są nieciekawych wampirzych historyjek dla młodszych nastolatek. Dlatego niesamowicie cieszę się, że trafiłam na księżkę pani Haddock. Wciągający wątek kryminalny, ciekawe postaci, dużo humoru, odrobinka erotyzmu - to wszystko sprawiło, że nie mogłam się od książki oderwać i trochę się przy niej uśmiałam, a gdy już skończyłam czytać - czułam niedosyt i chęć sięgnięcia po kolejny tom (który nie został wydany w Polsce). Do tego mam ochotę wybrać się na Florydę i na własne oczy zobaczyć miasteczko Cesci, bo niezwykle mnie zainteresowało.

Przeciwników wampirów książka nie przekona, żeby polubili tą tematykę, ale miłośniczkom takich klimatów (np. fankom książek Charline Harris) na pewno się spodoba.

Lubię czytać lekkie, lecz ciekawe historie o wampirach. Niestety ciężko coś ciekawego znaleźć, bo po modzie na "Zmierzch" półki w księgarniach wciąż pełne są nieciekawych wampirzych historyjek dla młodszych nastolatek. Dlatego niesamowicie cieszę się, że trafiłam na księżkę pani Haddock. Wciągający wątek kryminalny, ciekawe postaci, dużo humoru, odrobinka erotyzmu - to...

Bardzo ciekawa książka z elementami przygodowymi i zagadkowymi. Polecam dla osób lubiących lekkie powieści o wampirach z wątkiem miłosnym.

Bardzo ciekawa książka z elementami przygodowymi i zagadkowymi. Polecam dla osób lubiących lekkie powieści o wampirach z wątkiem miłosnym.

Lekka, łatwa i przyjemna. Niby znowu wampiry, ale bohaterka nie jest typowym przedstawicielem swojego gatunku, dzięki czemu czyta się z przyjemnościa.

Lekka, łatwa i przyjemna. Niby znowu wampiry, ale bohaterka nie jest typowym przedstawicielem swojego gatunku, dzięki czemu czyta się z przyjemnościa.