Od Mojżesza do Mahometa

To bardzo dobra (i bardzo ciekawa jednocześnie, co już w pierwszym zdaniu chcę podkreślić) książka o "założycielach" wielkich religii. Omawia i ukazuje pięć postaci historycznych: Mojżesza, Buddę, Konfucjusza, Jezusa oraz Mahometa. Interesująca się okazała, więc postanowiłem napisać o niej przychylną opinię oraz wystawić jej pozytywną i wysoką ocenę.
Książka rozpoczyna się od wstępu, który napisał Józef Keller. Następnie ukazuje się pięć rozdziałów, każdy o innej postaci. O Mojżeszu napisał Witold Tyloch, o Buddzie Eugeniusz Słuszkiewicz, o Konfucjuszu Tadeusz Żbikowski, o Jezusie Józef Keller, o Mahomecie Edward Szymański. Dodatkowo w książce znajdziemy całe strony z czarno białymi fotografiami, które dotyczą opisywanych właśnie osób lub odnoszą się do religii z nimi związanych. Zagadnienia w książce poruszane są fascynujące, wielcy historyczni bohaterowie omawiani w niej są intrygujący i nietuzinkowi, ilustracje odpowiednio dobrane oraz dopasowane, teksty poprawnie napisane.
Wszystko się zgadza, wszystko pasuje, części składowe tegoż wydawnictwa układają się w bardzo dobrą całość, więc ocena siedmiogwiazdkowa. Pomimo upływu lat od jej napisania, nadal warto z wielu powodów do niej zajrzeć, po nią sięgnąć i ją oczywiście przeczytać.

To bardzo dobra (i bardzo ciekawa jednocześnie, co już w pierwszym zdaniu chcę podkreślić) książka o "założycielach" wielkich religii. Omawia i ukazuje pięć postaci historycznych: Mojżesza, Buddę, Konfucjusza, Jezusa oraz Mahometa. Interesująca się okazała, więc postanowiłem napisać o niej przychylną opinię oraz wystawić jej pozytywną i wysoką ocenę.
Książka rozpoczyna się...

Niezbyt przystępny język nie powinien zniechęcić do lektury. Warto poznać korzenie religii dominujących w dzisiejszym świecie.

Niezbyt przystępny język nie powinien zniechęcić do lektury. Warto poznać korzenie religii dominujących w dzisiejszym świecie.

Jest to książka, którą czyta sie dość szybko, nie prowadza nic nowego do kanonu religii , jednakże czytelnik nie ma poczucia zmarnowanego czasu po jej przeczytaniu

Jest to książka, którą czyta sie dość szybko, nie prowadza nic nowego do kanonu religii , jednakże czytelnik nie ma poczucia zmarnowanego czasu po jej przeczytaniu

Zupełnie odradzam czytania tej książki osobą fanatycznie wyznającą którąś z zawartych w dziele religii. To nie dla was, jeszcze sobie umysł stępicie do reszty. Prawicowcy to samo.

Kilka rozdziałów, kilku założycieli religii. Mamy opis od narodzin do śmierci / wniebowzięcia. Cuda, walki, wyrzeczenia i tak dalej... Bardzo mało paradoksalnie jest o założycielu religii, którą gloryfikuje tak wielu Polaków. Dużo natomiast można dowiedzieć się o islamie - wiedza pozwala na całkowite przełamanie kłamliwej obiegówki, że muzułmanie to banda złych ludzi. Tak samo, że buddyści są nawiedzonymi mnichami, nie muszącymi nic jeść i śpiącymi na gwoździach.

Zupełnie odradzam czytania tej książki osobą fanatycznie wyznającą którąś z zawartych w dziele religii. To nie dla was, jeszcze sobie umysł stępicie do reszty. Prawicowcy to samo.

Kilka rozdziałów, kilku założycieli religii. Mamy opis od narodzin do śmierci / wniebowzięcia. Cuda, walki, wyrzeczenia i tak dalej... Bardzo mało paradoksalnie jest o założycielu religii, którą...

Zwięzłe zdemitologizowanie najważniejszych proroków. Najlepsze i najbardziej przewrotne są rozdziały o Mojżeszu i Mahomecie.

Zwięzłe zdemitologizowanie najważniejszych proroków. Najlepsze i najbardziej przewrotne są rozdziały o Mojżeszu i Mahomecie.

Książka składa się z 5 rozdziałów. Każdy opisuje życie innego z twórców wielkich religii i każdy moim zdaniem powinien być oceniany oddzielnie. Rozdział o Konfucjuszu i Mahomecie - rewelacja. Dużo ciekawych informacji, tło środowiskowe fajnie opisane, czyta się jednym tchem. O Mojżeszu - trochę słabiej (nudnawy początek),aczkolwiek jest sporo ciekawych informacji. O Jezusie - masakra. Jest to najdłuższy rozdział w książce i 80% jego treści jest poświęconej dyskusji na temat wiarygodności dostępnych źródeł - nuda. Dopiero końcówka się rozkręca i mówi o faktycznym życiorysie Jezusa. O Buddzie - mogłoby być fajnie, gdyby nie dziwaczna składnia, jakiej używa autor. Czasami trzeba kilka razy przeczytać zdanie, żeby w ogóle załapać co autor miał na myśli. Poza tym używa wielu sformułowań i terminów specjalistycznych w religii buddyjskiej, których nie wyjaśnia, co utrudnia odbiór. Ogólnie - książka może być, chociaż jest pole do poprawy :)

Książka składa się z 5 rozdziałów. Każdy opisuje życie innego z twórców wielkich religii i każdy moim zdaniem powinien być oceniany oddzielnie. Rozdział o Konfucjuszu i Mahomecie - rewelacja. Dużo ciekawych informacji, tło środowiskowe fajnie opisane, czyta się jednym tchem. O Mojżeszu - trochę słabiej (nudnawy początek),aczkolwiek jest sporo ciekawych informacji. O...