Wojskowość XVI wieku to taka trochę zapomniana przez ludzi epoka, a szkoda, bo jest bardzo interesująca. Autor w tym tomie przedstawił wojny i wojskowość polską w 2 połowie XVI wieku, skupiając się na panowaniu Zygmunta II Augusta. Niewątpliwie nie było to łatwe zadanie, jednak Plewczyński od lat zajmuję się tą tematyką. W wydaniu Napoleon V trafiłem na chochliki edytorskie, które niby nie zmieniają nic w merytorycznym odbiorze, to jednak przeszkadza. Książkę polecam fanom wojskowości.

Wojskowość XVI wieku to taka trochę zapomniana przez ludzi epoka, a szkoda, bo jest bardzo interesująca. Autor w tym tomie przedstawił wojny i wojskowość polską w 2 połowie XVI wieku, skupiając się na panowaniu Zygmunta II Augusta. Niewątpliwie nie było to łatwe zadanie, jednak Plewczyński od lat zajmuję się tą tematyką. W wydaniu Napoleon V trafiłem na chochliki...

Zasadniczo II tom "Wojny i wojskowości polskiej w XVI wieku" koncentruje się na działaniach wojennych za panowania Zygmunta Augusta. Książka podzielona jest na trzy części, a pierwsza z nich dotyczy organizacji sił zbrojnych. Autor porusza w niej takie tematy jak sposoby finansowania wojska, sposób rekrutacji, liczebność w omawianym okresie, skład narodowościowy, uzbrojenie czy pochodzenie terytorialne. Druga część jest fragmentem najobszerniejszym i dotyczy działań wojennych toczonych w latach 1548-1575. Opisane zostały walki z Tatarami, Mołdawią, Zakonem Inflanckim, Moskwą, Szwecją i Danią. Ostatnia część dotyczy charakterystyki sztuki wojennej, gdzie autor skupia się na polskiej i litewskiej strategii i taktyce. Panowanie Zygmunta Augusta w kontekście wojen, wydaje mi się lekko zapomniane (zwłaszcza w osobistym kontekście). Nie ma tam spektakularnych bitew czy wojen jak chociażby za panowania Batorego, ale okazuje się, że i w tym okresie było niezwykle ciekawie. Zwłaszcza moją wyobraźnie poruszają starcia z Tatarami, w których co prawda radziliśmy sobie ze zmiennym szczęściem, ale takie postacie jak starosta barski Bernard Pretwicz zasługują na szczególne wyróżnienie. Niektóre wyczyny wojsk polskich są naprawdę spektakularne jak chociażby rajd Podole-Tiahiń-Chortyca z 1571 roku, w którym Polacy pokonali 1560 kilometrów. Trzeba również podkreślić, że książka jest bardzo dobrze wydana. Spora ilość map pozwala śledzić przebiegi walk, do tego dochodzi dosyć duża liczba ilustracji. Tom zawiera również aneks rotmistrzów koronnych i jazdy obrony potocznej z lat 1506-1573 i 1548-1573.

Zasadniczo II tom "Wojny i wojskowości polskiej w XVI wieku" koncentruje się na działaniach wojennych za panowania Zygmunta Augusta. Książka podzielona jest na trzy części, a pierwsza z nich dotyczy organizacji sił zbrojnych. Autor porusza w niej takie tematy jak sposoby finansowania wojska, sposób rekrutacji, liczebność w omawianym okresie, skład narodowościowy, uzbrojenie...

Świetna książka, zajmująca się dość mało znanym okresem polskiej wojskowości.

Świetna książka, zajmująca się dość mało znanym okresem polskiej wojskowości.