Miesięcznik Fantastyka, nr 11 (8/1983)

Zabójca światów - Harlan Ellison
Harlan Ellison, wbrew obiegowej opinii, nie jest jakimś wyjątkowym pisarzem. To przeciętniak, który trafił w dobry czas i potrafił się odnaleźć marketingowo. "Zabójca światów" popiera tę tezę. Na poziomie warsztatu literackiego rzecz jest po prostu ok. Fabuła w założeniach się spina (po przyjęciu centralnej głupoty),postacie dają radę, pewna koturnowość wyłażąca każdym szwem jest typowa dla tamtych czasów, autor nawet wtedy nie wiedział, że można inaczej, lepiej. Nonsensowna jest za to koncepcja, rdzeń na którym oparte jest opowiadanie, a twist, który ma zaskakiwać czytelnika jest zwyczajnie głupi. Pomysł, że gość w walce o pokój morduje setki milionów, a z kolejnych setek milionów idących w miliardy czyni niewolników, bo to mu się spina w Wielki Plan na którego końcu będzie nic jeno ogólnowszechświatowy pokój i miłowanie, jest z gruntu debilny.
4/10

Wielki Joe i N-te pokolenie - Walter Michael Miller (Junior)
A to akurat niezłe opowiadanie. Trochę uproszczone, z większym naciskiem na przygodę jako taką, ale pod względem koncepcyjnym układa się sensownie. Do tego dobudowany ładny świat, którego dalszą historię chętnie bym poznał. Literacko bez zarzutu.
7,5/10

Suma osiągnięć - Ilja Warszawski
Jak na owe czasy, wizjonerskie. Czytane dziś, to tylko zabytek, ale dość sympatyczny.
6/10

Wszystkie twarze szatana - Jacek Piekara
Przekombinowane, pseudofilozoficzne, pełne frazesów i młodzieńczego "ja wam pokażę". Papka niewarta lektury.
1/10

Gwiazdy - moje przeznaczenie - Alfred Bester
Sama koncepcja świetna, ale niestety to wszystko co pozostało z tej powieści. Reszta składników, zupełnie chyba przyzwoita w latach pięćdziesiątych, dziś silnie trąci myszką. Naturalnie nie można mieć o to pretensji do autora, co nie zmienia faktu.
Przede wszystkim warstwa relacji społecznych o niemal wiktoriańskim kształcie, infantylizm psychologiczny i emocjonalny, uproszczona konstrukcja bohaterów, pensjonarska narracja i nieładne, sztuczne dialogi.
Warstwa akcji/przygody jakoś tam w miarę, również ówczesna, dziś zrobiono by z tego całkiem coś innego.
Sumując, ramotka owinięta wokół pomysłowego rdzenia.
6/10

Publicystyka:
W słowniku polskich autorów fantastyki Józef Dzierzkowski i fragment jego powieści z 1844 roku "Lekarz magnetyczny". Andrzej Niewiadomski poszukuje w wątkach inwazji obcych odniesień do ówczesnych lęków społecznych. Leszek Bugajski zaś rozważa funkcję mitotwórczą SF. W dziale Nauka i SF mamy artykuł Johna Taylora na temat mechanizmów funkcjonowania wszechświata. W tym samym dziale (co dziś jawi się lekko humorystycznym) Arnold Mostowicz ciśnie teorię panspermii ukierunkowanej. Potem kilka ciekawostek ze świata nauki, techniki i technologii. Między innymi donoszone jest o najnowszej teorii na temat wyginięcia dinozaurów - badum tssss! - to był wielki meteor! :) . W paradzie wydawców Janina Zielonko przedstawia plany wydawnicze "Iskier". Dalej mała zajawka na temat funkcjonowania Klubu Miłośników Fantastyki Naukowej w Krakowie i listy od czytelników. Wtedy tak samo bredzili jak dziś na Katedrze. Nic się nie zmieniło. Na zakończenie lista bestsellerów czyli redakcyjne i czytelnicze rankingi. Na pierwszych miejscach, bez zmian w stosunku do poprzednich miesięcy, Dick ze "Słoneczną loterią" i Zajdel z "Limes inferior".

Recenzje:
W recenzjach mamy "Tranzyt" Pelota, "Miliardy białych płatków" Białczyńskiego i "Zabawę w strzelanego" Drzewińskiego. Pierwszej powieści nie znam, ale przy pozostałych dwóch wchodziłbym z recenzentami w polemikę.

Komiks:
Kontynuacja przygód Funky Kovala. Jest ok.
Graficznie 8/10
Fabularnie 7/10

Numer niewybitny ale w porządku.
6/10

Zabójca światów - Harlan Ellison
Harlan Ellison, wbrew obiegowej opinii, nie jest jakimś wyjątkowym pisarzem. To przeciętniak, który trafił w dobry czas i potrafił się odnaleźć marketingowo. "Zabójca światów" popiera tę tezę. Na poziomie warsztatu literackiego rzecz jest po prostu ok. Fabuła w założeniach się spina (po przyjęciu centralnej głupoty),postacie dają radę,...