Kochane Lato z Radiem

Polka dziadek jest rozpoznawalna przez wiele osób urodzonych w latach 70, 80 i 90 ubiegłego wieku. Młodsi być może już nie zostali porwani tym sygnałem i audycją, która dla nas wychowanych na niej kojarzy sie niezmiennie z beztroskim okresem wakacyjno - urlopowym.
Och ile to razy siedziało się z zapartym tchem przy odbiorniku radiowym, aby odpowiadac na pytania w kultowym konkursie lub wzdychać przy " Strofach dla ciebie".
Radio towarzyszyło i na plaży, w ogrodzie przy zbieraniu owoców i przy sianokosach czy żniwach.
Dlatego z ogromną przyjemnością powrociłam do tych czasów, gdzie głosy Andrzeja Matula, Andrzeja Zalewskiego, Zygmunta Chajzera czy Romana Czejarka wprowadzały w letni nastrój.
I właśnie ten ostatni dziennikarz, szef audycji pozbierał te wszystkie smaczki w książkę, w której możemy powspomniać i audycję, ale także koncerty, które gromadziły rekordowe widownie. Za pośrednictwem autora możemy zajrzec za kulisy wyborów Miss Lata z Radiem, zmierzyć najdłuższy warkocz czy policzyc kropki i łaty na najbardziej łaciatej krowie w Polsce.
To także podróż i gotowanie słynnych zup, zawody strongmenów, czy liczne konkursy wśród zgromadzonej publiczności.
Ale żaden , ale to żaden koncert nie mógłby się odbyć bez gwiazd. A było i do roku 2014, gdy wydana zaostała ksiażka wiele. I tu autor postarał się zebrać wspomnienia z trasy,która była bardzo wymagająca pod względem technicznym, organizacyjnym, ale dająca tak wiele radości słuchaczom. A gwiazdy takie jak Maryla Rodowicz, Krzysztof Krawczyk czy De Mono dawały z siebie 1000 % normy aby koncert był niezapomniany.
Cudownie było wrocić do tych jednak trochę innych czasów, gdzie Lato z Radiem było obowiązkowym punktem wakacji. I choć do tej pory audycja jest nadawana, to przyznaje się juz jakoś nie wzbudza tak wielkich emocji jak kiedyś i zapominam przelączyć odbiornik na to właśnie pasmo.
" Kochane Lato z radiem , nie mogę wieć piszę..." i dobrze ,że redaktor Czejarek usiadł i napisał, aby powspominać nawet teraz po latach.

Polka dziadek jest rozpoznawalna przez wiele osób urodzonych w latach 70, 80 i 90 ubiegłego wieku. Młodsi być może już nie zostali porwani tym sygnałem i audycją, która dla nas wychowanych na niej kojarzy sie niezmiennie z beztroskim okresem wakacyjno - urlopowym.
Och ile to razy siedziało się z zapartym tchem przy odbiorniku radiowym, aby odpowiadac na pytania w kultowym...

Lekturę poprzedziłam odsłuchaniem, rzecz jasna, sygnału "Lata z radiem". I ach - oto czas cofnął się o jakieś trzydzieści lat, a ja znalazłam się w mojej rodzinnej kuchni... Wakacyjne przedpołudnie, domowe zajęcia (ot, obieranie porzeczek albo agrestu :)) w towarzystwie ulubionej audycji. To były piękne dni! :D
Dopełnione teraz wspomnieniami, anegdotami i życzliwymi ploteczkami (nawiązania do nielicznych, mniej miłych sytuacji spowito litościwym woalem dyskrecji).
Napisana lekkim, potoczystym stylem, pełna humoru, tchnie ciepłem i serdecznością - świetnie się czyta. Bogato okraszona zdjęciami.
Zachęciła mnie do sięgnięcia po wiele utworów: tych zapomnianych ale także takich, z którymi dotąd nie było mi po drodze.
Bardzo przyjemna rozrywka!

Lekturę poprzedziłam odsłuchaniem, rzecz jasna, sygnału "Lata z radiem". I ach - oto czas cofnął się o jakieś trzydzieści lat, a ja znalazłam się w mojej rodzinnej kuchni... Wakacyjne przedpołudnie, domowe zajęcia (ot, obieranie porzeczek albo agrestu :)) w towarzystwie ulubionej audycji. To były piękne dni! :D
Dopełnione teraz wspomnieniami, anegdotami i życzliwymi...

Nie uczestniczyłam w żadnym "Latu z Radiem" i szalenie żałuje! Muszę nadrobić! Na hamaku, na balkonie z radiową dwójką w tle fenomenalnie czytało mi się tę książkę. Jak wiele osób można poznać. ciekawych rzeczy można dowiedzieć się o pracy "od środka", ile stresu, czasu, pieniędzy potrzeba, aby zorganizować niezapomniane wspomnienia. Uwielbiam Polskie Radio. Programy tworzone są przez cudowne osoby, z myślą o odbiorach, aby zostało coś w głowie, a nie wyleciało w jednej chwili.

Nie uczestniczyłam w żadnym "Latu z Radiem" i szalenie żałuje! Muszę nadrobić! Na hamaku, na balkonie z radiową dwójką w tle fenomenalnie czytało mi się tę książkę. Jak wiele osób można poznać. ciekawych rzeczy można dowiedzieć się o pracy "od środka", ile stresu, czasu, pieniędzy potrzeba, aby zorganizować niezapomniane wspomnienia. Uwielbiam Polskie Radio. Programy...

Od dziecka pamiętam, że mój brat wyrażając dezaprobatę lubił często używać powiedzonka (pozwolę go sobie ocenzurować): „To jest popieprzone jak lato z radiem”. I prawdę mówiąc do roku 2017 była to moja jedyna wiedza na temat „Lata z Radiem. Nie znając tego fenomenu, często lubiłem przytaczać w swoich wypowiedziach to hasełko. W styczniu 2017 roku trafiłem w Matrasie na tą książkę i chyba fakt, że przez całe życie śmieszyło mnie to hasełko, postanowiłem dowiedzieć się o tym fenomenie czegoś więcej. Po przeczytaniu książki pokochałem zjawisko jakim było „lato z radiem” i ubolewam nad tym, że czasy komputerów, telefonów, telewizji i internetu, niemal zniszczyły doszczętnie tą audycję. W dzisiejszych czasach mało kto słucha radia dla przyjemności. Najczęściej jest to zwykły zagłuszacz ciszy w trakcie pracy lub jazdy samochodem, ludzie coraz częściej stacje komercyjne, a samo „Lato z Radiem” z każdym rokiem traci coraz bardziej na znaczeniu.

Od dziecka pamiętam, że mój brat wyrażając dezaprobatę lubił często używać powiedzonka (pozwolę go sobie ocenzurować): „To jest popieprzone jak lato z radiem”. I prawdę mówiąc do roku 2017 była to moja jedyna wiedza na temat „Lata z Radiem. Nie znając tego fenomenu, często lubiłem przytaczać w swoich wypowiedziach to hasełko. W styczniu 2017 roku trafiłem w Matrasie na tą...

Jak najbardziej polecam !

Jak najbardziej polecam !

Świetnie się czyta, dużo ciekawych historyjek zza kulis radiowej jedynki

Świetnie się czyta, dużo ciekawych historyjek zza kulis radiowej jedynki

Po książkę sięgnęłam przez sentyment. Początki lata z radiem, lata 70-te, beztroskie wakacje i oczywiście "Lato z Radiem". Cudowny powrót do czasów, kiedy ma się naście lat!!!
Przed przeczytaniem zastanawiałam się czy można napisać ciekawą książkę ( w końcu dość pokaźnych rozmiarów) na temat jednej audycji radiowej? Romanowi Czejarkowi udało się. W lekki, wciągający sposób zabiera czytelnika w wakacyjną podróż z "Latem z Radiem".

Po książkę sięgnęłam przez sentyment. Początki lata z radiem, lata 70-te, beztroskie wakacje i oczywiście "Lato z Radiem". Cudowny powrót do czasów, kiedy ma się naście lat!!!
Przed przeczytaniem zastanawiałam się czy można napisać ciekawą książkę ( w końcu dość pokaźnych rozmiarów) na temat jednej audycji radiowej? Romanowi Czejarkowi udało się. W lekki, wciągający sposób...

Wspaniała opowieść o programie Lato z radiem

Wspaniała opowieść o programie Lato z radiem

Ciepła jak letni dzień. Jak powrót do czasów dzieciństwa. "Lato z radiem" było jak kolorowy kwiat w szarych czasach.
Sporo zdjęć, ciekawostek i zakulisowych opowieści o tym najpopularniejszym kiedyś programie.

Ciepła jak letni dzień. Jak powrót do czasów dzieciństwa. "Lato z radiem" było jak kolorowy kwiat w szarych czasach.
Sporo zdjęć, ciekawostek i zakulisowych opowieści o tym najpopularniejszym kiedyś programie.

Roman Czejarek ma dar pisania i mówienia lekko i przyjemnie. Czytając książkę ma się wrażenie, że siedzi tuż obok i mówi do nas. Uchyla rąbka radiowych tajemnic i pisze o kulisach plenerowych koncertów w taki sposób, aby nikogo nie urazić, o współpracownikach wypowiada się z szacunkiem a przecież mógłby i inaczej. Bo pewnie nie wszystko jest tak różowe i piękne. Jednak Czejarek zachowuje klasę nie szczędząc przy tym krytyki i pokazując swoje zdanie. W książce nie ma sztucznego udawania. Jest taka jak on szczera i serdeczna. Pokazuje pasie i sens życia autora…

Cała recenzja na:
http://ksiazkaznadzieja.pl/2014/08/kochane-lato-z-radiem/

Roman Czejarek ma dar pisania i mówienia lekko i przyjemnie. Czytając książkę ma się wrażenie, że siedzi tuż obok i mówi do nas. Uchyla rąbka radiowych tajemnic i pisze o kulisach plenerowych koncertów w taki sposób, aby nikogo nie urazić, o współpracownikach wypowiada się z szacunkiem a przecież mógłby i inaczej. Bo pewnie nie wszystko jest tak różowe i piękne. Jednak...