Zbiór zawiera blisko czterdzieści miniatur prozatorskich. Nie wszystkie są sobie równe w mojej ocenie, ale większość mnie zaskakuje. Okładka sugeruje podobieństwo do twórczości Szulca czy Kafki, z czym się niejako zgodzę. Jan Czarny bardzo zręcznie operuje surrealizmem, metaforą oraz groteską, częściej będącą czymś w rodzaju czarnego humoru, tworząc kolejnego rekruta do szeregów awangardy. Sporo tu ironii, którą delektowałem się w "Ferdydurke". Język jest jednak względnie prosty, nie bucha poetycką obfitością, co odróżnia Czarnego na przykład, a może przede wszystkim, od Szulca. Brak większej liryki nie przeszkodził mi jednak w recepcji tej książki. Czyta się szybko i z satysfakcją. Poleciłbym poszukującym czegoś poza kanonami awangardy oraz wielbicielom "obłędności ludzkiego umysłu" postawionej przed krzywym zwierciadłem, pozbawionej namacania śliskimi paluszkami psychoanalizy. Tak samo, jak w "Sklepach cynamonowych", albo "Ferdydurke", może denerwować tu niektórych pozorny bark logiki, charakterystyczny dla stylu, który "Fabryka Kurzu" reprezentuje. Dla mnie to bardzo miła niespodzianka za przypadkowo wydaną złotówkę.

Zbiór zawiera blisko czterdzieści miniatur prozatorskich. Nie wszystkie są sobie równe w mojej ocenie, ale większość mnie zaskakuje. Okładka sugeruje podobieństwo do twórczości Szulca czy Kafki, z czym się niejako zgodzę. Jan Czarny bardzo zręcznie operuje surrealizmem, metaforą oraz groteską, częściej będącą czymś w rodzaju czarnego humoru, tworząc kolejnego rekruta do...