Dzisiaj kolejny tytuł od Blizzarda, Arthas. Książka przybliżająca nam dzieje tytułowego bohatera, dla wielu znanego jako Król Lisz, a dla starych wyjadaczy, którzy zdmuchując kurz z ramion wspominają nie tylko jeden z najlepszych dodatków do World of Warcraft ale i pamięcią sięgają początków 21 wieku kiedy Warcraft 3 podbijał świat, a Arthas Menethil był jeszcze księciem Lorderonu.
Pozycja niewątpliwie ważna dla lorowych geeków, choć dla mnie i pewnie wielu się ze mną zgodzi, Christy Gold nieco popsuła młodego księcia. Chciałbym, żebyście mnie zrozumieli, nie oczekiwałem, że Arthas będzie błędnym rycerzem albo Sylwesterem Stalone Wschodnich królestw, ale autorka w mojej ocenie zbyt mocno bujała emocjami następcy tronu Lorderonu, co najbardziej było widoczne w relacjach z Jaina Proudmoore, ten wątek czytało się okropnie. Żałuję, że pisarka nie nadała więcej stoicyzmu dorastającemu w cieniu tronu młodemu mężczyzny, któremu pisane są wielkie czyny.
Ogólnie rzecz biorąc książke czyta się dobrze, myślę, że nawet ktoś, kto nie jest fanem uniwersum znajdzie w niej coś dla siebie, ale dla kogoś, kto oczekuje fajerwerek, niestety ich nie znajdzie. Tytuł mocno opiera się na już spisanej historii i nie wprowadza wielu nowości, co uważam za największy Grzech. Jestem zdania, że dzieje Arthasa Menethila to nie temat na 308 stron, lecz na co najmniej trzy książki w których można było dużo lepiej nakreślić protagonistę jako bohatera ludu, jakiego znamy z Warcrafta 3.

Dzisiaj kolejny tytuł od Blizzarda, Arthas. Książka przybliżająca nam dzieje tytułowego bohatera, dla wielu znanego jako Król Lisz, a dla starych wyjadaczy, którzy zdmuchując kurz z ramion wspominają nie tylko jeden z najlepszych dodatków do World of Warcraft ale i pamięcią sięgają początków 21 wieku kiedy Warcraft 3 podbijał świat, a Arthas Menethil był jeszcze księciem...

Warcraft po raz kolejny... i po raz kolejny jest bardzo dobrze :) W świecie Warcrafta nie ma chwili przerwy na nudę i podziwianie widoków... jak nie orki zalewają Azeroth to nieumarli... I tym razem z małą pomocą ludzi... zawsze znajdzie się ta czarna owca ;) Arthas - trochę denerwuje swoim zachowaniem i bezmyślnością jak na dowodzącego i niby odpowiedzialnego przyszłego króla... a może to przeznaczenie i tak miało być ? Kto wie. Trzy części - Arthas małolat, Arthas dojrzewający, Arthas... Przemiana głównego bohatera pokazana szybko, mocno i konkretnie... a jak to w Warcrafcie za pomocą akcji i duużej ilości niekoniecznie świeżego mięsa ;) Ale smakowało - polecam każdemu całą serię.

Warcraft po raz kolejny... i po raz kolejny jest bardzo dobrze :) W świecie Warcrafta nie ma chwili przerwy na nudę i podziwianie widoków... jak nie orki zalewają Azeroth to nieumarli... I tym razem z małą pomocą ludzi... zawsze znajdzie się ta czarna owca ;) Arthas - trochę denerwuje swoim zachowaniem i bezmyślnością jak na dowodzącego i niby odpowiedzialnego przyszłego...

Świetna książka, dobrze pokazująca przemianę Arthasa i jedna z lepszych z serii Warcrafta.

Świetna książka, dobrze pokazująca przemianę Arthasa i jedna z lepszych z serii Warcrafta.

Pomimo tego, że Warcraft nigdy nie był moim ulubieńcem pośród komputerowych strategii to fabułę części trzeciej śledziłem z zapartym tchem - Arthas, bogobojne książatko zmieniające się w największego złodupca w historii Azeroth? Książka jest niejako uzupełnieniem i twórczym rozwinięciem tego wątku. Dobrze się czyta, nie nuży, dobry przystanek między bardziej ambitnymi lekturami.

Pomimo tego, że Warcraft nigdy nie był moim ulubieńcem pośród komputerowych strategii to fabułę części trzeciej śledziłem z zapartym tchem - Arthas, bogobojne książatko zmieniające się w największego złodupca w historii Azeroth? Książka jest niejako uzupełnieniem i twórczym rozwinięciem tego wątku. Dobrze się czyta, nie nuży, dobry przystanek między bardziej ambitnymi...

💠Nietypowa to była dla mnie książka, ale w końcu zniknęła z mojego #stosikksiążek do przeczytania. W WoW nigdy nie grałam, tak samo jak nie czytałam wcześniej innych książek z serii 😃
💠Mamy tu historię księcia żyjącego w świecie elfów, orków i czarodziejów. Śledzimy jego losy od małego - relacje z przyjaciółmi, ukochaną, koniem. Dojrzewamy z nim i widzimy wszystkie kroki, które doprowadziły go do wstąpienia na mroczną drogę. Przyznam, że jest to pierwsza książka, którą przeczytałam, gdzie śledzimy losy tego złego w fabule.
💠Dla mnie dość mroczna, momentami obrzydliwa - zapewne dlatego, że bliżej mi do elfów i magów niż ohydnych stworzeń, pająków, orków i nieumarłych. Od samego początku też niesamowicie irytował mnie główny bohater, jego zadufanie w sobie i podłość skutecznie były maskowane miłością do swojego ludu, ostatecznie wygrała jednak drzemiąca po cichu żądza władzy. Za to niezmiernie ciekawie czytało się z perspektywy tej mrocznej strony i o dziwo momentami przebłyskiwał nawet cień zrozumienia postępowania. Nie zmieniło to jednak faktu, że Arthas zohydził i zbrukał swoje królestwo i czytanie o tej przemianie było poruszające.

💠Nietypowa to była dla mnie książka, ale w końcu zniknęła z mojego #stosikksiążek do przeczytania. W WoW nigdy nie grałam, tak samo jak nie czytałam wcześniej innych książek z serii 😃
💠Mamy tu historię księcia żyjącego w świecie elfów, orków i czarodziejów. Śledzimy jego losy od małego - relacje z przyjaciółmi, ukochaną, koniem. Dojrzewamy z nim i widzimy wszystkie kroki,...

Dzieło nie wyróżnia się niczym ciekawym ani nowym dla osób które grały w Warcraft 3, lub znają lore. Jednak czyta się dość przyjemnie.

Dzieło nie wyróżnia się niczym ciekawym ani nowym dla osób które grały w Warcraft 3, lub znają lore. Jednak czyta się dość przyjemnie.

z perspektywy gracza - 5/10, z perspektywy czytelnika który nie miał styczności z grą - 8/10

z perspektywy gracza - 5/10, z perspektywy czytelnika który nie miał styczności z grą - 8/10

Spolszczenie nazw irytuje, ale poza tym książka naprawdę warta przeczytania.

Spolszczenie nazw irytuje, ale poza tym książka naprawdę warta przeczytania.

Książka zasługiwałaby na znacznie wyższą ocenę, gdyby nie fakt, że tłumaczką jest Dominika Repeczko. Tekstowi brakuje plastyczności, jest jak wyjęty żywcem z translatora. A szkoda, bo uniwersum ma spory potencjał.

Książka zasługiwałaby na znacznie wyższą ocenę, gdyby nie fakt, że tłumaczką jest Dominika Repeczko. Tekstowi brakuje plastyczności, jest jak wyjęty żywcem z translatora. A szkoda, bo uniwersum ma spory potencjał.

Po przeczytaniu drugiej książki z serii WoW dochodzę do wniosku, że:
-książki są dedykowane swym poziomem dla nastolatków i to w bardzo dobitny sposób
-autorka ma talent do infantylizowania
-pani tłumacz zawaliła robotę i spotęgowała niski poziom tekstu

Po przeczytaniu drugiej książki z serii WoW dochodzę do wniosku, że:
-książki są dedykowane swym poziomem dla nastolatków i to w bardzo dobitny sposób
-autorka ma talent do infantylizowania
-pani tłumacz zawaliła robotę i spotęgowała niski poziom tekstu