Koniec warty

Pomyśl na książkę jest ciekawy, choć boleśnie współczesny - boleśnie dla kogoś, kto wychował się na opowiadaniach Kinga oderwanych od elektroniki, w klimacie dekad minionych.

Każdy jednak idzie z duchem czasu - King czerpie z rzeczywistości, która zmienia się z upływem lat. Zapewne z tego czerpania bierze się jego wspaniała umiejętność tworzenia postaci niezwykle prawdziwych, ludzkich, obecnych. Opisy nie są rozwlekłe, a klarowne. Właśnie ten realizm postaci podciąga wysoko ocenę, ponieważ uważam tę historię za zbyt krótką i za mało rozbudowaną jak na moje gusta. Ale z postaciami się zżyłam a to sprawia, że chce się wiedzieć do dalej 🙂

Pomyśl na książkę jest ciekawy, choć boleśnie współczesny - boleśnie dla kogoś, kto wychował się na opowiadaniach Kinga oderwanych od elektroniki, w klimacie dekad minionych.

Każdy jednak idzie z duchem czasu - King czerpie z rzeczywistości, która zmienia się z upływem lat. Zapewne z tego czerpania bierze się jego wspaniała umiejętność tworzenia postaci niezwykle...

Kolejne bardzo dobre dzieło pana Kinga.

Kolejne bardzo dobre dzieło pana Kinga.

Zamkniecie serii. Nie przepadam za wątkami paranormalnymi dlatego to domkniecie trylogii do mnie nie trafia. Znalezione nie kradzione zawyżyło poprzeczkę a tu jakby brak pomysłu na inne zakonczenie. Muszę przyznać jednak,ze oryginalności mu nie brakuje.

Zamkniecie serii. Nie przepadam za wątkami paranormalnymi dlatego to domkniecie trylogii do mnie nie trafia. Znalezione nie kradzione zawyżyło poprzeczkę a tu jakby brak pomysłu na inne zakonczenie. Muszę przyznać jednak,ze oryginalności mu nie brakuje.

Świetna seria, polecam.

Świetna seria, polecam.

Piękne zakończenie trylogii. Książka zdecydowanie lepsza od drugiego tomu i nieco gorsza od pierwszego, ale i tak czytało się rewelacyjnie. Bardzo polecam!

Piękne zakończenie trylogii. Książka zdecydowanie lepsza od drugiego tomu i nieco gorsza od pierwszego, ale i tak czytało się rewelacyjnie. Bardzo polecam!

Polecam!

Polecam!

W miasteczku nagle zaczyna się seria samobójstw, gdzie ofiary łącza dwie rzeczy. Albo uczestniczyły w masakrze Mercedesem albo były na koncercie, gdzie miała zostać zdetonowana bomba. Jednak Brady Hartsfield, odpowiedzialny za oba czyny, wokół którego krążą dziwne plotki leży w szpitalu niezdolny do kontaktu z drugą osobą. Emerytowany detektyw Bill Hodges który czuje, że powoli zbliża się koniec jego warty wraz z Holly Gibney staje do walki z czymś, z czym do tej pory nie miał styczności. Wie, że w szpitalu przebudziło się coś złego a on ma coraz mniej czasu, jednak musi tę sprawę zamknąć do końca, nawet jeżeli prawda okaże się przerażająca.
Po raz kolejny i ostatni uczestniczymy w masakrze Mercedesem tym razem z zespołem ratunkowym, który przyjeżdża na miejsce jako pierwszy i zabiera ciężko ranną pacjentkę od której wszystko się zacznie. Pierwsza część to powieść detektywistyczna, dobrze napisana bez żadnych udziwnień, druga też chociaż autor zdradza, że w trzeciej już zaczną się dziać rzeczy dziwne. No i się dzieją bo King wprowadza elementy paranormalne co wychodzi dla całego cyklu na plus, kończąc historię Billa i Bradyego rewelacyjnie. Polubiłam byłego detektywa i smutno było się z nim pożegnać ale też miło było rozwiązać te wszystkie sprawy i ostatecznie rozmówić się z Panem Mercedesem. Zostaje Holly, którą miałam okazje spotkać w Outsiderze i którą myślę, spotkam jeszcze nie raz.
"każdy dobry uczynek zostaje ukarany".

W miasteczku nagle zaczyna się seria samobójstw, gdzie ofiary łącza dwie rzeczy. Albo uczestniczyły w masakrze Mercedesem albo były na koncercie, gdzie miała zostać zdetonowana bomba. Jednak Brady Hartsfield, odpowiedzialny za oba czyny, wokół którego krążą dziwne plotki leży w szpitalu niezdolny do kontaktu z drugą osobą. Emerytowany detektyw Bill Hodges który czuje, że...

Jak wypożyczyłam ten tom z biblioteki to zaskoczyłam mnie okładka. Pomyślałam "RYBY? Serio? Co ten King tym razem napisał?" Po przeczytaniu, wszystko stało się jasne.

Koniec wart. Zakończenie świetnej trylogii. Ten tom oceniłam jednak najsłabiej. Czytało się świetnie jak wcześniejsze dwa. Dlaczego zatem tylko ósemka? Jak wcześniejsze części nie miały w sobie nic ze zjawisk paranormalnych, tak w tym tomie King dał i kontrolę umysłu i wnikanie do osobowości innych osób. Jakoś mnie tu uwierało. Jakoś miałam nadzieję na inne rozwiązanie sprawy Bradygo.

A co do samej książki zaczynamy w tym samy miejscu co Pana Mercedesa. Tym razem pod City Center trafiamy z dwójką ratowników. Bardzo ciekawe rozpoczęcie do dalszych wydarzeń opisanych w książce.
Nie zabrakło też naszej trójki bohaterów, którzy po raz kolejny będą musieli zmierzyć się z Bredym Hartsfildem.

King poruszył w książce trudny temat zabójstw wśród nastolatków. Tu powiązanych tajemniczą konsolą do gier o nazwie zappit.
Czy warto przeczytać książkę? Zdecydowanie tak.

Jak wypożyczyłam ten tom z biblioteki to zaskoczyłam mnie okładka. Pomyślałam "RYBY? Serio? Co ten King tym razem napisał?" Po przeczytaniu, wszystko stało się jasne.

Koniec wart. Zakończenie świetnej trylogii. Ten tom oceniłam jednak najsłabiej. Czytało się świetnie jak wcześniejsze dwa. Dlaczego zatem tylko ósemka? Jak wcześniejsze części nie miały w sobie nic ze zjawisk...

57,7/100%

57,7/100%

Miałem niewątpliwą przyjemność wysłuchać audiobooka czytanego przez Pana Jana Peszka. Skradł trochę show Kingowi . Naprawdę rzetelny i miły dla ucha lektor tzw. "starej daty" :-)). Mógłby samodzielnie inscenizować teatr radiowy - te modulacje głosów, tembr, emocje. Po prostu słychać, że to aktor teatralny. Łapałem się na tym, iż bardziej przysłuchiwałem się dialogom pod kątem sprawności lektora, niż treści :-).
Co do samej pozycji - to zamknięcie trylogii. Po jakże wciągającej "Znalezione nie kradzione" teraz trochę spadek formy a właściwie pomysłu. Główny motyw książki to wybitnie opowieści z krypty i fantastyka. Niemniej czyta się z przyjemnością, jak to Kinga. Polecam!

Miałem niewątpliwą przyjemność wysłuchać audiobooka czytanego przez Pana Jana Peszka. Skradł trochę show Kingowi . Naprawdę rzetelny i miły dla ucha lektor tzw. "starej daty" :-)). Mógłby samodzielnie inscenizować teatr radiowy - te modulacje głosów, tembr, emocje. Po prostu słychać, że to aktor teatralny. Łapałem się na tym, iż bardziej przysłuchiwałem się dialogom pod...