Okropny rysunek!

Nie każdy posiada talent o jakim marzy, ale często siedzi on ukryty głęboko w nas. Trzeba go tylko odnaleźć, a to nie lada sztuka. Szczególnie gdy starszy brat jest lepszy w tym, co my chcielibyśmy robić. Inka na ten przykład, chciałaby rysować. Tak samo ładnie jak jej starszy brat, ale wszystko sprzysięgło się przeciw niej. Kot przewrócił wazon, głupi stół się zatrząsł, pisak zrobił dziurę w kartce. A do tego brat okazuje stoicki spokój i nie chce pokazać co rysuje. Czyż taki opis nie brzmi znajomo :)

Czytając tą książkę, niemal od razu stanęło mi przed oczami dzieciństwo. Też mam młodszą siostrę, która dokazywała, choć u nas to ona potrafiła rysować. Ja do tego nigdy nie miałem talentu, aczkolwiek w liceum próbowałem swych sił. Spełzły jednak na niczym, mimo wieloletnich prób. O wiele lepiej czuję się pisząc czy coś konstruując, np. scenariusz do sesji RPG, modyfikację do gry planszowej i tak dalej. Niemniej konflikty, takie jak w tej książce, pamiętam dobrze. Często siostra, gdy była jeszcze młodsza, potrafiła się obrazić, jak coś jej nie wychodziło. Nie żebym był święty, bo też u mnie krucho z cierpliwością.

Książka ciekawie obrazuje właśnie takie relacje. Szukanie natchnienia do rysowania, piętrzące się problemy, czy w końcu niespodziewany efekt, powstały w wyniku wyładowania wściekłości. Czasem warto zatem odpuścić i pomyśleć nad czymś własnym. Może się okazać, że będziemy mieli do tego dryg. Nie musimy być od razu wielkim pisarzem, malarką czy aktorką. Może nasz talent jest ukryty, a my nie potrafimy go znaleźć. Właśnie takie przemyślenia nasuwały mi się cały czas podczas lektury tej książki. Warto w niej zwrócić też uwagę na sam rysunek. Potrafi zdradzić naprawdę wiele, wyprzedzając tekst o stronę lub dwie. Jak to mówią - diabeł tkwi w szczegółach i tak jest tym razem. "Okropny rysunek!" to ciekawa pozycja dla dzieci, szczególnie tych mniej cierpliwych, choć nie powiem, aby była czymś przełomowym. Po prostu dobra książka i tyle, a może aż tyle.

Nie każdy posiada talent o jakim marzy, ale często siedzi on ukryty głęboko w nas. Trzeba go tylko odnaleźć, a to nie lada sztuka. Szczególnie gdy starszy brat jest lepszy w tym, co my chcielibyśmy robić. Inka na ten przykład, chciałaby rysować. Tak samo ładnie jak jej starszy brat, ale wszystko sprzysięgło się przeciw niej. Kot przewrócił wazon, głupi stół się zatrząsł,...

„Okropny rysunek”, czyli o rodzeństwie i emocjach

Okropny rysunek to książka o trudnych emocjach u dziecka i o trudnych relacjach między rodzeństwem. To historia, która w szczery i niebanalny sposób ukazuje napięcia między rodzeństwem, jest jednak również o tym, jak rodzeństwo może stanowić dla siebie nawzajem wsparcie w chwilach małych i dużych katastrof, pomimo wulkanów złożonych emocji wybuchających pomiędzy nimi.
Główna bohaterka to mała Inka – dziewczynka z dwoma cienkimi kucykami, czerwieniejącą ze złości okrągła buzią i całą gamą targających nią silych emocji. Chciałaby robić wszystko to, co Starszy Brat. I tak samo dobrze, jak Starszy Brat. Tymczasem nic jej nie wychodzi, a Starszy Brat nie chce pomóc. Nie chce nawet pokazać, co sam rysuje, tylko daje jakieś niepotrzebne nikomu rady. Inka podejmuje próby zmierzenia się z sytuacją, ale nic się nie udaje, a po całej serii niefortunnych zdarzeń i nieudanych prób ratowanie sytuacji jej negatywne emocje sięgają zenitu. Dokonuje w złości ostatecznego aktu zniszczenia: zgniata kartkę, tnie nożyczkami i “ma nadzieję, że rysunek cierpi tak samo, jak ona”. Wszystko jest okropne i Inka niczego już nie lubi. Już prawie następuje mini-koniec świata, sytuację ratuje jednak Starszy Brat. W jaki sposób? Przeczytajcie razem z dziećmi.

Dalszy ciąg recenzji na:
http://bokincepcja.pl/2018/09/27/okropny-rysunek-czyli-o-rodzenstwie-i-emocjach/
Zapraszam!

„Okropny rysunek”, czyli o rodzeństwie i emocjach

Okropny rysunek to książka o trudnych emocjach u dziecka i o trudnych relacjach między rodzeństwem. To historia, która w szczery i niebanalny sposób ukazuje napięcia między rodzeństwem, jest jednak również o tym, jak rodzeństwo może stanowić dla siebie nawzajem wsparcie w chwilach małych i dużych katastrof, pomimo wulkanów...

Świetna historia dla małych i dużych, którym nie obcy jest temat rywalizacji pomiędzy rodzeństwem. Urocze ilustracje, świetnie oddane emocje. Krótkie, ale dosadne teksty. To najważniejsze cechy za które cenię autorkę. Jest to książka, która może pomóc zrozumieć relacje pomiędzy dzieciakami.

Świetna historia dla małych i dużych, którym nie obcy jest temat rywalizacji pomiędzy rodzeństwem. Urocze ilustracje, świetnie oddane emocje. Krótkie, ale dosadne teksty. To najważniejsze cechy za które cenię autorkę. Jest to książka, która może pomóc zrozumieć relacje pomiędzy dzieciakami.

Bardzo podoba mi się tekst: rodzeństwo rysuje. Starszy brat ma pomysł, młodsza siostra nie. Próbuje ściągnąć od brata, ale brat szczelnie zasłania rysunek. Dziewczynka denerwuje się, że obrazek jej nie wychodzi, że się zamoczył, że wszytko idzie nie tak.
Książka o złości, emocjach, o podziwie i chęci naśladowania starszego rodzeństwa i w końcu o tym, że nie zawsze wszystko się udaje, albo czasami myślimy, że coś się nie udało i jest brzydkie, a okazuje się zupełnie inaczej.
Książka naładowana emocjami, pozytywną energią. Świetny punkt wyjścia do rozmów z dzieckiem na wiele ważnych tematów. Tylko te rysunki trochę dziwne. W sumie to bardzo pasują do prawdziwego tekstu, żywcem przepisanego ze scenki z domu. Obrazki też takie są. Dzieci czerwone ze złości. Tylko długo zastanawiałam się nad sensem rysowania przykrótkich koszulek i wystających pup z przymałych spodni. Ostatecznie - jestem na tak, w końcu taki widok ma większość rodziców na co dzień w domu. Więc ilustracje ładnie korelują z treścią. Nie mniej jednak "Okropny rysunek" to nie jest książka, która spodoba się wszystkim.

Bardzo podoba mi się tekst: rodzeństwo rysuje. Starszy brat ma pomysł, młodsza siostra nie. Próbuje ściągnąć od brata, ale brat szczelnie zasłania rysunek. Dziewczynka denerwuje się, że obrazek jej nie wychodzi, że się zamoczył, że wszytko idzie nie tak.
Książka o złości, emocjach, o podziwie i chęci naśladowania starszego rodzeństwa i w końcu o tym, że nie zawsze wszystko...

Morał z tej książeczki jest taki, że złość i impulsywne działania mogą doprowadzić do czegoś pozytywnego?

Morał z tej książeczki jest taki, że złość i impulsywne działania mogą doprowadzić do czegoś pozytywnego?

Książeczka bardzo fajna, podobała się dzieciom tylko te obrazki takie byle jakie 😊

Książeczka bardzo fajna, podobała się dzieciom tylko te obrazki takie byle jakie 😊