Miastoprojektanci. Łódzcy architekci w czasach PRL-u.

Podczas opisywania miast i ich zabytkowych budowli widać czasami tendencję do lekceważenia konstrukcji powstałych po wojnie jako budowanych szybko z niskiej jakości materiałów i skażonych komunistyczną przeszłością. Autor uznał takie twierdzenia za niesprawiedliwe i przedstawił kilku architektów, którzy podjęli się trudu zaprojektowania budynków w celu zmiany wizerunku Łodzi z miasta przemysłowego w nowoczesną metropolię projektują m. in. uczelnie, szpitale czy biurowe wieżowce. Ich realizacje w końcu kreują charakter miasta nie mniej, niż fabryki czy kamienice czynszowe.
Podoba mi się objętościowa zawartość książki i odpowiednia ilość faktów biograficznych – wystarczająca by zrozumieć czyjeś poglądy ale żeby nie zmęczyć czytelnika. Dużo dowiadujemy się o kulturze pracy czy zwyczajach w biurach projektowych. Zdziwiłem się, że najpopularniejszym twórcom poświęcano artykuły w gazetach, programy telewizyjne i zyskiwali status gwiazd. Najważniejsze są jednak ich realizacje: opisane konflikty z wykonawcami, gierki polityczne czy współczesny odbiór i eksploatacja gmachów (takich jak Centrum Matki Polki czy budynki UŁ). Szkoda, że autor nie przedstawił bardziej obszernej interpretacji budynków jako współcześnie wykształcony architekt i nie dodał większej liczby grafik. Jako dzieło popularnonaukowe zasługuje na wysoką ocenę, dla zwykłego miłośnika miasta może być wystarczająco przystępna i ciekawa.

Podczas opisywania miast i ich zabytkowych budowli widać czasami tendencję do lekceważenia konstrukcji powstałych po wojnie jako budowanych szybko z niskiej jakości materiałów i skażonych komunistyczną przeszłością. Autor uznał takie twierdzenia za niesprawiedliwe i przedstawił kilku architektów, którzy podjęli się trudu zaprojektowania budynków w celu zmiany wizerunku...