Amerykański książę

Po tym jak Greer zostaje porwana Ash i Embry chcą uczynić wszystko, żeby ją odbić z łap wroga.Jednak Ash jako prezydent nie może tego zrobić,więc Embry wyrusza by odzyskać żonę prezydenta.Jednak,gdy wreszcie podstępem wyciągają Melwasa,a Greer prawie zostaje sama z jego dwoma strażnikami Embry widzi w tym szansę na uwolnienie i uratowanie dziewczyny.Czy wszystko pójdzie zgodnie z planem?

Ta część skupia się na historii Embry'ego,który nam przybliża swoją znajomość z Ashem jak do tego doszło,że oni się do siebie zbliżyli,jak Embry cierpiał kiedy musiał zrezygnować z Asha,bo czuł,że skompromitowałby go gdyby przyznali się do tego,że się kochają,jak chciał powiedzieć Ashowi o kobiecie,która zawładnęła jego sercem,ale wtedy gdy Ash opowiada mu o tej kobiecie,Embry uświadamia sobie,że kobieta, której pragnie Ash i dziewczyna z którą Embry spędził noc to ta sama kobieta,więc zataja przed nim,że to była Greer,bo Ash jej pragnie pomimo,że jest w związku małżeńskim.Mam wrażenie,że Embry czuje się źle z tym,że Ash w sumie trochę z winy Embry'ego się ożenił 💔skoro odebrał sobie nadzieję,żeby być szczęśliwym.Mamy wspomnienia Embry'ego przed czyli jak to było kiedy poznał Asha i jak rodziło się między nimi coś co ich do siebie przyciągało,a fragmenty po pokazują jak ich życie we troje,bo przysięgli sobie taką relacje,ale nic nie poszło jak pragneli💔

Najpierw informacja o tym,że Greer i Embry byli ze sobą tylko we dwoje w dwuznacznej sytuacji,o czym mu powiedzieli,a potem okazuje się,że w pokoju w którym się do siebie zbliżyli,były kamery🙈 więc teraz wizerunek Asha może na tym ucierpieć,ale również Greer, która jest przecież w świetle prawa żoną Asha,więc taka sytuacja może ich skompromitować,bo publicznie nikt nie wie,że w tej relacji mąż, żona,jest jeszcze Embry i nikt nie może się dowiedzieć.

Embry chociaż pragnie zostać z nimi to nie zdaje sobie sprawy,że los zechce im jeszcze bardziej dokopać.w pobliżu Embry'ego pojawia się ktoś kto zamierza skrzywdzić Greer tylko po to,żeby odebrać jej drugiego ukochanego mężczyznę,bo Greer według opini tej podłej kobiety odebrała jej Asha,więc najlepszą zemstą będzie uderzenie tak,żeby Greer cierpiała.💔Czy w świecie intryg są jakieś granice przyzwoitości?

Szczerze ta część pokazuje nam,że Embry nie chciał wchodzić w żadne układy,ale został do tego zmuszony,a kolejne informacje,które zrzuca na Greer Embry wcale jej nie pomagają ona nadal go nienawidzi,że ją zranił,ale wciąż go kocha.Czy ta trójka ma szansę na wspólne szczęście?

Autorka pokazuje nam Greer,która cierpi 💔ma żal do Embry'ego,ale nie zdaje sobie sprawy,że planował jej pomóc,nie przewidział tylko,że ktoś zamierza go wmanewrować jeszcze bardziej tak,żeby Greer nie miała szansy na odzyskanie Embry'ego💔

Jest mi przykro,że Embry tak cierpi💔chciał dobrze,ale nie zdawał sobie sprawy,że kobieta która pomogła w uprowadzeniu Greer tak się teraz panoszy i jest z siebie zadowolona.Ona ma gdzieś co czuje Embry,ale ja widzę,że on nadal kocha Greer,pomimo,że czuje,że musi się odsunąć i czuje się jakby część jego serca została złamana💔chociaż wcale nie chciał tego.Czy Embry znajdzie wyjście z tej pokręconej sytuacji w którą został wpakowany?

Sceny zbliżeń pominęłam,bo nadal brzmią okropnie🙈 w tej serii czuje,że przy trzeciej części też tak będzie,ale cóż nadal są tak napisane,że aż czuje obrzydzenie podczas czytania🤯No to pora zapoznać się z historią Asha jestem ciekawa co ma mi on do powiedzenia 🤔

Po tym jak Greer zostaje porwana Ash i Embry chcą uczynić wszystko, żeby ją odbić z łap wroga.Jednak Ash jako prezydent nie może tego zrobić,więc Embry wyrusza by odzyskać żonę prezydenta.Jednak,gdy wreszcie podstępem wyciągają Melwasa,a Greer prawie zostaje sama z jego dwoma strażnikami Embry widzi w tym szansę na uwolnienie i uratowanie dziewczyny.Czy wszystko pójdzie...

Wow udało mi się dobrnąć do końca

Wow udało mi się dobrnąć do końca

Nie wiem, czy to wina paskudnego tłumaczenia czy autorka po prostu nie potrafi pisać, ale tak złej książki już dawno nie czytałam. Nuda połączona z idiotycznie wydumaną fabułą, która i tak była pretekstem do jeszcze większej ilości scen seksu. Główna bohaterka kompletnie straciła jakąkolwiek osobowość, a w tej części służyła jedynie za "sekslalkę". Dwaj główni panowie nawet jeśli mieli kilka momentów, zwłaszcza na początku ich relacji, to im dalej tym gorszej. Generalnie cały tom wygląda, jakby pani autorka pisała go z ręką w spodniach. Nie polecam.

Nie wiem, czy to wina paskudnego tłumaczenia czy autorka po prostu nie potrafi pisać, ale tak złej książki już dawno nie czytałam. Nuda połączona z idiotycznie wydumaną fabułą, która i tak była pretekstem do jeszcze większej ilości scen seksu. Główna bohaterka kompletnie straciła jakąkolwiek osobowość, a w tej części służyła jedynie za "sekslalkę". Dwaj główni panowie nawet...

Wróciłam do serii po pewnym czasie, trochę niepewnie, ale nie żałuję.
Jest długo, czasami za długo, retrospekcje z wydarzeń z poprzednich lat czasami zwyczajnie się dłużą - ale chyba chodziło o to, żeby pokazać jak powstała relacja między Maxem a Embry.
Sceny seksu - w każdym wydaniu nie są obrzydliwe, nudne czy monotonne - ale tego już można się spodziewać po tym co znalazło się w pierwszym tomie.
Całe tło polityczno-geograficzne czasami mocno naciągane.
I nie jest to łatwe czytadełko, szczególnie jak się zastanowić nad relacjami, uczuciami i potrzebami głównych bohaterów - całej trójki.

Wróciłam do serii po pewnym czasie, trochę niepewnie, ale nie żałuję.
Jest długo, czasami za długo, retrospekcje z wydarzeń z poprzednich lat czasami zwyczajnie się dłużą - ale chyba chodziło o to, żeby pokazać jak powstała relacja między Maxem a Embry.
Sceny seksu - w każdym wydaniu nie są obrzydliwe, nudne czy monotonne - ale tego już można się spodziewać po tym co...

Pierwszy tom zachęcił mnie do kontynuacji serii i ciąg dalszy mnie nie rozczarował. Szkoda, że nie zmieniono tłumacza, nadal sypie wulgaryzmami jak z rękawa, co przeszkadza mi bardzo w odbiorze treści. Aż prosiłaby się kobieta w tej roli, bo to w końcu powieści adresowane do żeńskiej części czytelników. Ubawiła mnie sytuacja polityczna, no ale cóż w tej trylogii świat stoi na głowie. Było trochę przerzucania stron, że względu na różne ścieżki czasowe, co mnie osobiście w książkach drażni i denerwuje, jestem jednak wybitnie niecierpliwą osobą.
Mimo wszystko znalazłam to, czego szukałam i nie mam poczucia straconego czasu.

Pierwszy tom zachęcił mnie do kontynuacji serii i ciąg dalszy mnie nie rozczarował. Szkoda, że nie zmieniono tłumacza, nadal sypie wulgaryzmami jak z rękawa, co przeszkadza mi bardzo w odbiorze treści. Aż prosiłaby się kobieta w tej roli, bo to w końcu powieści adresowane do żeńskiej części czytelników. Ubawiła mnie sytuacja polityczna, no ale cóż w tej trylogii świat stoi...

Bardzo dobra i wciagajaca ksiazka, calkiem inny romans ,tym razem nie pomiedzy dwojgiem ludzi ale czytamy tutaj o trojkacie.

Bardzo dobra i wciagajaca ksiazka, calkiem inny romans ,tym razem nie pomiedzy dwojgiem ludzi ale czytamy tutaj o trojkacie.

Dnf 60%
nie dałam rady ...

Dnf 60%
nie dałam rady ...

Przy recenzji poprzedniej części się nie wysiliłam, ponieważ a) nadal odczuwałam skutki grypy żołądkowej i b) nie czułam, bym miała za wiele do powiedzenia o tej serii. Mimo wszystko. Po tym tomie nadal nie czuję, a jednocześnie mam do powiedzenia TAK WIELE. Także no. Enjoy me blabbering.

Trylogia Nowy Camelot to Złoty Graal (e? e? kto załapał?) guilty pleasure. To jest tak złe, że aż dobre i nieironicznie pochłaniam kolejne strony, czekając, aż autorka rzuci mi kolejny okruszek fabuły, bo te okruszki zawsze zawierają plot twisty, po których człowiek czuje się, jakby zszedł z karuzeli, nawet znając arturiańską mitologię. Nie mogę narzekać, że tu co chwila są sceny erotyczne, bo no, wzięłam do ręki pornosa z pretekstową fabułą; nawet doceniam wysiłki Simone, by te sceny nie były wszystkie na jedno kopyto. Przynajmniej te hetero, bo te z udziałem samych facetów są niestety powtarzalne i czuję się, jakbym po lekturze tego tomu wiedziała AŻ ZA DUŻO, w której kategorii na bellessie autorka spędza czas. Nie mogę narzekać na to, że wspomniane sceny erotyczne sprawiają, że człowiek wątpi w jakiekolwiek prawdopodobieństwo psychologiczne, bo, jak zakładam, od prawdopodobieństwa psychologicznego są książki, które udają, że są czymś więcej niż steamy erotykami, w których wszyscy są piękni, bogaci i, oczywiście, młodzi. Nawet na Karpatię nie mogę narzekać, bo pomijając, jak komiczna jest z punktu widzenia Polki, to jednak wolę, by autorki uzewnętrzniały swoje polityczne pomysły na fikcyjnych państwach i tak, z dwojga złego lepiej we wschodniej Europie niż gdzieś na Bliskim Wschodzie. W każdym razie, te książki są tak oderwane od jakiegokolwiek sensu, a zarazem świadome tego, że nawet nie sposób się czepiać bez wychodzenia na kogoś z kijem tam, gdzie Ash tak chętnie zagląda - lepiej po prostu zapiąć pasy i cieszyć się przejażdżką.

W sumie jedyny zarzut, jaki mogę mieć to struktura fabularna - w tomie Greer wszystko biegło liniowo, a tutaj teraźniejszosć splata się z tym, jak Embry pamięta wydarzenia, które WSZYSTKIE CO DO JEDNEGO już nam opisano. No i pamięta je tak samo. Ja wiem, że to była wymówka do kolejnych scen seksu, ale one wszystkie naprawdę w wykonaniu tych dwóch były identyczne, a przez ich mnogość fabuła posunęła się do przodu o jakiś milimetr. Ale no, okej, ja czytam porno dla fabuły i czekam, czym mnie autorka zaskoczy, więc może nie powinnam się czepiać, that's on me.

Przy recenzji poprzedniej części się nie wysiliłam, ponieważ a) nadal odczuwałam skutki grypy żołądkowej i b) nie czułam, bym miała za wiele do powiedzenia o tej serii. Mimo wszystko. Po tym tomie nadal nie czuję, a jednocześnie mam do powiedzenia TAK WIELE. Także no. Enjoy me blabbering.

Trylogia Nowy Camelot to Złoty Graal (e? e? kto załapał?) guilty pleasure. To jest...

Czad!

Czad!

Te książki są tak dziwne, nierealistyczne j miejscami naciągane ze jestem w szoku, że mi się podobają.

Nie wiem co w nich takiego jest, że po prostu chce się czytać i wiedzieć co autorka jeszcze wymyśli.

Ja nawet nie wiem czy chce kogokolwiek zachęcać do ich czytania, bo to aż dziwne ze mi się podobają.

Podobnie jak w przypadku 1 części 18+ i zdecydowanie dla fanów erotyków, bo jak nie do końca za nimi przepadacie to nawet nie myślcie żeby zaczynać ta książkę 🫣

Te książki są tak dziwne, nierealistyczne j miejscami naciągane ze jestem w szoku, że mi się podobają.

Nie wiem co w nich takiego jest, że po prostu chce się czytać i wiedzieć co autorka jeszcze wymyśli.

Ja nawet nie wiem czy chce kogokolwiek zachęcać do ich czytania, bo to aż dziwne ze mi się podobają.

Podobnie jak w przypadku 1 części 18+ i zdecydowanie dla fanów...