Minecraft. Opowieści ze Świata Podstawowego

Nie rozumiem skąd tyle pozytywnych opinii o tej książce. Historyjki bardzo nijakie, ilustracje też takie sobie, słownictwo często nieodpowiednie dla dzieciaków (np. "kolejny dureń do wykończenia"). Uśmialiśmy się jedynie na historii ze świnką i wzruszyliśmy na tej o creeperze. Reszta zupełnie nie przypadła nam do gustu.

Nie rozumiem skąd tyle pozytywnych opinii o tej książce. Historyjki bardzo nijakie, ilustracje też takie sobie, słownictwo często nieodpowiednie dla dzieciaków (np. "kolejny dureń do wykończenia"). Uśmialiśmy się jedynie na historii ze świnką i wzruszyliśmy na tej o creeperze. Reszta zupełnie nie przypadła nam do gustu.

Nie jestem graczem Minecrafta, ale wiem, co tam w trawie piszczy. Mniej więcej. Kilkoro znajomych namawiało mnie też do sięgnięcia po komiksy z tego uniwersum, ale długo od tego stroniłem. W końcu dałem się namówić i przeczytałem Opowieści ze Świata Podstawowego. Musze przyznać, ze całość pozytywnie mnie zaskoczyła, bo spodziewałem się tandetnych historyjek, a dostałem całkiem ciekawy zbiór opowiadań.

W komiksie znajdziemy 6 opowiadań, dotyczących różnych zagadnień ze świata społeczności graczy Minecrafta oraz samej gry. Zaskoczył mnie poziom scenariusza w każdej z historii. Np. napiętnowanie grieferingu (celowego niszczenia przez gracza pracy innego gracza),pokazanie, że społeczność gry nie jest toksyczna i potrafi pomagać innym tak samo w grze, jak i realnym życiu i tak dalej. To są naprawdę bardzo wartościowe treści, szczególnie dla osób młodszych.

Do tego dochodzą czysto humorystyczne wstawki, nieraz nawiązujące do mechanik ze świata gry. Są one jednak tak napisane, ze nawet osoba nie znająca Minecrafta szybko połapie się o co chodzi. Od strony graficznej całość też jest naprawdę dobra, więc komiks wypada znacznie lepiej niż się spodziewałem. Być może zacznę śledzić tą serię, choć po samą grę nie sięgnę. Nie mój target :) Z drugiej strony dla fanów gry ten komiks to bardzo ciekawa rozrywka, a do tego udana reklama ich ukochanego uniwersum.

Nie jestem graczem Minecrafta, ale wiem, co tam w trawie piszczy. Mniej więcej. Kilkoro znajomych namawiało mnie też do sięgnięcia po komiksy z tego uniwersum, ale długo od tego stroniłem. W końcu dałem się namówić i przeczytałem Opowieści ze Świata Podstawowego. Musze przyznać, ze całość pozytywnie mnie zaskoczyła, bo spodziewałem się tandetnych historyjek, a dostałem...

Bardzo długo graficy gier starali się, aby stworzony świat był coraz bardziej wygładzony, piękny, oddający ten realny. A później nastał Minecraft i okazało się, ze w tym kanciastym świecie też można tworzyć. Baaa, że jest on atrakcyjniejszy. A wszystko przez możliwości jakie daje on uczestnikom. Za grą poszło wiele publikacji. Jedne informowały o potencjalnym wykorzystaniu narzędzi, inne zabierały nas w świat przygód wykreowanych przez graczy bohaterów. Właśnie do tych drugich należy seria komiksów „Minecraft” wydawanych przez Wydawnictwo Egmont.
W pierwszym tomie zaprzyjaźniamy się z Tylerem, który po przeprowadzce w nowe miejsce próbuje odnaleźć się. Odskocznią od stresu związanego ze zmianą otoczenia jest ucieczka do świata Minecrafta, gdzie z przyjaciółmi przeżywa przygody. Gra jest sposobem utrzymania kontaktu z dawnymi znajomymi. Pozwala wypełnić początkowe uczucie pustki i zagubienia, bo ci, którzy byli ważni nadal są w pewien sposób blisko. Wchodzimy tu w świat specjalistycznego słownictwa zrozumiałego tylko dla graczy.
Drugi tom był bardziej szczątkowy, bo składał się z kilku opowieści. Przeżywane przygody w wirtualnym świecie okazują się doskonałym sprawdzianem dla przyjaźni, a nawet miejscem gdzie kwitnie miłość. Mamy tu osoby, które się szanują i wspierają oraz są w stanie zrozumieć dylematy innych, dostrzec, że ich zachowanie może być wynikiem tego, że nie radzą sobie z emocjami.
Drugi i trzeci tam mają ze sobą troszkę wspólnego. Pojawia się złe zachowanie. W przypadku drugiego tomu mamy do czynienia z dziewczyną, która w świecie gry dla zabawy rujnuje to, co stworzyli inni. Na szczęście w porę zrozumie, że nie jest to odpowiednie postępowanie. W tym tomie pojawia się problem polegania na przyjaciołach, stereotypów, szufladkowania oraz zbyt szybkiego oceniania innych oraz zachęta do szukania porozumienia.
Trzeci jest piękną kontynuacją tych tematów. Bohaterzy odkrywają dziwny portal. Po przejściu okazuje się, że tam jest zupełnie inny świat, który można odkrywać, ale czyha w nim wiele niebezpieczeństw. Aby ich uniknąć trzeba mieć w swojej drużynie specjalistę od sytuacji kryzysowych i znawcę wszystkiego w Minecrafcie. Jedna z bohaterek właśnie za taką uchodzi. Nikt nie chce słuchać tego, że dla niej odkrycie też jest nowe. Przytłamszona wymogami otoczenia traci ochotę na grę, bo zamiast dobrej zabawy ma sporo stresu. Boi się, że będzie wyśmiana, a znajomi będą mieli do niej pretensje o to, że nie zdołała uchronić ich przed niebezpieczeństwami. Na szczęście ma świetnych przyjaciół i wszyscy pięknie skupiają się na relacjach, tworzeniu miłej atmosfery oraz partnerstwie, aby dobrze się bawić i wspierać.
„Minecraft” to seria komiksów pokazujących pozytywne postawy młodych bohaterów. Uczą czytelników, że gra może i jest ważna, ale człowiek ważniejszy, a budowane przez wiele lat relacje bezcenne.
Ilustracje w komiksie to taki troszeczkę misz masz minecraftowo-cartoonowy: z jednej strony kanciasty świat, a z drugiej realny. Ładna kolorystyka skutecznie przyciąga uwagę. A na końcu komiksu czytelnicy dowiadują się jak można tworzyć ilustracje. Polecam.

Bardzo długo graficy gier starali się, aby stworzony świat był coraz bardziej wygładzony, piękny, oddający ten realny. A później nastał Minecraft i okazało się, ze w tym kanciastym świecie też można tworzyć. Baaa, że jest on atrakcyjniejszy. A wszystko przez możliwości jakie daje on uczestnikom. Za grą poszło wiele publikacji. Jedne informowały o potencjalnym wykorzystaniu...

Polecam książkę z historiam z komiksowego Świata Podstawowego.

Polecam książkę z historiam z komiksowego Świata Podstawowego.

W przeciwieństwie do pierwszego tomu, w którym mieliśmy do czynienia z jedną zamkniętą historią, tutaj na odbiorcę czeka seria krótkich, ale treściwych opowieści (różni autorzy) ze świata gry.

Na sam początek historia młodej dziewczyny, która w świecie gry zachowywała się nad wyraz nieodpowiednio. Grieferka będąca stereotypowym młodym graczem, lubowała się w rujnowaniu dobrej zabawy innym. Prędzej czy później musiała jednak zrozumieć, że jej zachowanie jest „złe” i należycie odpokutować za swoje przewinienia. Historia „Urodziny” to z kolei pouczająca opowieść o tym, że na prawdziwych przyjaciół zawsze można liczyć. Trzecia historia „Opowieść Creepera” to z kolei nowe spojrzenie na świat gry z zupełnie innej perspektywy (niż gracz). Ucząca odbiorcę, że stereotypy często bywają błędne i nie można tak łatwo szufladkować innych. W czwartej opowieści „Wojna i Rozbójnik” autorzy po raz kolejny stara się pod płaszczykiem prostego i zabawnego scenariusza przemycić bardziej poważną treść (nauka, że nie można ludzi zbyt szybko oceniać i należy ich najpierw dobrze poznać). Przedostatnia opowieść to słodkie, zabawne i urocze przygody pewnego gracza i małej świnki, które pozwalają zrozumieć, że zawsze należy szukać porozumienia, nawet jeśli wydaje się ono początkowo niemożliwe. Ostatni z udostępnionych tutaj krótkich komisów „Nieznany ląd” to zdecydowanie „najpoważniejsza” z dostępnych tutaj opowieści, w której czytelnik poznaje pozytywne aspekty pomocy innym.

Cała recenzja na:

https://www.popkulturowykociolek.pl/2020/06/recenzja-minecraft-opowiesci-ze-swiata.html

W przeciwieństwie do pierwszego tomu, w którym mieliśmy do czynienia z jedną zamkniętą historią, tutaj na odbiorcę czeka seria krótkich, ale treściwych opowieści (różni autorzy) ze świata gry.

Na sam początek historia młodej dziewczyny, która w świecie gry zachowywała się nad wyraz nieodpowiednio. Grieferka będąca stereotypowym młodym graczem, lubowała się w rujnowaniu...

“Opowieści ze świata podstawowego” to kawał sprawnie opowiedzianych historyjek edukacyjnych, które powinny chwycić dzieci za serduszko, a przynajmniej zasiać w nich ziarenka szacunku, empatii czy zrozumienia – postaw, które zdają się być deficytowe w dzisiejszych czasach. Do wielokrotnego czytania dla przyjemności, lub jako sympatyczny pretekst do rozpoczęcia nieco poważniejszej rozmowy z maluchami.

“Opowieści ze świata podstawowego” to kawał sprawnie opowiedzianych historyjek edukacyjnych, które powinny chwycić dzieci za serduszko, a przynajmniej zasiać w nich ziarenka szacunku, empatii czy zrozumienia – postaw, które zdają się być deficytowe w dzisiejszych czasach. Do wielokrotnego czytania dla przyjemności, lub jako sympatyczny pretekst do rozpoczęcia nieco...