Frnck - 2 - Chrzest ognia

Marcel samodzielnie

Marcel samodzielnie

Fajny komiks. Ładne ilustracje. Szybko się czyta. Polecam

Fajny komiks. Ładne ilustracje. Szybko się czyta. Polecam

Jakie to jest fajne ♡

Jakie to jest fajne ♡

Trzeba przyznać, że Francuzi nie boją się tworzyć totalnie odjechanych komedii łączących groteskę z przemocą oraz wyśmiewając przy tym pewne współczesne przywary. Frnck jest tego doskonałym przykładem, podobnie jak Ekho czy komiksy z uniwersum Troy. Jednak tutaj współczesny nastolatek, do tego dość kapryśny i marudny, trafia do prehistorycznego świata, gdzie musi zderzyć się z brutalnymi prawami natury. A jedno z nich brzmi: W kupie raźnie, dlatego nie szkodź swemu plemieniu.

Franck w końcu nauczył plemię, które go przygarnęło, samogłosek. Skorzystało na tym również wrogie plemię, dotąd współpracujące z kanibalami, podsłuchując z ukrycia lekcje dawane przez chłopaka. Jednak większość pomysłów nastolatka kończyły się katastrofą. Mydło, koło i ostatecznie ogień. Za każdym razem coś sknocił, w efekcie czego nie zyskiwał przychylności plemienia. Jednak, jak to mówią: W przyrodzie nic nie ginie i każdy wynalazek zyskuje w końcu zastosowanie.

Drugi album średnio pchnął główny wątek fabularny do przodu, koncentrując się głównie na wynalazkach głównego bohatera. Oczywiście wszystko ukazane w krzywym zwierciadle i mocno przerysowane, ku uciesze czytelników. Na samym starcie dostaliśmy też przecudny obrazek puszystego króliczka leżącego na ludzkiej czaszce i długo nie można było tego z niczym powiązać. Gdy jednak nadszedł ten moment to prawie padłem ze śmiechu. Naprawdę przednia robota.

Ogólnie album nie jest zły, ale czuć że to taki przerywnik przed większymi wydarzeniami. Mamy raczej zapętloną sekwencję gagów, wprowadzenie tytułowego ognia oraz na drugim plamie trójkę ocalałych z przeciwnego plemienia. Czyta się to szybko, lekko i przyjemnie, ale w przeciwieństwie do poprzedniego tomu, brakuje tutaj troszkę bardziej zawiązanej intrygi. Mam nadzieję, że trzeci album to uzupełni, bo nie chciałbym, aby seria przerodziła się w zwykła groteskę. Jest w niej bowiem potencjał na rasową przygodę pokroju Ekho, choć na razie jeszcze mu do tego daleko.

Trzeba przyznać, że Francuzi nie boją się tworzyć totalnie odjechanych komedii łączących groteskę z przemocą oraz wyśmiewając przy tym pewne współczesne przywary. Frnck jest tego doskonałym przykładem, podobnie jak Ekho czy komiksy z uniwersum Troy. Jednak tutaj współczesny nastolatek, do tego dość kapryśny i marudny, trafia do prehistorycznego świata, gdzie musi zderzyć...

W drugim albumie serii kontynuowane są losy nastolatka Franck’a, który po ucieczce z sierocińca w wyniku pewnych okoliczności przeniósł się do czasów prehistorycznych. Niezbyt gościnnego i wspaniałego okresu czasu, w którym przedstawicielowi współczesności naprawdę trudno jest przetrwać. Na całe szczęście może on liczyć na pomoc członków plemienia, które go przygarnęło. Odrobina bezpieczeństwa nie wynagradza jednak całej masy innych braków. W takiej sytuacji nie pozostaje nic innego jak tylko przyspieszyć „ewolucję”. Mydło, koło, poprawny sposób porozumiewania się (wspomniane samogłoski) wszystko to niezbyt podoba się tubylcom. Jest to jednak dopiero początek wielkich zmian ich życia, główny bohater postanawia bowiem odkryć ogień. Źródło wielkiej siły, którą niestety czasem można się poparzyć.

Album Frnck #2 doskonale wpasowuje się w klimat serii zaprezentowany czytelnikowi w pierwszym albumie. Na ponad pięćdziesięciu stronach komiksu znajdziemy ciekawie ukazanych bohaterów, odrobinę akcji, szczyptę dramatyzmu i przede wszystkim masę szalonych gagów będących podstawą warstwy humorystycznej. Olivier Bocquet w niezły sposób pokazuje losy panikującego nastolatka, który stara się okiełznać swoje emocje. Nie zawsze jednak mu się to udaje, a jego nieudolność i porywczy charakter często wywołują na twarzy czytelnika uśmiech rozbawienia. Z drugiej jednak strony z wielką ciekawością śledzi się jego starania edukacji i ewolucji ludzi pierwotnych.

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-komiksu-frnck-tom-2/

W drugim albumie serii kontynuowane są losy nastolatka Franck’a, który po ucieczce z sierocińca w wyniku pewnych okoliczności przeniósł się do czasów prehistorycznych. Niezbyt gościnnego i wspaniałego okresu czasu, w którym przedstawicielowi współczesności naprawdę trudno jest przetrwać. Na całe szczęście może on liczyć na pomoc członków plemienia, które go przygarnęło....

Trzynastoletni bohater przez przypadek trafił do czasów prehistorycznych. Czy przeżyje?
Dla przypomnienia jest to historia nastolatka, który ucieka z domu dziecka, aby znaleźć swoich biologicznych rodziców. Od pracownika dowiaduje się, że być może jego rodzina gdzieś tam żyje. Chce zmienić coś w swoim życiu, stanąć na własnych nogach bez żadnych ograniczeń, schematów. Z przyczyn niewiadomych trafia do czasów prehistorycznych. Jak wspomniałem we wcześniejszej recenzji, jest to interesujący komiks. Pozwala czytelnikowi wejść w świat młodego człowieka. Franck – nieogarnięty, pragnący uwagi i miłości – ma wszystkie cechy kilkunastolatka.

W publikacji Frnck 2. Chrzest ognia otrzymujemy kontynuację historii głównego bohatera, który dalej przebywa w dawnych czasach. Chłopak chce do tej epoki wprowadzić kilka usprawnień. Każde z nich kończy się katastrofą. Mieszkańcy nie są jeszcze gotowi na takie nowinki jak mydło czy elektryczność. Z każdym kolejnym dniem Franck odkrywa prawdziwe oblicze prawieku. Wszędzie trzeba mieć oczy szeroko otwarte. W każdej chwili może spotkać gigantycznego mamuta czy inne dzikie zwierzęta.

Cała recenzja na: CzasoStrefa

Trzynastoletni bohater przez przypadek trafił do czasów prehistorycznych. Czy przeżyje?
Dla przypomnienia jest to historia nastolatka, który ucieka z domu dziecka, aby znaleźć swoich biologicznych rodziców. Od pracownika dowiaduje się, że być może jego rodzina gdzieś tam żyje. Chce zmienić coś w swoim życiu, stanąć na własnych nogach bez żadnych ograniczeń, schematów. Z...

„Frnck” to komiks, który pierwszym tomem mnie zaskoczył. Autorzy zabrali mnie w świat nastolatka, któremu wydaje się, że ma fatalne życie. Mieszkając w sierocińcu ciągle próbuje nowych rzeczy, trafia do kolejnych rodzin, które okazują się ziszczeniem koszmarów. Młody wiek sprawia, że jest zależny od otoczenia. Dotknięty różnorodnymi ograniczeniami i koniecznością podporządkowania się, marzący o samotnym życiu bez zależności od kogokolwiek bohater postanawia coś zmienić, aby nie trafić do kolejnej dziwnej rodziny. Kolejne zabiegi dyrektorki chcącej stworzyć mu prawdziwy dom kończą się katastrofą. Chłopak w żadnym domu nie czuł się dobrze. Każde wpisywanie go w schemat, próba zarażenia stylem życia potencjalnej rodziny kończyła się fiaskiem. Z tego powodu skazany jest na mieszkanie w sierocińcu. Kolejna próba uszczęśliwienia go przybranymi rodzicami kończy się wielką katastrofą. Zagrożenie wyjazdu poza miejsce, w którym czuje się bezpiecznie sprawia, że postanawia uciec i już więcej tu nie wracać. Chce znaleźć swoich prawdziwych rodziców. Od jednego z pracowników sierocińca dowiaduje się, gdzie go znaleziono. I tym sposobem rusza na poszukiwania swoich korzeni. Ma nadzieję dowiedzieć się prawdy o swoim pochodzeniu, poznać rodziców. Okazuje się, że na jego trasie w środku lasu znajduje się strzeżony przez groźne psy plac budowy parku jaskiniowców. Uciekający bohater nie zauważa, kiedy zostaje przeniesiony do innych czasów lub wymiaru, w którym życie jest brutalne, a do tego brakuje takich podstawowych dóbr jak Internet, pizza czy telefony. Mało tego: mieszkańcy posługują się dziwnym niezrozumiałym językiem. Do tego ludzkie życie ciągle narażone jest na różnorodne niebezpieczeństwa ze strony roślin, zwierząt i innych plemion. Franck przyzwyczajony do udogodnień wynikających z dostępu do dóbr cywilizacji przeżyje szok kulturowy i odkryje jak trudne było życie dawnych ludzi. A może nawet odnajdzie swoich przodków?
W drugim tomie mamy kontynuację pobytu u jaskiniowców. Franck powoli zaczyna się odnajdować w nowym otoczeniu i chce je zmieniać. Niestety próby wprowadzenia kolejnych nowinek są zwalczane przez głowę rodu, bo ogień wydaje mu się bardzo niebezpieczny. Do tego chłopak zaczyna odkrywać, że przyroda jest jeszcze bardziej brutalna niż mu się początkowo wydawało. Nawet słodkie króliczki mogą być bardzo groźne. Nie wspominając już o gigantycznych mamutach, żarłocznych lampartach i wilkach.
Wbrew pozorom nie jest to przybijająca i smutna opowieść o smutnym życiu sieroty. Wręcz przeciwnie. W pierwszym tomie mamy nastolatka, który wie, czego chce, ale urzędnicy stosujący się do bezdusznych przepisów zechcą uszczęśliwić go na siłę. I to wbrew jego woli. Poruszony jest tu ważny problem decydowania o sobie przez młodych ludzi, ich zależności od innych. Po przeniesieniu do prehistorycznych czasów zobaczymy pełną gaf, śmiesznych sytuacji walkę o przetrwanie. Do tego bohater będzie mógł przyjrzeć się swojemu postępowaniu, zobaczy jak bardzo niechęć do nawiązania jakichkolwiek relacji z nowymi rodzinami sprawiła, że nigdy nie dał szansy żadnej na objęcie nad nim opieki. Drugi tom to pretekst do poruszenia problemu trzymania się tradycji, tego co znane, odcięcia od postępu i braku poszukiwania nowych rozwiązań.
Motyw podróży w czasie nie jest tu niczym zaskakującym, ale pozwala na wytrącenie bohatera ze strefy komfortu, pokazanie mu, że w życiu mało rzeczy zależy wyłącznie od nas, a przetrwanie to sztuka kompromisu i ciągłego uczenia się oraz współpracy. Dociera do niego, że człowiek nie może przetrwać w pojedynkę. Do tego z każdym upływającym tygodniem nastolatek zaczyna doceniać to, co stracił, czyli wszystko, co oferowała mu współczesność. Porwany przez nurt zaskakujących wydarzeń nie ma wiele czasu na myślenie. Musi działać. Zwłaszcza, że na horyzoncie pojawiają się ludożercy, a później przychodzi groźny chłód.
Mamy tu pięknie zarysowaną osobowość zbuntowanego nastolatka, ale też pojawiają się ciekawe charaktery jaskiniowców. Wyjątkowo dobrze podkreślono tu wartość stada-rodziny, tworzenia więzi, przetrwania dzięki współpracy i pomysłowości. Napotkana rodzina jaskiniowców bardzo odbiega od marzeń o idealnych bliskich, ale do Francka dociera, że mogą być to jego jedyni bliscy i bez nich życie w brutalnym świecie przyrody nie będzie długie. Problem polega na tym, żeby szybko wyciągnął wnioski, bo zwlekanie może skończyć się tragicznie. Do tego powinien nauczyć się zdobywać pokarm, otworzyć na luźne podejście do cielesności i dbania o higienę.
Ciekawe ilustracje pełne szczegółów i szybka akcja z dużą dawką prostego humoru sprawiają, że komiks czyta się bardzo szybko i przyjemnie. Brice Cossu stosuje technikę pokazywania tła, aby osadzić w nim relacje między bohaterami, a później usuwania go, by skupić uwagę na dialogach i emocjach. Ruch jest tu zaznaczony przez kreski i zbliżenia.

„Frnck” to komiks, który pierwszym tomem mnie zaskoczył. Autorzy zabrali mnie w świat nastolatka, któremu wydaje się, że ma fatalne życie. Mieszkając w sierocińcu ciągle próbuje nowych rzeczy, trafia do kolejnych rodzin, które okazują się ziszczeniem koszmarów. Młody wiek sprawia, że jest zależny od otoczenia. Dotknięty różnorodnymi ograniczeniami i koniecznością...