Jak przeżyć w starożytnej Grecji

Ksiażka Roberta Garlanda odpowie na kilka podstawowych pytań z kategorii: „Jak przeżyć w starożytnej Grecji”. Podstawowe kwestie z życiem w tym czasie poznamy z perspektywy mieszkańca Aten, wraz z rysem historycznym. Tekst jest bardzo przystępny, porusza kwestię struktury społecznej, roli płci, sprawę wierzeń, ubioru, zawodów czy zajęć w czasie wolnym.

Na minus jest tutaj to, że autor uparcie wstawia swoje tekściki porównujące Starożytną Grecję do współczesności z rozwiniętą technologią i próbuje postawić to drugie w takim świetle, jakby rozwój oznaczał cofnięcie w tymże. Mimo to książka jest przystępna, dobrze zbiera podstawowe informacje i na pewno nada się dla miłośników tematu.

Ksiażka Roberta Garlanda odpowie na kilka podstawowych pytań z kategorii: „Jak przeżyć w starożytnej Grecji”. Podstawowe kwestie z życiem w tym czasie poznamy z perspektywy mieszkańca Aten, wraz z rysem historycznym. Tekst jest bardzo przystępny, porusza kwestię struktury społecznej, roli płci, sprawę wierzeń, ubioru, zawodów czy zajęć w czasie wolnym.

Na minus jest tutaj...

Ciekawa, ale ta o Rzymie była ciekawsza.

Ciekawa, ale ta o Rzymie była ciekawsza.

Czy może być coś lepszego niż miłość do literatury popularno naukowej i odkrywanie serii od Wydawnictwa Poznańskiego, która jest o tym co lubisz najbardziej? 🥹❤️

Ciekawie napisane, z żartem, z mnóstwem ciekawostek, faktów, dat, nazwisk, miejsc. Wszystko przystępnie opisane, ciężko jest się w tych książkach pogubić. Z przyjemnością je czytam.

"Jak przeżyć w starożytnej Grecji" to trzecia książka po którą sięgnęłam i wiem, że sięgnę po kolejne! Niesamowicie dobrze ją wspominam. To ile się dowiedziałam, ile sama zgłębiłam szukając w Google, iloma tematami mogłam się podzielić ze znajomymi... to się w głowie nie mieści. Fakt, dużo rzeczy wiedziałam, ale to mi nie przeszkodziło w czytaniu, poznawaniu, zagłębianiu się w niej.

Nie jest to w żadnym razie specjalistyczna książka, stricte naukowa. Co to to nie. Raczej ma to być zachęcenie Was, tak zwane "liźnięcie" tematu, zaciekawienie. Sporo faktów jest aż nazbyt oczywistych - o ile pamiętacie je ze szkoły, jeśli nie to będzie to dla Was frajda.

Czasami możecie mieć wrażenie "skakania" z tematu na temat, powierzchownego opisu, może lekko prześmiewczego, ale cóż, taki to ma mieć przekaz. Tyle, że nie każdemu musi on się spodobać i to może być jej problemem. Często też autor pozwala sobie na własne opinie, osądzanie - nie zawsze w książkach to mi się podoba, jednak tutaj nie miałam z tym problemu.

Ja sięgnę po więcej, bo po prostu ta tematyka - a może sama starożytność - bardzo mi się podoba!

Czy może być coś lepszego niż miłość do literatury popularno naukowej i odkrywanie serii od Wydawnictwa Poznańskiego, która jest o tym co lubisz najbardziej? 🥹❤️

Ciekawie napisane, z żartem, z mnóstwem ciekawostek, faktów, dat, nazwisk, miejsc. Wszystko przystępnie opisane, ciężko jest się w tych książkach pogubić. Z przyjemnością je czytam.

"Jak przeżyć w starożytnej...

Świetna pozycja, dla tych, którzy interesują się Starożytną Grecją, ale także dla tych, którzy chcieliby swoich sił spróbować z nieco innym typem książki niż powieść. "Jak przeżyć w starożytnej Grecji" poniekąd łączy dwie formy. Chociaż jest dziełem popularnonaukowym, prowadzi czytelnika przez historię, w której jest on bohaterem. Z tej serii czytałam także pozycję o Egipcie, która miała być tym samym, ale nie była. Brakowało mi w niej właśnie tego bezpośredniego zwrócenia się do czytelnika. Człowieka z XXI w., który zostaje rzucony w wir wydarzeń sprzed stuleci. Dlatego zdecydowanie polecam wszystkim, którzy chcieliby nieco inaczej spojrzeć na starożytność, szczególnie, jeśli szkoła nie zadowoliła ich oczekiwań. Autor prowadzi nas przez historię, każąc wcielać się w wiele postaci i spoglądając na Grecję z wielu perspektyw. Krótka, ale świetna pozycja.

Świetna pozycja, dla tych, którzy interesują się Starożytną Grecją, ale także dla tych, którzy chcieliby swoich sił spróbować z nieco innym typem książki niż powieść. "Jak przeżyć w starożytnej Grecji" poniekąd łączy dwie formy. Chociaż jest dziełem popularnonaukowym, prowadzi czytelnika przez historię, w której jest on bohaterem. Z tej serii czytałam także pozycję o...

Właściwie ciężko określić, czym jest ta książka. Zawiera co prawda kilka ciekawostek, ale napisana jest językiem jak dla ludzi ułomnych. Osoby, które cokolwiek wiedzą na temat starożytnej Grecji nie znajdą tutaj nic odkrywczego. Domyślam się, że zamysłem było przekazanie wiedzy w przyzwoity, lekki sposób, ale bzdurne i głupawe komentarze autora po prostu przez większość lektury wprawiały w zażenowanie. Pojawiały się również informacje niezgodne z rzeczywistością lub bardzo naciągane. Dodatkowo autor cały czas porównuje starożytność z czasami współczesnymi, jakby na siłę chciał udowodnić (w jego opinii oczywiście) zacofanie ówczesnej cywilizacji. Do tego oceniania greckich filozofów i myślicieli przez pryzmat XXI wieku, cały czas traktując ich dorobek jako obiekt kpin i wprost nazywa ich głupcami. Żenujący poziom.

Właściwie ciężko określić, czym jest ta książka. Zawiera co prawda kilka ciekawostek, ale napisana jest językiem jak dla ludzi ułomnych. Osoby, które cokolwiek wiedzą na temat starożytnej Grecji nie znajdą tutaj nic odkrywczego. Domyślam się, że zamysłem było przekazanie wiedzy w przyzwoity, lekki sposób, ale bzdurne i głupawe komentarze autora po prostu przez większość...

Czy dalibyście sobie radę, gdyby nagle jakaś siła przeniosła was do starożytnej Grecji? Przekonajcie się, sięgając po książkę, która ukazuje, jakie życie prowadzili dawni mieszkańcy Polis.

Czy dalibyście sobie radę, gdyby nagle jakaś siła przeniosła was do starożytnej Grecji? Przekonajcie się, sięgając po książkę, która ukazuje, jakie życie prowadzili dawni mieszkańcy Polis.

Zgłębiając w dalszym ciągu wiedzę historyczną z serii starożytnej @wydawnictwo_poznanskie przeniosłam się tym razem do Grecji, a raczej Hellady 420 roku p.n.e. Jako obcokrajowiec jestem "metojkiem" i podróżuję głównie po Atenach - jednym z "polis" starożytnej Grecji. Od czasu do czasu docierają do mnie strzępy skąpej informacji z innych polis, np. Sparty czy "demów" sąsiednich miast-państw.

W jednym mogę Was zapewnić - ta podróż jest diametralnie różna od podróży do starożytnego Kemetu (Egiptu).
Fascynujące wyobrażenie, jakiego uczą w szkołach, obrośnięte mitem atletycznych Greków, spożywających wspaniałe jedzenie i picie w iście śródziemnomorskim klimacie, oddających cześć bogom i herosom sławionym przez nieśmiertelne mity, możecie włożyć między bajki.

Starożytna Grecja to przede wszystkim brak wszelkich praw kobiet, powszechne niewolnictwo (bez możliwości wyzwolenia jak w starożytnym Rzymie),małżeństwa zawierane pomiędzy 13-letnimi dziewczynkami z o co najmniej 10 lat starszymi, wybieranymi przez rodziców mężczyznami oraz akceptowalnie społecznie porzucanie noworodków, jeśli się ich nie chce. To mdłe, bezmięsne doprawiane jedynie solą jedzenie (nie znano wówczas pomidorów, ziemniaków czy ryżu),skażona woda pitna, przeważnie brak butów, higiena na wstrząsająco niskim poziomie, szalejące choroby, ciągle niekończące się wojny, brak możliwości kształcenia i dość ograniczona ścieżka zawodowa..
To w takim ogromny skrócie, bowiem książka znakomicie omawia każdy aspekt życia w mieście, strukturę społeczeństwa, politykę, wierzenia i rytuały.

To prawdziwy poradnik przetrwania w odartym ze złudzeń surowym starożytnym świecie, na zmierzenie z którym nie do końca byłam gotowa. Skłoniła mnie do wyobrażenia sobie, że mogę trafić do koszmarnego miejsca, na które nie jestem całkowicie przygotowana! Do tej podróży w czasie nie byłabym przygotowana ani fizycznie, ani mentalnie, a po wyrobieniu sobie pojęcia, jakie ewentualnie czekałyby mnie perspektywy, wolę jednak pozostać w XXI wieku...

Jeśli podoba Wam się moja recenzja, to zapraszam po więcej:
https://www.instagram.com/anemonenemorose/

Zgłębiając w dalszym ciągu wiedzę historyczną z serii starożytnej @wydawnictwo_poznanskie przeniosłam się tym razem do Grecji, a raczej Hellady 420 roku p.n.e. Jako obcokrajowiec jestem "metojkiem" i podróżuję głównie po Atenach - jednym z "polis" starożytnej Grecji. Od czasu do czasu docierają do mnie strzępy skąpej informacji z innych polis, np. Sparty czy...

To jest najlepsza książka o starożytnej Grecji, jaką kiedykolwiek czytałam.
Zeby była jasność - dla naukowców może być tylko bardzo dobra. Dla laików - bardzo dobra. Dla tych, co pośrodku - wyśmienita. I żadna inna ocena nie wchodzi w grę.
Dlaczego?
-napisana językiem prostym,,ale nie trywialnym
- w czasie niemal teraźniejszym - nie lubię takich (naprawdę) ale tu jest to atutem. Bo faktycznie w tej Grecji Starożytnej jesteśmy.
- przepięknie napisane co by było gdyby: czytelnik był kobietą, czytelnik był innostrańcem, czytelnik był..... etc. I wszystko tak napisane, jakby autor siedział naprzeciwko nas i mówił do nas. Nie do siebie, nie do czytelnika, tylko do mnie, do Ciebie...
- Jedyna książka o starożytnej Grecji (jaką mialam w rękach, a kilka miałam, bo mam hopla :) w której wspomniane jest, że "w Atenach epoki klasycznej byłoby inaczej... tak, a tak", ale autor nie rozgaduje się na ten temat, bo jesteśmy w Grecji Starożytnej, zaznacza jedynie podstawowe różnice między Grecją dwóch epok.

Oderwać się od tej książki - niemożliwe. Wciąga jak wir. I najwazniejsze - tą książkę, a wlasciwie jej treść, się CZUJE. Każdym nerwem. Rewelacja do potęgi entej.

PS. Za jakiś czas przeczytam ponownie i wtedy dodam recenzję. Póki co jestem przesiąknięta Atenami i w tych warunkach nie jestem w stanie napisać recenzji, która różni się od opinii tym, że powinna być rzeczowa :)

PS 2 - w książce są odnośniki do wszelkich możliwych źródel, jednakże nie jest to książka naukowa (nadmiaru przypisów tu nie znajdziecie)

To jest najlepsza książka o starożytnej Grecji, jaką kiedykolwiek czytałam.
Zeby była jasność - dla naukowców może być tylko bardzo dobra. Dla laików - bardzo dobra. Dla tych, co pośrodku - wyśmienita. I żadna inna ocena nie wchodzi w grę.
Dlaczego?
-napisana językiem prostym,,ale nie trywialnym
- w czasie niemal teraźniejszym - nie lubię takich (naprawdę) ale tu jest to...

W pewnym momencie miałem wrażenie, że czytam ciągle to samo. Okropnie przez to się ciągnęła ta książka.

W pewnym momencie miałem wrażenie, że czytam ciągle to samo. Okropnie przez to się ciągnęła ta książka.

Przyjemna lektura na jedno popołudnie. Działa nieco jak wehikuł czasu - pozwala poczuć się tak, jakby się było znów na początku liceum i uczyło na sprawdzian z historii. Książka nie wniosła do mojego życia żadnej nowej wiedzy, którą mogłabym błyszczeć podczas spotkań z przyjaciółmi, ale mimo wszystko wprawiła mnie w doby nastrój, więc chyba polecam. :)

Przyjemna lektura na jedno popołudnie. Działa nieco jak wehikuł czasu - pozwala poczuć się tak, jakby się było znów na początku liceum i uczyło na sprawdzian z historii. Książka nie wniosła do mojego życia żadnej nowej wiedzy, którą mogłabym błyszczeć podczas spotkań z przyjaciółmi, ale mimo wszystko wprawiła mnie w doby nastrój, więc chyba polecam. :)