Dom na przełęczy

Piękna historia o trudnej powojennej rzeczywistości.

Piękna historia o trudnej powojennej rzeczywistości.

W mojej bibliotece ta książka została nieprawidłowo przypisana jako tom 2 do "Szlaku srebrnych mgieł". Niemniej jednak po przeczytaniu "Domu na przełęczy" dochodzę do wniosku, że nie muszę czytać pierwszej części, wystarczy zapoznać się z opisem na okładce. Dlaczego? Ta książka to taka bajeczka o młodym małżeństwie, które mieszka w zniszczonym domu, który postanawiają wyremontować. Zresztą wątek remontu domu przewijał się w każdej z trzech książek pani Tekieli, które przeczytałam. Bajeczka, bo bohaterowie pozytywni są idealni, prawi, rycerscy, nieskalani żadną negatywną myślą, a ci źli przechodzą metamorfozę w dobrych, dodatkowo wszelkie problemy w cudowny sposób znajdują rozwiązanie. Szczerze to taka książka, o której za jakiś czas w ogóle nie będę pamiętać, a jednak lubię jak coś po książkowej historii zostaje ze mną na dłużej. Infantylny i naiwny styl tej autorki nie podoba mi się, dodatkowo tytuły książek są mylące, bo z górami nie mają nic wspólnego. Dla mnie strata czasu, więc po "Szepty pienińskich ścieżek", które początkowo chciałam przeczytać już nie sięgnę, wolę poszukać czegoś innego.

W mojej bibliotece ta książka została nieprawidłowo przypisana jako tom 2 do "Szlaku srebrnych mgieł". Niemniej jednak po przeczytaniu "Domu na przełęczy" dochodzę do wniosku, że nie muszę czytać pierwszej części, wystarczy zapoznać się z opisem na okładce. Dlaczego? Ta książka to taka bajeczka o młodym małżeństwie, które mieszka w zniszczonym domu, który postanawiają...

A to chałupkę sobie wyremontują, a to mebelki dostawią, a to chlebek wypieką, a to ziółka nazbierają, a to kózkę znajdą w lesie, a to się Antoś z Helenką poprzytulają i tak toczy się sielskie, choć trudne życie na prowincji. Do tego drętwe teksty, bo Helenka to naiwna idealistka, - jak określiła ją prawidłowo jej znajoma.
Całość przewidywalna do samego końca.

A to chałupkę sobie wyremontują, a to mebelki dostawią, a to chlebek wypieką, a to ziółka nazbierają, a to kózkę znajdą w lesie, a to się Antoś z Helenką poprzytulają i tak toczy się sielskie, choć trudne życie na prowincji. Do tego drętwe teksty, bo Helenka to naiwna idealistka, - jak określiła ją prawidłowo jej znajoma.
Całość przewidywalna do samego końca.

Helena i Antoni próbują zacząć powojenne życie na zgliszczach rodzinnego domu. Drugi tom powieści zdecydowanie lepszy od pierwszej części, choć i tak historia dość przewidywalna. Mało wiarygodnie przedstawione emocje i trochę nudnawa narracja. Jednak czyta się łatwo i szybko.

Helena i Antoni próbują zacząć powojenne życie na zgliszczach rodzinnego domu. Drugi tom powieści zdecydowanie lepszy od pierwszej części, choć i tak historia dość przewidywalna. Mało wiarygodnie przedstawione emocje i trochę nudnawa narracja. Jednak czyta się łatwo i szybko.

Książka którą czytało się lekko i przyjemnie.
Chociaż dowiedziałam się po czasie że to druga część cyklu w niczym to nie przeszkadzało.

Książka którą czytało się lekko i przyjemnie.
Chociaż dowiedziałam się po czasie że to druga część cyklu w niczym to nie przeszkadzało.

Pokochałam tą powieść od pierwszego rozdziału,zauroczona jestem piórem Pani Joanny Tekieli w jaki sposób urzeka mnie własnym piórem pięknym i stylem lekkim,ogromny szacunek mam do pisarki,a także warsztat pisarski ma wspaniały,ślicznie pisze własne powieści obyczajowe,chwytają mnie głęboko za serce ❤️❤️
Tę historię małżeństwa książka ma cudowną,bardzo mnie się spodobała polubiłam bohaterów.
Dałam się porwać tej powieści,wciągnęła mnie natychmiast.
Przepiękna lektura.

Pokochałam tą powieść od pierwszego rozdziału,zauroczona jestem piórem Pani Joanny Tekieli w jaki sposób urzeka mnie własnym piórem pięknym i stylem lekkim,ogromny szacunek mam do pisarki,a także warsztat pisarski ma wspaniały,ślicznie pisze własne powieści obyczajowe,chwytają mnie głęboko za serce ❤️❤️
Tę historię małżeństwa książka ma cudowną,bardzo mnie się spodobała...

Przyjemna historia małżeństwa, którego miłość została wystawiona na próbę przez wojnę.

Przyjemna historia małżeństwa, którego miłość została wystawiona na próbę przez wojnę.

Bohaterowie: totalny len Antoni, ktory w pierwszym tomie złapał na liitość naiwną dzieweczkę bo zawsze chciał mieć żonę. Egzaltowana panienka, czytająca Norwida i marząca o czynach patriotycznych, która organizuje ślub w dwa dni, aby osłodzić nieznanemu bliżej partyzantowi powrót do lasu. Budują w drugim tomie wspólną przyszłość. Nie pracują (ok, nosza tę glinę i lepią cegly, ktore sie rozpadają),nie zarabiają, a manna sypie się z nieba. Pochwała romantyzmu. Naiwna lektura dla nastolatek.

Bohaterowie: totalny len Antoni, ktory w pierwszym tomie złapał na liitość naiwną dzieweczkę bo zawsze chciał mieć żonę. Egzaltowana panienka, czytająca Norwida i marząca o czynach patriotycznych, która organizuje ślub w dwa dni, aby osłodzić nieznanemu bliżej partyzantowi powrót do lasu. Budują w drugim tomie wspólną przyszłość. Nie pracują (ok, nosza tę glinę i lepią...

dalsze losy Heleny i Antoniego, czy przeprowadzka do domu męża będzie dobra decyzją? kogo spotka na swojej drodze i co z tego wyniknie.

dalsze losy Heleny i Antoniego, czy przeprowadzka do domu męża będzie dobra decyzją? kogo spotka na swojej drodze i co z tego wyniknie.

Helena i Antoni tuż po ślubie zostali rozdzieleni, ale znowu są razem. Oboje wierzą, że tym razem już na zawsze. Zamieszkują w Rzekowie, rodzinnej wsi Antoniego. Odrzuceni przez jego najbliższą rodzinę, zamieszkują w skromnej chatce po babci i zaczynają zwyczajne życie. Jednak chata, w której mieszkała babcia pozostawia wiele do życzenia. Małżonkowie snują plany na przyszłość i robią wszystko aby dom i obejście nadawały się do użytku. Jednak Antoni zamartwia się tym, że jego żona nie wytrzyma życia w tak trudnych warunkach. Nie jest im łatwo, ponieważ powojenna rzeczywistość nie jest taka o jakiej marzyli. Jednak na swojej drodze spotykają sporo dobrych ludzi, między innymi sąsiadkę Julię. Jaką niespodziankę otrzymają od losu i czy ich miłość pomoże sprostać trudom codzienności ? Druga część zachwyciła mnie tak samo jak pierwsza. Polecam wszystkim tę ciepłą i wzruszającą książkę o miłości. I o tym, że pomimo trudności i kłód rzucanych pod nogi, człowiek jest w stanie sprostać wszystkiemu. Ważne jest tylko by mieć obok siebie kogoś kto kocha piękną i bezwarunkową miłością.

Helena i Antoni tuż po ślubie zostali rozdzieleni, ale znowu są razem. Oboje wierzą, że tym razem już na zawsze. Zamieszkują w Rzekowie, rodzinnej wsi Antoniego. Odrzuceni przez jego najbliższą rodzinę, zamieszkują w skromnej chatce po babci i zaczynają zwyczajne życie. Jednak chata, w której mieszkała babcia pozostawia wiele do życzenia. Małżonkowie snują plany na...