Strzały w Stonygates

Panna Marple zostaje poproszona o pomoc przez swoją dawną przyjaciółkę jeszcze z lat młodości. Otóż Ruth w trakcie krótkiej wizyty u swojej siostry, Carrie Louise, poczuła, że coś nie jest w porządku. Nie potrafi sprecyzować swoich podejrzeń, ale odniosła wrażenie, że coś złego dzieje się w otoczeniu siostry, a niewykluczone nawet, że kobiecie grozi jakieś niebezpieczeństwo. I znając detektywistyczne zamiłowania Jane Marple prosi ją, by ta udała się do Stonygates i odkryła prawdę. Zgodnie z prośbą, panna Marple odwiedza Carrie Louise i trafia do domu pełnego ludzi i najrozmaitszych ideałów. W obszernym domostwie i sąsiadującym z nim zakładzie poprawczym dla młodocianych przestępców aż wre od tłumionych emocji, a w końcu dochodzi do morderstwa. Jednak ofiarą nie pada nikt z domowników, lecz krewny który przyjechał dosłownie na krótką chwilę, by załatwić jakieś sprawy związane z fundacją (utrzymującą zakład poprawczy). Z jednej strony rusza policyjne śledztwo, z drugiej sama panna Marple uważnie obserwuje wszystkich mieszkańców i otoczenie oraz wyciąga własne wnioski, a świadkowie również mają swoje spostrzeżenia, które niekoniecznie okazują się dla nich bezpieczne. I zgodnie z zasadą, że nie wszystko złoto, co się świeci, okazuje się, że nie zawsze trzeba wierzyć w to, co się widzi i słyszy, bo wszak każda sztuczka utalentowanego iluzjonisty opiera się właśnie na zbudowaniu przekonania, że najważniejsze rzeczy mamy przed oczami, w czasie gdy jest dokładnie odwrotnie: to co ukryte przed naszymi zmysłami jest kluczowe do odniesienia sukcesu.

Naprawdę ciekawa intryga i interesujące rozwiązanie.

Panna Marple zostaje poproszona o pomoc przez swoją dawną przyjaciółkę jeszcze z lat młodości. Otóż Ruth w trakcie krótkiej wizyty u swojej siostry, Carrie Louise, poczuła, że coś nie jest w porządku. Nie potrafi sprecyzować swoich podejrzeń, ale odniosła wrażenie, że coś złego dzieje się w otoczeniu siostry, a niewykluczone nawet, że kobiecie grozi jakieś...

Początek jest naprawdę intrygujący i tajemniczy. Już po pierwszych przeczytanych stronach czuć, że czeka nas literacka uczta....niestety im dalej, to natrafiamy na kuglarską sztuczkę. Autorka pompuje do granic wytrzymałości zawiłości sprawy, tajemnice, nieodgadnione staje się bardziej jeszcze skryte, czytelnik co rusz jest zmuszony do wytężenia swojego umysłu- podąża za Christie - kto jest mordercą ? Dlaczego ? Po co ? Jak ? - żeby na końcu przekonać się, że to wszystko można zamknąć w kilku zdaniach i koniec ! Bęc ! Puf ! i po wszystkim. Czuję się mocno zawiedziony. Jedynym wytłumaczeniem na taki, a nie inny koniec, ogólnie rzec ujmując fabułę- mogę się tylko domyślać- Christie postawiła tutaj bardzo duży nacisk na psychologię i coś jeszcze....angielski styl myślenia, styl bycia, styl życia.....o czym dokładnie mówię ? Nie muszę chyba tego tłumaczyć wiernym fanom Królowej Kryminału.
Jest tak sobie.....w sumie ciekawa lektura pod względem zrozumienia pewnych kręgów w angielskim społeczeństwie.

Początek jest naprawdę intrygujący i tajemniczy. Już po pierwszych przeczytanych stronach czuć, że czeka nas literacka uczta....niestety im dalej, to natrafiamy na kuglarską sztuczkę. Autorka pompuje do granic wytrzymałości zawiłości sprawy, tajemnice, nieodgadnione staje się bardziej jeszcze skryte, czytelnik co rusz jest zmuszony do wytężenia swojego umysłu- podąża za...

To chyba najmniej udany z jak dotąd poznanych przeze mnie tomów cyklu o pannie Marple. Już sam początek jest wyjątkowo mało intrygujący, a na zarysowaniu postaci i oczekiwaniu na zbrodnię zlatuje tak spora część powieści, że stosunkowo niewiele pozostaje już miejsca na śledztwo. Na niekorzyść działają też archaiczne dziś poglądy na temat resocjalizacji i roli osób bogatych w społeczeństwie. Jest tu kilka ciekawych refleksji na temat powierzchownej oceny rzeczywistości, ale całość sprawia wrażenie utworu pisanego na siłę i pod presją czasu.

To chyba najmniej udany z jak dotąd poznanych przeze mnie tomów cyklu o pannie Marple. Już sam początek jest wyjątkowo mało intrygujący, a na zarysowaniu postaci i oczekiwaniu na zbrodnię zlatuje tak spora część powieści, że stosunkowo niewiele pozostaje już miejsca na śledztwo. Na niekorzyść działają też archaiczne dziś poglądy na temat resocjalizacji i roli osób bogatych...

Panna Marple - trudno byłoby powiedzieć , że w akcji - raczej w trakcje obserwacji i rozmyślań w czasie pobytu w posiadłości swojej szkolnej przyjaciółki. Ciekawy początek i koniec , kiedy akcja przyśpiesza . Niestety w środkowych partiach mamy opis mało interesujących poczynań , dość schematycznych bohaterów. Znając prozę Agathy Christie , łatwo się domyślić , kto będzie winowajcą , a rozwiązanie nie jest tak zakręcone jak to nieraz bywa u królowej kryminału. Epilog jest niewiarygodny psychologicznie.
Urzeka mnie urok panny Marple i komiczny sposób w jaki przedstawia inspektorowi rozwiązanie sprawy , wprowadzając go w konsternację - ten stały element związany z panną Marple nigdy mi się nie nudzi. Jednak trzeba mieć trochę wytrwałości żeby doczekać do tego momentu. Ja wynajduję sobie w powieści smaczki , które w jakiś sposób ze mną rezonują. Tym razem wyczytałam , że pannę Marple do pasji doprowadzają ślimaki na grządkach. Podzielam tę złość. Pamiętam jak kiedyś posadziłam wzdłuż chodnika do domu ok 30 pięknych , o pełnych kwiatach , aksamitek. Kiedy następnego dnia wyszłam przed dom , okazało się , że nie ma kwiatów i większości listków - zostały tylko smętne badylki.
Jest też wypowiedź o tym , jak to Anglicy są dumni ze swoich porażek. Przypomina mi to jakiś inny naród.
Podsumowując - to książka dla zagorzałych wielbicieli panny Marple .

Panna Marple - trudno byłoby powiedzieć , że w akcji - raczej w trakcje obserwacji i rozmyślań w czasie pobytu w posiadłości swojej szkolnej przyjaciółki. Ciekawy początek i koniec , kiedy akcja przyśpiesza . Niestety w środkowych partiach mamy opis mało interesujących poczynań , dość schematycznych bohaterów. Znając prozę Agathy Christie , łatwo się domyślić , kto będzie...

Sprawnie się to czytało, akcja przebiega bardzo szybko, jednakże z jakiegoś powodu historia ta niewystarczająco mnie urzekła. Być może dlatego, że bardzo szybko odgadłam, kto jest mordercą? Dobra, ale nie najlepsza z powieści Christie :)

Sprawnie się to czytało, akcja przebiega bardzo szybko, jednakże z jakiegoś powodu historia ta niewystarczająco mnie urzekła. Być może dlatego, że bardzo szybko odgadłam, kto jest mordercą? Dobra, ale nie najlepsza z powieści Christie :)

Akcja zawiązuje się dość szybko. Panna Marple przyjeżdża do bogatej przyjaciółki -idealistki z czasów młodości . Napięcie powoli rośnie. dochodzi do morderstwa w nietypowych okolicznościach. Niestety później akcja traci na spoistości. Miałam wrażenie, że konstrukcja opiera się na jednym motywie- sposobie zabójstwa- a do tego dorabiana jest cała reszta. Na dodatek panna Marple pojawia się marginalnie i tylko wyjaśnia zagadkę. A już samo zakończenie to kolejna gwiazdka mniej

Akcja zawiązuje się dość szybko. Panna Marple przyjeżdża do bogatej przyjaciółki -idealistki z czasów młodości . Napięcie powoli rośnie. dochodzi do morderstwa w nietypowych okolicznościach. Niestety później akcja traci na spoistości. Miałam wrażenie, że konstrukcja opiera się na jednym motywie- sposobie zabójstwa- a do tego dorabiana jest cała reszta. Na dodatek panna...

📚 Przy okazji wzbogacania swojej biblioteczki o nowe wydania Agathy Christie odświeżam sobie jej twórczość, a niekiedy odkrywam,że czegoś jeszcze nie czytałam- jak w przypadku recenzowanej ostatnio karaibskiej tajemnicy.

📚 Teraz wypadło na „Strzały w Stonygates”. Bohaterką śledczą jest Panna Marple i to ostatecznie ona rozwiązuje zagadkę, chociaż śledztwo prowadzi policja a Miss Jane jest jedynie gościem domu i baczną obserwatorką.
Historia rozpoczyna się prośbą amerykańskiej przyjaciółki z lat młodzieńczych, aby panna Marple pojechała do jej siostry pod pretekstem odwiedzin i przyjrzała się sytuacji panującej w domu.
Tak poznajemy mieszkańców domu oraz instytutu dla młodych przestępców w Stonygates. I tu jest moment, który dłużył mi się niemożliwieeeee… wręcz czekałam na morderstwo. Później było trochę lepiej-trochę 🙂📚🌿
📚Sieć intryg i kłamst zamieszała mnie tak, że moim podejrzanym był zupełnie ktoś inny, niestety nie trafiłam 🤷‍♀️Wykluczyłam mordercę dość szybko, ponieważ ta osoba wydawała mi się dość porządna.
🌿Co do samego tła i dodatkowych wątków sprawiły, że odebrałam tą powieść bardziej jako obyczajówkę z wątkiem kryminalnym.

🌿Kiedyś przeczytałam ciekawostkę, że Agatha Christie znajdowała natchnienie zmywając, ponieważ to zajęcie budziło w niej myśli zabójcze… Przy tej powieści chyba za mało zmywała 🫣😆
📚🌿Jest to jedna ze słabszych książek, nie oznacza to jednak, że nie jest warta przeczytania. 😊📚

📚❓Jedno co niestety mnie zmartwiło to delikatność tych nowych wydań, bardzo mi się wycierają brzegi okładek. Też tak macie❓ Niezmienia to faktu, że są piękne 😍📚🌿

📚 Przy okazji wzbogacania swojej biblioteczki o nowe wydania Agathy Christie odświeżam sobie jej twórczość, a niekiedy odkrywam,że czegoś jeszcze nie czytałam- jak w przypadku recenzowanej ostatnio karaibskiej tajemnicy.

📚 Teraz wypadło na „Strzały w Stonygates”. Bohaterką śledczą jest Panna Marple i to ostatecznie ona rozwiązuje zagadkę, chociaż śledztwo prowadzi policja...

Ta należy do moich nielubianych książek Agathy Christie. Po pierwsze ma nieprawdziwy tytuł. Strzały nie mają wiele wspolnego z morderstwem. Nazywamy to teraz tytułem clickbajtowym, Agatha była prekursorką w wielu obszarach. Po drugie to raczej powieść obyczajowa z wplecionym wątkiem kryminalnym. Ciężko się czyta, niestety.

Ta należy do moich nielubianych książek Agathy Christie. Po pierwsze ma nieprawdziwy tytuł. Strzały nie mają wiele wspolnego z morderstwem. Nazywamy to teraz tytułem clickbajtowym, Agatha była prekursorką w wielu obszarach. Po drugie to raczej powieść obyczajowa z wplecionym wątkiem kryminalnym. Ciężko się czyta, niestety.

Agatha Christie - jak zwykle napisane wybitnie.

Agatha Christie - jak zwykle napisane wybitnie.

Klasyczna Agatha. Powroty do niej, to dla mnie kwintesencja jesieni :)

Klasyczna Agatha. Powroty do niej, to dla mnie kwintesencja jesieni :)