Świadectwo pewnej dziewczyny

Aurelia ma dużą i kochającą się rodzinę, która jest ze sobą zżyta i wspiera się na każdym kroku.
Aurelia ma wielu znajomych i przyjaciół z którymi lubi spędzać czas i na których zawsze może liczyć.
Aurelia ma męża, który jest dla niej podporą i bardzo ją kocha.
Aurelia ma też pracę w swoim zawodzie, gdzie może się realizować.
Mogłoby się wydawać, że życie Aurelii jest poukładane i ma wszystko co jest potrzebne do szczęścia. Dlaczego więc dopada ją depresja?

Kobieta mierzy się z tą podstępną chorobą. Ma wsparcie bliskich jednak sama twierdzi, że jest zupełnie zdrowa. Ma tylko myśli samobójcze, ale ma do tego prawo, prawda? Pierwszy epizod i kryzys został w miarę szybko opanowany. Przychodzi następny, a choroba atakuje ze zdwojoną siłą. Aurelia trafia do szpitala, później do kolejnego i jeszcze następnego. Jak to się dla niej skończy? Czy ma szansę na szczęśliwe zakończenie?

Zacznę od tego, że podziwiam autorkę za to, że miała odwagę opowiedzieć o swoich przeżyciach. Tak, wszystko co tu przeczytacie jest prawdziwe (no może poza imieniem głównej bohaterki). W dzisiejszych czasach ludzie bardzo szybko oceniają po pozorach i wyciągają pochopne wnioski. Tym bardziej należą się tu podwójne brawa. Autorka przychodzi tu do nas z ważnym przesłaniem. Depresja i choroby psychiczne to bardzo ciężkie schorzenia, których nie można bagatelizować. Najgorsze co może być w tej sytuacji to lekceważenie przeciwnika. Depresja to choroba, która atakuje z zaskoczenia i świetnie to tutaj widzimy. Może nam się wydawać, że mamy wszystko a jednak nasze zdrowie psychiczne zaczyna szwankować. Aurelia tak wiele przeszła. Nie potrafię sobie nawet wyobrazić co musiała wtedy czuć. Kobieta wciągnęła mnie do swojego świata i bardzo jej kibicowałam. Czy jej się udało? Tego wam nie zdradzę, zachęcam do lektury.

Postanowiłam tu zamieścić recenzję tej książki, aby zwrócić uwagę, że chodzenie do psychiatry i psychologa to żaden wstyd. Jeśli czujecie, że coś złego się z wami dzieje to nie bójcie się szukać pomocy u specjalisty. Bardzo polecam Wam też tę książkę. Zobaczycie przez co musiała przejść Aurelia.

Aurelia ma dużą i kochającą się rodzinę, która jest ze sobą zżyta i wspiera się na każdym kroku.
Aurelia ma wielu znajomych i przyjaciół z którymi lubi spędzać czas i na których zawsze może liczyć.
Aurelia ma męża, który jest dla niej podporą i bardzo ją kocha.
Aurelia ma też pracę w swoim zawodzie, gdzie może się realizować.
Mogłoby się wydawać, że życie Aurelii jest...

Bardzo osobiste i przepełnione emocjami świadectwo z pokonywania choroby - depresji. Dłuższe, spokojne rozwinięcie przechodzi stopniowo w naładowaną emocjami relację z walki o życie i o powrót do „normalności”. Świadectwo jest bardzo szczere i bezpośrednie - zawiera wiele szczegółowych opisów oraz intymnych wyznań z poszczególnych etapów choroby - czego myślę brakuje w bardziej ogólnej literaturze tematu. Lektura z pewnością nie należy do najłatwiejszych, ale za to daje do myślenia i skłania do refleksji. Polecam jej przeczytanie wszystkim!

Bardzo osobiste i przepełnione emocjami świadectwo z pokonywania choroby - depresji. Dłuższe, spokojne rozwinięcie przechodzi stopniowo w naładowaną emocjami relację z walki o życie i o powrót do „normalności”. Świadectwo jest bardzo szczere i bezpośrednie - zawiera wiele szczegółowych opisów oraz intymnych wyznań z poszczególnych etapów choroby - czego myślę brakuje w...

Cholera, tak mocnej książki, tak mocnej historii się nie spodziewałam. Wiem, że depresja to nie jest łatwa choroba ale to co przeszła bohaterka tej książki przyprawiało mnie w pewnych momentach o dreszcze. Sam początek jest łatwy i przyjemny, dlatego nie spodziewałem się co będzie dalej, jakie to będzie mocne uderzenie. To wszystko się ze sobą tak idealnie wiąże. Książkę polecam przeczytać każdemu kto nie wiem z czym wiąże się ta choroba, żeby mógł się przekonać jakie czasami trzeba przejść piekło.

Cholera, tak mocnej książki, tak mocnej historii się nie spodziewałam. Wiem, że depresja to nie jest łatwa choroba ale to co przeszła bohaterka tej książki przyprawiało mnie w pewnych momentach o dreszcze. Sam początek jest łatwy i przyjemny, dlatego nie spodziewałem się co będzie dalej, jakie to będzie mocne uderzenie. To wszystko się ze sobą tak idealnie wiąże. Książkę...

Ta historia mną wstrząsnęła!!!❤️‍🔥
Są książki, które czyta się dla rozrywki i przyjemności, miło spędza z nimi czas, są takie które czyta się dla sensacji, dreszczyku emocji lub zastrzyku adrenaliny... są też książki WAŻNE! Taką właśnie powieścią jest historia Aurelii.
Przyznaję, że na początku nie rozumiałam dlaczego zaczyna się od tak wielu opisów sytuacji i ludzi, do czego zmierza autorka, ale na końcu książki zrozumiałam❤️‍🔥
Kiedy zaczyna się już ta "właściwa" akcja, nie można się oderwać od czytania. Napisana jest miłym i przejrzystym językiem. Mnie osobiście ta historia głęboko wstrząsnęła i zupełnie inaczej popatrzyłam na problem depresji. Myślę, że dopóki ktoś nie przeżyje tego sam, nie jest w stanie do końca zrozumieć co przeżywa i co czuje ta osoba, ale "Świadectwo pewnej dziewczyny" zdecydowanie pomaga w tym zrozumieniu. Ja z całego serca POLECAM!❤️‍🔥 Zwłaszcza wszystkim tym, którzy mają wśród bliskich ludzi borykającym się z tym potworem. ❤️‍🔥❤️‍🔥

Ta historia mną wstrząsnęła!!!❤️‍🔥
Są książki, które czyta się dla rozrywki i przyjemności, miło spędza z nimi czas, są takie które czyta się dla sensacji, dreszczyku emocji lub zastrzyku adrenaliny... są też książki WAŻNE! Taką właśnie powieścią jest historia Aurelii.
Przyznaję, że na początku nie rozumiałam dlaczego zaczyna się od tak wielu opisów sytuacji i ludzi, do...

Dziś trochę o książce @ozdrowieniectoja „Świadectwo pewnej dziewczyny” ❤️‍🔥❤️‍🔥❤️‍🔥

Temat od razu mnie zaciekawił- depresja, obecna coraz bardziej w naszych życiach. Dalej i bliżej…

Poznajemy historie kobiety, która w pewnym momencie swojego życia zaczęła niespodziewanie spadać w mrok.

To swoiste świadectwo przemysleń i wewnętrznych koszmarów jakie przychodzą i są w stanie zawładnąć całym życiem.

Trochę przytłaczały mnie ilości imion znajomych oraz najbliższych bohaterki. Jednak po przeczytaniu całości zrozumiałam że to swoisty symbol- nawet będąc otoczonym ogromem ludzi, serdecznych i pomocnych może dopaść nas choroba.

To czytanie otwiera oczy, pozwala wczuć się w tą trudną sytuacje, ukazuje mozolną walkę, którą stoczyć musi nie tylko bohaterka ale wszyscy jej najbliżsi.

Przerażajace jest to że pozornie można mieć wszystko (dom, praca, rodzina, przyjaciele) a coś sprawia że pochłania nas choroba…

Jest jednak nadzieja, jest światełko w tunelu i choć nie jest to bitwa łatwa można ją zwyciężyć.
Podziwiam i jestem pod wrażeniem, myśle że to pozycja dla każdego.
Przybliża i próbuje ogarnąć to co wydaje się często nie do ogarnięcia patrząc z zewnątrz.

Dziś trochę o książce @ozdrowieniectoja „Świadectwo pewnej dziewczyny” ❤️‍🔥❤️‍🔥❤️‍🔥

Temat od razu mnie zaciekawił- depresja, obecna coraz bardziej w naszych życiach. Dalej i bliżej…

Poznajemy historie kobiety, która w pewnym momencie swojego życia zaczęła niespodziewanie spadać w mrok.

To swoiste świadectwo przemysleń i wewnętrznych koszmarów jakie przychodzą i są w...

Któż z nas nie zna uczucia smutku, wypalenia czy rezygnacji? Myślę że wielu z nas. Są jednak ludzie, których takie stany nie opuszczają – mówimy wtedy o depresji, która jest jedną z chorób natury psychicznej. Publikacja "Swiadectwo pewnej dziewczyny" opowiada nam historię jednej z takich osób. Aurelia wiedzie normalne spokojne życie pedagoga, lecz w pewnym momencie przestaje odczuwać jakąkolwiek radość z wykonywanych czynności, czy z życia. Niestety ta podstępna choroba może dotknąć tak naprawdę każdego, bez względu na pozycję społeczną, czy pochodzenie. Dowiadujemy się tutaj między innymi jak różne potrafią być reakcje otoczenia. Ile pożytku przynoszą niektóre "złote rady" innych ludzi, oraz jak wygląda droga do pokonania tego okropnego stanu. Na szczęście wiedza wśród społeczeństwa przez ostatnie lata na temat tej choroby mocno się poszerzyła.
Nie chcę Wam oczywiście za wiele zdradzać i tradycyjnie zachęcam do samodzielnej lektury. Przyznaję natomiast, że mnie ta książka bardzo wiele pokazała, a także nauczyła. Zapraszam serdecznie do zapoznania się z historią Aurelii.

Któż z nas nie zna uczucia smutku, wypalenia czy rezygnacji? Myślę że wielu z nas. Są jednak ludzie, których takie stany nie opuszczają – mówimy wtedy o depresji, która jest jedną z chorób natury psychicznej. Publikacja "Swiadectwo pewnej dziewczyny" opowiada nam historię jednej z takich osób. Aurelia wiedzie normalne spokojne życie pedagoga, lecz w pewnym momencie...

Nie da się ukryć, że obecnie coraz więcej osób w różnym wieku spotyka się z problemami emocjonalnymi, niemożnością poradzenia sobie z nimi. To wszystko prowadzi do choroby, jaką jest depresja. A ta nie wybiera, nie patrzy na wiek, status materialny, czy sytuację życiową. Skrada się podstępnie, atakując w najmniej oczekiwanym momencie. Dzięki środkom farmakologicznym możliwe jest wyciszenie objawów, jednak nigdy nie wiemy, kiedy znów wróci. Osoba skrywająca się pod pseudonimem Ozdrowieniec przeżyła to wszystko sama. Wie, jakie emocje jej towarzyszyły, jak płakała po kątach, nie potrafiła zmobilizować się, żeby z uśmiechem na ustach witać kolejny dzień.

Autorka postanowiła podzielić się z innymi swoją historią. Depresja nie wybiera. Ozdrowieniec wie, że reakcje najbliższych, otoczenia mogą być bardzo różne. Rzucanie hasłami ,,Dasz radę!", ,,Weź się do roboty" nic nie daje, ponieważ to nie zła wola chorego, że nie chce podjąć pożądanego działania, a jego organizmu, który nie chce współpracować. Kluczowe jest to, iż to wydanie zalicza się do gatunku wspomnień.

,,Świadectwo pewnej dziewczyny" to nieco ponad 200-stronicowa publikacja, która pokazuje spojrzenie na chorobę, jaką jest depresja od strony osoby, która boryka się z nią na co dzień. Jest to lektura warta uwagi nie tylko dla tych, którzy sami na nią chorują, ale także wszystkich, którym brakuje empatii, którzy nie rozumieją, że to nie zły wybór pacjenta, ale zachowanie niejako narzucone mu odgórnie. Ozdrowieniec pokazuje, że są różne reakcje, ale może dzięki jej książce społeczeństwo nieco inaczej spojrzy na depresję? Mam taką nadzieję.

Nie da się ukryć, że obecnie coraz więcej osób w różnym wieku spotyka się z problemami emocjonalnymi, niemożnością poradzenia sobie z nimi. To wszystko prowadzi do choroby, jaką jest depresja. A ta nie wybiera, nie patrzy na wiek, status materialny, czy sytuację życiową. Skrada się podstępnie, atakując w najmniej oczekiwanym momencie. Dzięki środkom farmakologicznym możliwe...

"Świadectwo pewnej dziewczyny" OZDROWIENIEC

Bardzo byłam ciekawa tej lektury.
Cieszę się, że coraz więcej mówi się i pisze o tak poważnej i podstępnej chorobie, jaką jest depresja.

Przyznam, że przeczytanie pierwszych 60 stron wymęczyło mnie wielce.
Dzieciństwo i dorastanie, pobyty u dziadków, relacje z siostrą i rodzicami.
Tak dużo zbędnych szczegółów : ciotka taka, wujek taki, koleżanka, kolega kolegi i koleżanka brata, koncert tego i tamtego, piosenka tak lub tak.
Cała masa imion, tytułów, nazw. Po co to ?
Zupełnie jakby autorka nie wiedziała co chce nam opowiedzieć i te szczególiki mają nas zmęczyć, zniechęcić do przeczytania tego co dalej, tego co najważniejsze.

Później zaczyna się wreszcie coś dziać, więc byłam ciekawa jak się ta historia rozwinie i jak zakończy.
Niemniej czytało się wciąż bardzo ciężko, ale o dziwo nie ze względu na bardzo trudny, przytłaczający temat lecz ze względu na język i styl autorki.
Na stronach tej lektury działo się tak wiele rzeczy strasznych, przygnębiających, bolesnych i nie było w tym żadnych emocji.
Od samego początku było dla mnie oczywistym, że główną bohaterką książki jest sama autorka.
Dlatego zupełnie nie rozumiem czemu nie było wszystko pisane w pierwszej osobie. Narracja trzecio osobowa była tutaj bardzo złym wyborem.
Jeśli miało to na celu opowiedzenie o sobie z boku, z perspektywy innej osoby, to wyszło bardzo słabo.
Rozumiem, że to debiut literacki, jednak ...

Poznamy Aurelię, młodą kobietę, która kończy studia pedagogiczne.
Ma kochających rodziców, siostrę i przyjaciół na których może polegać. Mężczyznę, który jest przy niej na dobre i złe.
Jednak w jej życie co jakiś czas wkrada się brak sensu życia, myśli samobójcze, depresja.
Traci radość życia, optymizm i chęci by dalej żyć. Nie wie dlaczego tak się dzieje, ale to wraca.
Dziewczyna przestaje jeść, spać, myć się i zupełnie przestaje dbać o siebie. Jest roztrzęsiona, przerażona, zawstydzona i totalnie bezsilna.
Pojawiają się urojenia, lęki, ataki paniki i nie wie już co jest prawdą , a co jej wyobraźnią.
Poznamy oznaki zbliżającej się depresji, jej przebieg i leczenie. Poznamy myśli osoby, która kilka razy próbowała popełnić samobójstwo.
Wstrząsające pobyty w szpitalach, izolatce, poczucie bycia niepotrzebną, szykanowaną i nic nie wartą.

To bardzo poruszająca, piękna i przerażająca zarazem historia.
Szkoda, że zupełnie pozbawiona emocji.
Warsztat pisarski autorki oceniam bardzo słabo.

"Świadectwo pewnej dziewczyny" OZDROWIENIEC

Bardzo byłam ciekawa tej lektury.
Cieszę się, że coraz więcej mówi się i pisze o tak poważnej i podstępnej chorobie, jaką jest depresja.

Przyznam, że przeczytanie pierwszych 60 stron wymęczyło mnie wielce.
Dzieciństwo i dorastanie, pobyty u dziadków, relacje z siostrą i rodzicami.
Tak dużo zbędnych szczegółów : ciotka taka,...

Chciałabym Was poznać z Aurelią. Aurelia to młoda dziewczyna, która kończy studia pedagogiczne, ma kochającą rodzinę, całkiem spore grono znajomych i przyjaciół oraz mężczyznę, z ktorym pragnie spędzić resztę swojego życia. Jest towarzyska, lubi się bawić i aktywnie spędzać czas. Cieszy się życiem, a swoim optymizmem zaraża innych. Wszystko w jej życiu wydaje się układać pomyślnie, jednak pewnego dnia, Aurelia zaczyna dostrzegać, że coś się zmieniło - niepostrzeżenie zaszła w niej jakaś zmiana, że wcześniejsza radość i chęć do życia gdzieś zniknęły, a pojawiające się problemy urastają w jej oczach do rangi karastrofy. Każdy dzień staje się trudniejszy do zniesienia...

Aurelia choruje na depresję.
W książce Ozdrowieniec "Świadectwo pewnej dziewczyny" poznajemy jej poruszającą, prawdziwą historię - osobistą relację z pokonywania depresji. Na okładce tej książki - pamiętnika nie znajdziecie autora. Jest tylko pseudonim - Ozdrowieniec, pod którym kryje się młoda i ambitna nauczycielka i pedagog specjalny. Kobieta żyjąca pełnią życia, której marzeniem było opublikowanie własnej prozy. Jak się okazało, samo życie podyktowało fabułę jej debiutanckiej powieści...

Ta książka uświadamia, czym jest depresja. Pokazuje, jak trudna i podstępna potrafi być ta choroba oraz jak cienka jest granica między zwykłą chandrą, a poważnymi zaburzeniami nastroju.
Wiecie, że depresja to jedna z najczęściej występujących chorób psychicznych? Takie są fakty. Na szczęście problem depresji jest coraz szerzej rozumiany w społeczeństwie, o wiele częściej się o nim mówi, niż jeszcze kilka lat temu, a współczesne możliwości medycyny pozwalają na skuteczne pokonanie choroby.

W książce, Autorka przybliża nam różne oblicza choroby, w tym - te najdrastyczniejsze i najbardziej wstrząsające, jak próby samobójcze czy pobyty w szpitalach psychiatrycznych.
Słychać tu rozpaczliwe wołanie o pomoc; o
to, by każdy kolejny dzień był znośniejszy od poprzedniego.
Co stanie się z Aurelią? Czy znajdzie w sobie siłę, by pokonać chorobę?

Zachęcam Was do poznania jej poruszającej historii. Przede wszystkim po to, by wiedzieć i być bardziej świadomym, z jak trudnym i podstępnym przeciwnikiem zmagają się ludzie, którzy żyją wśród nas, a co za tym idzie, by móc ich lepiej zrozumieć...

Chciałabym Was poznać z Aurelią. Aurelia to młoda dziewczyna, która kończy studia pedagogiczne, ma kochającą rodzinę, całkiem spore grono znajomych i przyjaciół oraz mężczyznę, z ktorym pragnie spędzić resztę swojego życia. Jest towarzyska, lubi się bawić i aktywnie spędzać czas. Cieszy się życiem, a swoim optymizmem zaraża innych. Wszystko w jej życiu wydaje się układać...

Mocna i pouczająca! Polecam!
Początek trochę się dłużył, ale warto było poczekać, bo potem trzyma w napięciu do samego końca. Nie tego się spodziewałam gdy zaczęłam czytać. Zrobiła na mnie duże wrażenie i wiem, że długo o niej nie zapomnę.

Mocna i pouczająca! Polecam!
Początek trochę się dłużył, ale warto było poczekać, bo potem trzyma w napięciu do samego końca. Nie tego się spodziewałam gdy zaczęłam czytać. Zrobiła na mnie duże wrażenie i wiem, że długo o niej nie zapomnę.