Diabeł w garniturze

Chyba mi się podobało…

“Diabeł w garniturze” to kolejny przyjemny romans pióra Elizabeth O’Roark. I tylko tyle, przyjemny. Po pierwszym tomie, w którym autorka zachwyciła nie tylko rozwojem relacji bohaterów, ale także humorem. “Diabeł” po prostu był okej.

Czegoś mi w nim brakowało. To wciąż jest romans, w którym nie chodzi tylko o zbliżenia. Dużą uwagę autorka przykłada do walki z demonami, budowania zaufania oraz realizacji marzeń. Bohaterowie nadal mają świetną chemię między sobą oraz da się ich lubić, ale to tyle.

Chyba mi się podobało…

“Diabeł w garniturze” to kolejny przyjemny romans pióra Elizabeth O’Roark. I tylko tyle, przyjemny. Po pierwszym tomie, w którym autorka zachwyciła nie tylko rozwojem relacji bohaterów, ale także humorem. “Diabeł” po prostu był okej.

Czegoś mi w nim brakowało. To wciąż jest romans, w którym nie chodzi tylko o zbliżenia. Dużą uwagę autorka przykłada...

„Diabeł w garniturze” brzmi chyba najlepiej, jeśli chodzi o tytuły z serii „Nie taki Diabeł straszny”. Natomiast jeśli chodzi o fabułę, to wydaje mi się, że ta jest gorsza od poprzednich. Bardziej banalna.

W tej części autorka kładzie duży nacisk na temat kobiety w świecie, w którym to mężczyźni odgrywają kluczowe role, i w którym to wszystkie sukcesy i awanse w pracy dotyczą właśnie płci męskiej. Główną postacią jest Gemma – ambitna prawniczka, której największym celem w życiu jest zostanie partnerką w znanej kancelarii, oraz Ben – również prawnik, uchodzący trochę za dupka i fatalnego kolegę z pracy. Tak się składa, że oboje zostają przydzieleni do jednej sprawy, więc muszą znaleźć sposób, aby się dogadać. Tak po ludzku, bez dogryzań. Pytanie, czy może im się to udać, skoro wydaje się, że oboje pałają do siebie jedynie niechęcią.

Tom trzeci niekoniecznie do mnie przemówił. Patrząc na poprzednie części, to ten wypada dużo słabiej. Tak jak wspomniałam na początku, fabuła jest dość banalna i oklepana, co nie wróży dobrze powieści. Pojawia się temat kobiety w roli ofiary i niesprawiedliwości świata ze strony płci przeciwnej, który wydał mi się zbyt mocno podkreślony. Lubię takie tematy, gdyż wciąż jeszcze pojawiają się właśnie takie sytuacje, gdzie zdanie kobiety jest mocno ignorowane, jednak uważam, że tutaj rzucona była ogromna nienawiść do mężczyzn. I właśnie to mi się nie podobało. Kolejny aspekt to motyw hate – love, czyli coś, co na ogół lubię, ale pod warunkiem, że jest on w miarę naturalny. Nie lubię sytuacji, gdy jedna postać wyraża dużą niechęć do drugiej postaci, ale nagle idzie z nią do łóżka i wszystko się zmienia. A potem znowu i znowu. Jak w hiszpańskiej telenoweli. Tak więc tutaj ten motyw zadziałał moim zdaniem na niekorzyść książki. Co do bohaterów jak zwykle fajnie wymyśleni i całkiem sympatyczni. Tutaj jak zwykle na plus. Sam tekst również był lekki, więc mimo wszystko miło się to czytało. Na pewno nie zniechęcę się przez te minusy do autorki, bo pisze naprawdę świetne powieści, więc spodziewajcie się niedługo recenzji tomu czwartego. 7/10

„Diabeł w garniturze” brzmi chyba najlepiej, jeśli chodzi o tytuły z serii „Nie taki Diabeł straszny”. Natomiast jeśli chodzi o fabułę, to wydaje mi się, że ta jest gorsza od poprzednich. Bardziej banalna.

W tej części autorka kładzie duży nacisk na temat kobiety w świecie, w którym to mężczyźni odgrywają kluczowe role, i w którym to wszystkie sukcesy i awanse w pracy...

Już myślałam, że nigdy nie skończę tej części. Bardzo mocno mi się ciągnęło, nie było dla mnie tego czegoś w tej historii, oboje niby się w sobie podkochiwali od dwóch lat, a co do czego to sam seks. No brakowało mi iskry tutaj.

Już myślałam, że nigdy nie skończę tej części. Bardzo mocno mi się ciągnęło, nie było dla mnie tego czegoś w tej historii, oboje niby się w sobie podkochiwali od dwóch lat, a co do czego to sam seks. No brakowało mi iskry tutaj.

Zajechało trochę The Hating Game, ale i tak jestem zachwycona.
W Benie zakochałam się od pierwszym stron.
Główna bohaterka była cudowna i nie mąciła za bardzo, co bardzo mnie cieszyło.

Zajechało trochę The Hating Game, ale i tak jestem zachwycona.
W Benie zakochałam się od pierwszym stron.
Główna bohaterka była cudowna i nie mąciła za bardzo, co bardzo mnie cieszyło.

Dwa pierwsze tomy, naprawdę fajne. Ten mnie potwornie wymęczył, zero ładu i składu, non stop sceny erotyczne. W erotykach to norma i nie można się dziwić, ale zwykle jest też jakaś sensowna treść, a tutaj, książka napisana jakby z przymusu. Wygląda to dla mnie trochę tak, że jest kontrakt, jest zobowiązanie, więc trzeba napisać choćby takie byle co, żeby się wywiązać. Boję się sięgnąć po ostatnią część...

Dwa pierwsze tomy, naprawdę fajne. Ten mnie potwornie wymęczył, zero ładu i składu, non stop sceny erotyczne. W erotykach to norma i nie można się dziwić, ale zwykle jest też jakaś sensowna treść, a tutaj, książka napisana jakby z przymusu. Wygląda to dla mnie trochę tak, że jest kontrakt, jest zobowiązanie, więc trzeba napisać choćby takie byle co, żeby się wywiązać. Boję...

DIABEŁ W GARNITURZE - ELIZABETH O’ROARK
🤎Moja ocena: 9/10

Gemma w prawniczym świecie pnie się na szczyt, teraz jej celem jest zostanie partnerem w kancelarii, w której pracuje i zrobi wszystko by tak się stało. Zamieni się nawet w diablicę, byle osiągnąć swój cel. Chce rozbić męski światek i pomagać kobietom. Nic nie jest jednak proste, bo na jej drodze na szczyt staje Ben, wcielony „diabeł w garniturze”.
Wiecie co? Jestem naprawdę pod wrażeniem tego, co Elizabeth O’Roark stworzyła za historię. Nie jest to zwyczajny płytki romans. Ona tak świetnie opisała historię Gemmy i wielu kobiet w podobnej sytuacji jak ona. Niesamowicie silna damska postać, którą pokochałam już od pierwszych stron, po prostu nie dało jej się nie lubić. Starała się pokazać, że kobiety w świecie pełnym mężczyzn też mogą coś osiągąć.Naprawdę cudownie się to czytało, bo wszystko trzymało się kupy. Poza tym przecudowny wątek romansu. No nie ma co się oszukiwać, ale Elizabeth wie co pisze!
Nie dość, że dostajemy tutaj świetny romans biurowy, to jeszcze mamy motyw od nienawiści do miłości, co mnie kupiło. Nie wiem jak wy, ale ja baardzo lubię romanse biurowe. Ach i muszę wspomnieć, że Ben to mój nowy książkowy mąż. Jak już wykonywał jakiś gest to taki, że klękajcie narody, normalnie miałam motylki w brzuchu.
Nie wiem jak to się dzieje, ale z każdą kolejną częścią ta seria podoba mi się coraz bardziej! Jakby Elizabteh O’Roark mnie zaczarowała. Niech nie zwiedzie Was „byle jaka” okładka, bo pod tymi gołymi klatami kryje się coś więcej niż romans z gorącymi scenami. Czytanie tej książki sprawiło mi taką przyjemność, że kompletnie nie miałam ochoty jej kończyć. Słuchajcie, bierzcie i czytajcie „Diabeł w garniturze”, bo ta seria to istne cudo, a okładki kompletnie tego nie oddają, także proszę mi to czytać!

DIABEŁ W GARNITURZE - ELIZABETH O’ROARK
🤎Moja ocena: 9/10

Gemma w prawniczym świecie pnie się na szczyt, teraz jej celem jest zostanie partnerem w kancelarii, w której pracuje i zrobi wszystko by tak się stało. Zamieni się nawet w diablicę, byle osiągnąć swój cel. Chce rozbić męski światek i pomagać kobietom. Nic nie jest jednak proste, bo na jej drodze na szczyt staje...

Uwielbiam poczucie humoru autorki :))

Uwielbiam poczucie humoru autorki :))

Taka ksiazka, która jest przyjemna, ale czyta się ją bez emocji. Fabuła jest prosta, bohaterowie to fajni ludzie. Jak najbardziej pasuje na jesienny, spokojny wieczór.

Taka ksiazka, która jest przyjemna, ale czyta się ją bez emocji. Fabuła jest prosta, bohaterowie to fajni ludzie. Jak najbardziej pasuje na jesienny, spokojny wieczór.

Naprawdę świetna seria. Ta część chyba najlepsza. Świetny humor, prawniczy świat, świetnie wykreowani bohaterowie. Kawał dobrej rozrywki.

Naprawdę świetna seria. Ta część chyba najlepsza. Świetny humor, prawniczy świat, świetnie wykreowani bohaterowie. Kawał dobrej rozrywki.

Mocna 8-meczka moi mili. Wysmienity humor, do tego idealnie wpasowala sie ta pozycja po przeczytaniu dylogii Anny Falatyn KodeX. Nie uwazam jednak ze ta pozycja przebila poziom p. Anny, ale przyjemnie spedzilam czas z bohaterami. Doslownie do pochloniecia na wieczor przy kawie.

Mocna 8-meczka moi mili. Wysmienity humor, do tego idealnie wpasowala sie ta pozycja po przeczytaniu dylogii Anny Falatyn KodeX. Nie uwazam jednak ze ta pozycja przebila poziom p. Anny, ale przyjemnie spedzilam czas z bohaterami. Doslownie do pochloniecia na wieczor przy kawie.