KOOCHAM tę książkę!! Uwielbiam bohaterów i ogólnie fabułę :3 bardzo lubię to, że autorka serio fajnie opisała nastolatki i prawdziwe życie, mam na myśli, że nie jest to tak jak w amerykańskich filmach itd, bardzo lubię dlatego Natalię Osińską <3 jedyne do czego mogę się przyczepić to czasem używane są trochę cringowe wyrazy lub sformułowania, ale tak to wszystko supi, jedna z moich ulubionych książek :3

KOOCHAM tę książkę!! Uwielbiam bohaterów i ogólnie fabułę :3 bardzo lubię to, że autorka serio fajnie opisała nastolatki i prawdziwe życie, mam na myśli, że nie jest to tak jak w amerykańskich filmach itd, bardzo lubię dlatego Natalię Osińską <3 jedyne do czego mogę się przyczepić to czasem używane są trochę cringowe wyrazy lub sformułowania, ale tak to wszystko supi, jedna...

Całokształt ładny, pomysł również bardzo ładny, ale jednak wystąpił problem z opisaniem scen, narracji itd. Jeżeli jednak autorka wyda jeszcze kilka książek, to z pewnością taka poprawność się poprawi i książki będzie czytało się przyjemniej. Polecam jeżeli ma się czas, ale jednak nie jest to akcja, która będzie chwytać w napięciu, przez całą książkę można powiedzieć mało się działo, ale jeżeli się bardziej wczujemy w powieść, jest warta chociażby uwagi.
PS: To że netflix ją wydał bardzo mnie zdziwiło, filmu nie obejrzałem ale może w przyszłości, kto wie.

Całokształt ładny, pomysł również bardzo ładny, ale jednak wystąpił problem z opisaniem scen, narracji itd. Jeżeli jednak autorka wyda jeszcze kilka książek, to z pewnością taka poprawność się poprawi i książki będzie czytało się przyjemniej. Polecam jeżeli ma się czas, ale jednak nie jest to akcja, która będzie chwytać w napięciu, przez całą książkę można powiedzieć mało...

boże, ale tosiek mnie denerwuje... ta myśl dręczy mnie przez połowę książki, a zakończenie w porządku, nic czego się nie spodziewałem.

boże, ale tosiek mnie denerwuje... ta myśl dręczy mnie przez połowę książki, a zakończenie w porządku, nic czego się nie spodziewałem.

Dosyć sympatyczne, chociaż główna bohaterka irytująca. Chwilami zachowuje się bardzo głupio. Ale kto mając lat szesnaście nie zachowuje się głupio?

Dosyć sympatyczne, chociaż główna bohaterka irytująca. Chwilami zachowuje się bardzo głupio. Ale kto mając lat szesnaście nie zachowuje się głupio?

W kompletnie zaburzonej chronologii zabrałam się wreszcie za czytanie „Fanfika” (wcześniej wpadł mi w ręce tom 2 i niczego nieświadoma przeczytałam go tak o).
Tak czy inaczej, głównych bohaterów bardzo polubiłam. Tosiek może i nie stąpa zbyt twardo po ziemi, a jego podejście do niektórych spraw dalekie jest od dojrzałego, ale nic dziwnego, skoro przez tyle lat w sumie nie wiedział, kim jest. Od samego początku z nim sympatyzowałam i mu kibicowałam. Z kolei Leon jako ten rozsądniejszy od razu stał się moim faworytem, chociaż jego przerost ambicji bywa niekiedy niepokojący. W tym miejscu chciałabym jeszcze wspomnieć, że relacja chłopaków na moje oko ma niezłe fundamenty i do naprawdę niewielu rzeczy można się przyczepić.
Co do reszty postaci nie powiedziałabym, że drugi plan powieści jest martwy, ale też nie znajduję tam nikogo interesującego poza tatą Tośka. On zasługuje na wielkie serducho, facet prima sort 💜.
Fabuła nie zaskakuje złożonością, chociaż w książce przedstawiono bardzo istotne problemy (chcę czytać więcej takich). Mimo to pewnie zakwalifikowałabym „Fanfika” do grupy lekkich młodzieżówek, na których można się wzruszyć, ale zbytnio się nie przejmujesz, ponieważ koniec jest oczywisty. Ogólnie wszystko pięknie poza rozwiązaniem jednego z wątków, które wydało mi się rozczarowujące. Nie wchodząc za bardzo w szczegóły, płynie z niego szkodliwe przesłanie, że można bez konsekwencji odwalać szajs, o ile samemu ma się nieciekawą sytuację życiową. Kiepski morał.
Netflixowa adaptacja wydawała mi się serio spoko, pod warunkiem, że oderwie się ją od oryginału. Film nie jest zły, ale książka przy nim to majstersztyk. Ja najpierw obejrzałam, a potem przeczytałam historię i to chyba najlepszy sposób, żeby uniknąć rozczarowania.

W kompletnie zaburzonej chronologii zabrałam się wreszcie za czytanie „Fanfika” (wcześniej wpadł mi w ręce tom 2 i niczego nieświadoma przeczytałam go tak o).
Tak czy inaczej, głównych bohaterów bardzo polubiłam. Tosiek może i nie stąpa zbyt twardo po ziemi, a jego podejście do niektórych spraw dalekie jest od dojrzałego, ale nic dziwnego, skoro przez tyle lat w sumie nie...

W prostu sposób pokazana historia transpłciowego dziecka w Polsce. Polecam.

W prostu sposób pokazana historia transpłciowego dziecka w Polsce. Polecam.

[1 przeczytanie: 26.05.2020; 10/10]
[2 przeczytanie: 02.10.2023; 8/10]

Zrobiłem reread tej książki po 3 latach. W wakacje obejrzałem film, na który tak oczekiwałem te kilka lat temu. I szczerze? Książka jest o wiele lepsza.

Budzi ona we mnie straszne wspomnienia. W tamtym okresie mojego życia naprawdę była mi potrzebna. Aktualnie nie uważam jej już za arcydzieło, jednak dalej ma swoje miejsce w sercu.

[1 przeczytanie: 26.05.2020; 10/10]
[2 przeczytanie: 02.10.2023; 8/10]

Zrobiłem reread tej książki po 3 latach. W wakacje obejrzałem film, na który tak oczekiwałem te kilka lat temu. I szczerze? Książka jest o wiele lepsza.

Budzi ona we mnie straszne wspomnienia. W tamtym okresie mojego życia naprawdę była mi potrzebna. Aktualnie nie uważam jej już za arcydzieło, jednak...

Książką się zainteresowałam, bo wychodził film, a że ma ona swój literacki pierwowzór wolałam zacząć od niego. Książka była dla mnie bardzo przyjemna, pomimo trudnych tematów. Bardzo polubiłam główna postać, choć bardziej moje serce skradł Leon, bo Tosiek czasami wydawał mmi się trochę narcystyczny.

Książką się zainteresowałam, bo wychodził film, a że ma ona swój literacki pierwowzór wolałam zacząć od niego. Książka była dla mnie bardzo przyjemna, pomimo trudnych tematów. Bardzo polubiłam główna postać, choć bardziej moje serce skradł Leon, bo Tosiek czasami wydawał mmi się trochę narcystyczny.

Książka, jakich brakuje w polskiej literaturze. Niby młodzieżowa, ale traktująca o zupełnie innych problemach niż przeciętna młodzieżówka.

Nie wypowiem się, na ile przeżycia Tośka są typowe, ale zostały przedstawione bardzo realistycznie i sensownie i jeśli są tylko poprawną reprezentacją, to jest to świetnie przekazane. Bohaterowie są, nie zapominajmy, nastolatkami i właściwie to dobrze ukazują pewną irracjonalność emocji. Złość głównych bohaterów była czasem męcząca, ale generalnie nastolatkowie są męczący momentami.

Wielki plus za nie priorytetyzowanie miłości. To nie jest książka o miłości, miłość tu jest inna i po prostu się dzieje. Nie rozwiązuje problemów, nie jest najważniejsza.

Ogólnie naprawdę dobra książka, poza ważnym przesłaniem ma świetny klimat, przyjaznych bohaterów i ciekawe wątki.

Książka, jakich brakuje w polskiej literaturze. Niby młodzieżowa, ale traktująca o zupełnie innych problemach niż przeciętna młodzieżówka.

Nie wypowiem się, na ile przeżycia Tośka są typowe, ale zostały przedstawione bardzo realistycznie i sensownie i jeśli są tylko poprawną reprezentacją, to jest to świetnie przekazane. Bohaterowie są, nie zapominajmy, nastolatkami i...

8,5/10

8,5/10