Kto zna Edka, ten wie, czego można się po nim spodziewać. A tego, kto widzi go po raz pierwszy, uprzedzam - to dziecko to połączenie roześmianego, psotnego urwisa z TOTALNYM kataklizmem.

Najnowsza książka o perypetiach Edka to genialny przykład pozycji, która daje pretekst do rozmowy z dzieckiem, posługując się KOMEDIOWYM PRZEJASKRAWIENIEM. Tak dosadnym, że nawet najmłodsze maluchy zorientują się, że coś tu zdecydowanie nie gra. I tak śmiesznym, że chichotać będą jeszcze długo po lekturze.

Edek i tata zostają sami w domu. Gdy po kolacji tata zaczyna narzekać, że czeka go jeszcze sprzątanie kuchni, chłopiec oferuje, że go wyręczy. Przecież obowiązki dorosłego nie mogą być aż takie trudne! Wysyła więc tatę na kanapę, a sam zabiera się do pracy. A robota, aż się pali mu w rękach! Sprząta ze stołu, ładuje zmywarkę, odkurza, myje podłogę (i przy okazji sufit),wyrzuca śmieci i podlewa kwiatki…

Jednak, czego nie dotknie się nasz bohater, tam aż wióry lecą. Bo chociaż Edek ma dobre intencje i ogromny zapał, to przy tym sprzątaniu używa wyłącznie rąk, zapominając o głowie. I w ten oto sposób w zmywarce lądują nie tylko naczynia, ale i książka, czy pilot od telewizora. Odkurzacz wciąga ważne notatki. Worek ze śmieciami frunie przez okno. Podłoga zostaje zalana, a kwiatki… no cóż, obsiusiane. A gdy już wszystko zostaje „ogarnięte”, zadowolony z siebie Edek, budzi tatę, domagając się nagrody w postaci coli.

Jak zareaguje tata, gdy wejdzie do kuchni? Przekonajcie się sami!

Polecam Wam tę pozycję do pośmiania się i do rozmów o sprzątaniu i pomocy.

Kto zna Edka, ten wie, czego można się po nim spodziewać. A tego, kto widzi go po raz pierwszy, uprzedzam - to dziecko to połączenie roześmianego, psotnego urwisa z TOTALNYM kataklizmem.

Najnowsza książka o perypetiach Edka to genialny przykład pozycji, która daje pretekst do rozmowy z dzieckiem, posługując się KOMEDIOWYM PRZEJASKRAWIENIEM. Tak dosadnym, że nawet...