Rafał Malczewski – syn malarza Jacka Malczewskiego, a także wieloletni mieszkaniec Zakopanego – wydobywa z pamięci portret miejscowości już przed wojną nazywanej najpierw zimową, a potem także letnią stolicą kraju. W jego wspomnieniach ta niejako odcięta od świata, rządząca się swoimi prawami miejscowość jest przede wszystkim wspaniałym przykładem romantyzmu, który otacza odwieczną walkę człowieka z górami, a zwłaszcza – z własnymi słabościami. Malczewski prezentuje także kolorowy świat artystycznego i politycznego środowiska, które w międzywojniu zwykło oddawać się bachanaliom pod Tatrami, w czym wiernie towarzyszyli autochtoni. Jak to zwykle bywa w sytuacjach, gdy w grę wchodzą dionizyjskie w swym duchu opowieści, nie brakuje tu anegdot i żartów. Mimo to jednak nie sposób nie poczuć, iż Malczewskiemu towarzyszy niegasnący ładunek nostalgii, co nie może dziwić, biorąc pod uwagę, że wspominki snuje on w Kanadzie, gdzie wyemigrował w ucieczce przed wojenną pożogą. Nawet zatem tam, gdzie autor zżyma się na umasowienie tatrzańskiej turystyki w czwartej dekadzie XX wieku, należy jego złośliwości brać cum grano salis. W rezultacie Pępek świata to jedna z najbardziej uroczych pocztówek Zakopanego, jakie można sobie wyobrazić.

https://subiektywnik.pl/rafal-malczewski-pepek-swiata-wspomnienia-z-zakopanego/

Rafał Malczewski – syn malarza Jacka Malczewskiego, a także wieloletni mieszkaniec Zakopanego – wydobywa z pamięci portret miejscowości już przed wojną nazywanej najpierw zimową, a potem także letnią stolicą kraju. W jego wspomnieniach ta niejako odcięta od świata, rządząca się swoimi prawami miejscowość jest przede wszystkim wspaniałym przykładem romantyzmu, który otacza...

To książka dla wszystkich, którzy chcieliby poznać dopiero rozwijające się, kwitnące i chylące się ku upadkowi Zakopane.
Malczewski zabiera nas w podróż po górach i dolinach, które z roku na rok stają się ulubionym miejscem sportowców (zarówno taterników, jak i narciarzy),knajpach, gdzie jest szansa, iż przy stoliku spotkamy wielkie osobistości znane z gazet czy krążących opowieści, czy zabawach w prywatnych domach, w czasie których musimy być przygotowani na wydarzenia pełne humoru, niedowierzania, a może i nutki grozy. Na kartach powieści przejdziemy się ulicami zupełnie innego Zakopanego, zaczepieni zarówno przez Witkacego, Szymanowskiego, Makuszyńskiego, Chałubińskiego i wielu, wielu innych.

To książka dla wszystkich, którzy chcieliby poznać dopiero rozwijające się, kwitnące i chylące się ku upadkowi Zakopane.
Malczewski zabiera nas w podróż po górach i dolinach, które z roku na rok stają się ulubionym miejscem sportowców (zarówno taterników, jak i narciarzy),knajpach, gdzie jest szansa, iż przy stoliku spotkamy wielkie osobistości znane z gazet czy krążących...

Mało trochę tych wspomnień. Składają się głównie z listy nazwisk. Wiele trzeba się domyślać. Pięknie za to pokazana postać Witkacego.

Mało trochę tych wspomnień. Składają się głównie z listy nazwisk. Wiele trzeba się domyślać. Pięknie za to pokazana postać Witkacego.

Fascynująca opowieść o Zakopanem sprzed 100 lat! Rafał Malczewski niezwykle barwnie opisuje życie artystów z całej Polski, którzy u stóp Tatr odnaleźli swoje miejsce na Ziemi. Poświęca również uwagę początkom górskiej turystyki i nieodzownie związanego z nią pogotowia ratowniczego. Z książki wyłania się obraz niepowtarzalnego miejsca, które uzdrawia, bawi i inspiruje. Autor opowieść kończy smutną refleksją o tym, że rzeczywistość, którą opisał bezpowrotnie przeminęła. Myślę, że na swoje szczęście nie dożył czasów współczesnych, kiedy Zakopane przeistoczyło się w miejscowość bez klimatu, zawaloną hałaśliwymi turystami, reklamami i straganami z chińskim badziewiem, a Tatry zadeptują każdego roku przypadkowi piechurzy, zbyt głupi by docenić niezwykłość miejsca, w którym się znaleźli.

Fascynująca opowieść o Zakopanem sprzed 100 lat! Rafał Malczewski niezwykle barwnie opisuje życie artystów z całej Polski, którzy u stóp Tatr odnaleźli swoje miejsce na Ziemi. Poświęca również uwagę początkom górskiej turystyki i nieodzownie związanego z nią pogotowia ratowniczego. Z książki wyłania się obraz niepowtarzalnego miejsca, które uzdrawia, bawi i inspiruje. Autor...

Rafał Malczewski upodobał sobie w żartobliwy sposób opisywać sylwetki osób, które na przestrzeni lat pojawiały się w Zakopanem. W zabawny a nawet groteskowy sposób również opisywał życie zakopiańskich górali. Ta książka zawiera całą galerię znanych postaci, sław owianych już legendą i ówczesnych mieszkańców Zakopanego. Można zauważyć również pewne zagrywki polityczne, stąd na pierwsze wydanie nałożona została cenzura.

Na samym początku autor w przekorny sposób tłumaczy tytuł, powołując się na lokalny patriotyzm:
"Nie ma miejscowości na świecie dostatecznie małej, by ogół mieszkańców nie uważał jej za pępek świata. (…) Sto procent obywateli Zakopanego nie wątpiło nigdy, że ich osiedle jest centrum świata i będzie nim po wieki wieków. Zresztą wielu mieszkańców globu potwierdzało to mniemanie". (s. 7)

Samozwańczy mistrz kiczu potrafił w karykaturalny sposób obnażyć ludzi z ich największych wad i bez skrępowania później to opisać.

Rafał Malczewski upodobał sobie w żartobliwy sposób opisywać sylwetki osób, które na przestrzeni lat pojawiały się w Zakopanem. W zabawny a nawet groteskowy sposób również opisywał życie zakopiańskich górali. Ta książka zawiera całą galerię znanych postaci, sław owianych już legendą i ówczesnych mieszkańców Zakopanego. Można zauważyć również pewne zagrywki polityczne, stąd...

72/52/2020

72/52/2020

Dla osób, które interesują się dwudziestoleciem międzywojennym w Polsce, artystyczną bohemą, lektura obowiązkowa. Dla innym ciężka do przebrnięcia książka.

Dla osób, które interesują się dwudziestoleciem międzywojennym w Polsce, artystyczną bohemą, lektura obowiązkowa. Dla innym ciężka do przebrnięcia książka.

Sam nie wiem… Niby wspaniały temat. Moje ukochane Tatry i Podhale… Międzywojnie… Pisarze i malarze… Czego więcej trzeba? Ale wszystko napisane jakimś takim hermetycznym językiem, slangowym, do tego jakieś regionalizmy - momentami czyta się to z trudem. Chociaż niektóre anegdoty rozbawiły mnie do łez.

Sam nie wiem… Niby wspaniały temat. Moje ukochane Tatry i Podhale… Międzywojnie… Pisarze i malarze… Czego więcej trzeba? Ale wszystko napisane jakimś takim hermetycznym językiem, slangowym, do tego jakieś regionalizmy - momentami czyta się to z trudem. Chociaż niektóre anegdoty rozbawiły mnie do łez.

Kapitalny, niezwykle bogaty, choć nieco archaiczny już język jest równie wielką zaletą tej książki, co zajmujące informacje o nietuzinkowych postaciach, które przez krótszą czy dłuższą chwilę pomieszkiwały w przedwojennym Zakopanem.

Kapitalny, niezwykle bogaty, choć nieco archaiczny już język jest równie wielką zaletą tej książki, co zajmujące informacje o nietuzinkowych postaciach, które przez krótszą czy dłuższą chwilę pomieszkiwały w przedwojennym Zakopanem.

Świetna książka dla "zakopanofili". Dzięki anegdotom Rafała Malczewskiego można przenieść się do stolicy Tatr w okresie międzywojennym. Pozycja obowiązkowa dla każdego, kto jak zamyka oczy "widzi Giewont".

Świetna książka dla "zakopanofili". Dzięki anegdotom Rafała Malczewskiego można przenieść się do stolicy Tatr w okresie międzywojennym. Pozycja obowiązkowa dla każdego, kto jak zamyka oczy "widzi Giewont".