Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sposób, w jaki Glukhovsky buduje alternatywne światy, jest niezwykły. Zawsze zaskakuje mnie jego wyobraźnia i wizje świata. I każe nam zmierzyć się z prawdą o nas samych – chcemy być bogatsi, piękniejsi, młodsi, wyręczani przez AI, ale nikt nie zadaje sobie pytania, dokąd to wszystko ostatecznie prowadzi? I co chcemy przekazać kolejnym pokoleniom? To nie jest lekka lektura i trzeba się z tym liczyć, kiedy się po nią sięga. Książka ma momenty słabsze, ma lepsze, o dziwo dla mnie 200 ostatnich stron jest najciekawsze.

Sposób, w jaki Glukhovsky buduje alternatywne światy, jest niezwykły. Zawsze zaskakuje mnie jego wyobraźnia i wizje świata. I każe nam zmierzyć się z prawdą o nas samych – chcemy być bogatsi, piękniejsi, młodsi, wyręczani przez AI, ale nikt nie zadaje sobie pytania, dokąd to wszystko ostatecznie prowadzi? I co chcemy przekazać kolejnym pokoleniom? To nie jest lekka lektura...

Szczypta humoru, ironii, ale i smutku. Ot, jak to w Rosji. Trochę przeszkadza mi pietyzm, z jakim autor odnosi się do własnego dzieła.

Szczypta humoru, ironii, ale i smutku. Ot, jak to w Rosji. Trochę przeszkadza mi pietyzm, z jakim autor odnosi się do własnego dzieła.

Niesamowita książka, zwłaszcza biorąc pod uwagę czasy, w których przyszło nam żyć. Sposób prowadzenia narracji bez wydzielonych dialogów wbrew pozorom nadawał interesujący rytm lekturze.
Ciężko mi cokolwiek napisać o tej książce, aby oddać jej charakter, dlatego posłużę się cytatem kończącym ją:
„Jesteśmy ślepcami, którzy widzą. Ślepcami, którzy patrzą i nie widzą.”

Niesamowita książka, zwłaszcza biorąc pod uwagę czasy, w których przyszło nam żyć. Sposób prowadzenia narracji bez wydzielonych dialogów wbrew pozorom nadawał interesujący rytm lekturze.
Ciężko mi cokolwiek napisać o tej książce, aby oddać jej charakter, dlatego posłużę się cytatem kończącym ją:
„Jesteśmy ślepcami, którzy widzą. Ślepcami, którzy patrzą i nie widzą.”

Klasyk. Film wielu Polaków zna na pamięć, książka niestety jest niedoceniana, a naprawdę warta lektury!

Klasyk. Film wielu Polaków zna na pamięć, książka niestety jest niedoceniana, a naprawdę warta lektury!

Czytelnik powinien się przygotować na to, że w książce przeważają przemyślenia na temat życia, a akcja nie toczy się zbyt wartko. Lektura wymaga skupienia, ale jest niezwykle przejmująca. Ukazanie II wojny światowej z perspektywy niemieckich emigrantów jest naprawdę ciekawe. Ciężko mi ocenić tę książkę, bo mimo, że jest poruszająca i odarta ze złudzeń, to brakowało mi pewnej dynamiki, zwłaszcza w zakończeniu.

Czytelnik powinien się przygotować na to, że w książce przeważają przemyślenia na temat życia, a akcja nie toczy się zbyt wartko. Lektura wymaga skupienia, ale jest niezwykle przejmująca. Ukazanie II wojny światowej z perspektywy niemieckich emigrantów jest naprawdę ciekawe. Ciężko mi ocenić tę książkę, bo mimo, że jest poruszająca i odarta ze złudzeń, to brakowało mi...

Jak zachować się w obliczu śmierci? Cieszyć się, płakać, narzekać, odczuwać ulgę, załamywać ręce? Właśnie w takiej sytuacji zastajemy bohaterów tej książki. I mamy możliwość z uwagą przyjrzeć się im z boku. Pozycja wymagająca skupienia i pozostawiająca pole do refleksji

Jak zachować się w obliczu śmierci? Cieszyć się, płakać, narzekać, odczuwać ulgę, załamywać ręce? Właśnie w takiej sytuacji zastajemy bohaterów tej książki. I mamy możliwość z uwagą przyjrzeć się im z boku. Pozycja wymagająca skupienia i pozostawiająca pole do refleksji

Jedno jest pewne: wiedzy historycznej autorce nie można odmówić. Natomiast jej wyjaśnienia dotyczące inspiracji do owej książki sporo tłumaczą. Autorka postanowiła w jednej książce zawrzeć tyle historii, że nic dziwnego, iż zmieniła się ona w zlepek absurdalnych wydarzeń. W głównej bohaterce zakochana jest męska część Europy (nawet chłopak, który wywoływał jej zdjęcia), a w bohaterze damska część. Uczestniczą oni w najważniejszych historycznych momentach w Europie w wielu krajach, a w przerwie między dramatycznymi wydarzeniami bohaterowie jedzą owsiane ciasteczka, popijają szampana, biorą udział w wystawnych kolacjach i rozkochują w sobie całe otoczenie, gdziekolwiek się znajdą. Po przeczytaniu książki rodzi się żal, że autorka w tak nieudolny sposób wykorzystała zebrany przez siebie materiał. Naprawdę szkoda niewykorzystanego potencjału, a książka pozostawia po sobie niesmak.

Jedno jest pewne: wiedzy historycznej autorce nie można odmówić. Natomiast jej wyjaśnienia dotyczące inspiracji do owej książki sporo tłumaczą. Autorka postanowiła w jednej książce zawrzeć tyle historii, że nic dziwnego, iż zmieniła się ona w zlepek absurdalnych wydarzeń. W głównej bohaterce zakochana jest męska część Europy (nawet chłopak, który wywoływał jej zdjęcia), a...

Nie jestem fanką literatury beletrystycznej tego typu, ale przeczytałam tę książkę z zainteresowaniem. Kiedy myślałam, że jakiś wątek jest już zakończony, pojawiały się nowe zaskakujące okoliczności, które faktycznie zatrzymywały czytelnika przy dalszej lekturze. Zakończenie nazwałabym trywialnym, ale rozumiem dlaczego musiało być takie, a nie inne. Mogłabym się doczepić do języka, ale to chyba moje obiektywne odczucie. Nie nazwałabym tego literaturą piękną, ale myślę, że można przeczytać ją w formie oderwania się od problemów dnia codziennego.

Nie jestem fanką literatury beletrystycznej tego typu, ale przeczytałam tę książkę z zainteresowaniem. Kiedy myślałam, że jakiś wątek jest już zakończony, pojawiały się nowe zaskakujące okoliczności, które faktycznie zatrzymywały czytelnika przy dalszej lekturze. Zakończenie nazwałabym trywialnym, ale rozumiem dlaczego musiało być takie, a nie inne. Mogłabym się doczepić do...

Autor przedstawia nam ówczesne rosyjskie społeczeństwo: jego mentalność, sposób myślenia, intrygi, które snuje, patologie, którym sprzyja i tragedie, do których prowadzi. Książka świetnie ukazuje jak rzeczywistość w której żyjemy wpływa na nas i naszą psychikę. Na pewno jest to pozycja lżejsza niż Dostojewski, ale również warta uwagi. I mimo, że problematyka jest dość trudna, to książkę czyta się naprawdę lekko.

Autor przedstawia nam ówczesne rosyjskie społeczeństwo: jego mentalność, sposób myślenia, intrygi, które snuje, patologie, którym sprzyja i tragedie, do których prowadzi. Książka świetnie ukazuje jak rzeczywistość w której żyjemy wpływa na nas i naszą psychikę. Na pewno jest to pozycja lżejsza niż Dostojewski, ale również warta uwagi. I mimo, że problematyka jest dość...

Nie znam drugiej takiej książki o wojnie, a raczej przeciw wojnie. Pozycja, która szeroko otwiera oczy. A politycy powinni ją czytać przynajmniej raz na rok, zanim zaczną wykrzykiwać swoje nienawistne postulaty. Wojna to nie „Szeregowiec Ryan”.

Nie znam drugiej takiej książki o wojnie, a raczej przeciw wojnie. Pozycja, która szeroko otwiera oczy. A politycy powinni ją czytać przynajmniej raz na rok, zanim zaczną wykrzykiwać swoje nienawistne postulaty. Wojna to nie „Szeregowiec Ryan”.

Trudny los kobiet na Sycylii, który uległ pozytywnym zmianom całkiem niedawno. Warto o tym wiedzieć

Trudny los kobiet na Sycylii, który uległ pozytywnym zmianom całkiem niedawno. Warto o tym wiedzieć

Typowe amerykańskie czytadło jakich wiele, zupełnie nie rozumiem fenomenu. Nie mówię, że ta książka jest zła, ale ktoś naprawdę zainwestował w świetny marketing, że została okrzyknięta bestsellerem wszech czasów

Typowe amerykańskie czytadło jakich wiele, zupełnie nie rozumiem fenomenu. Nie mówię, że ta książka jest zła, ale ktoś naprawdę zainwestował w świetny marketing, że została okrzyknięta bestsellerem wszech czasów

Życie toczące się w smartfonie to naprawdę ciekawa koncepcja na poprowadzenie schematu fabularnego, ale niestety niedopracowana. Dlatego czytelnik w pewnym momencie czuje się już znużony. Dodatkowo zakończenia można się domyślić, jest przewidywalne, sprawdziłby się tutaj jakiś prawdziwy zwrot akcji. Trzeba się przygotować na opisy moskiewskich ulic, którymi wędruje główny bohater – dla niezainteresowanych może to być przeszkoda w prawidłowym odbiorze książki. Że korupcja w Rosji istnieje, policjanci nie chronią obywateli, uprawiają brudne interesy, do więzień trafiają niewinni ludzie, którzy później są pochłaniani przez system - my już to wszystko wiemy, to nie jest żadna sensacja, dlatego nie powiedziałabym że autor obnaża te problemy. Bardziej płynie na ich kanwie. Pomysł super, wykonanie mimo wszystko rozczarowujące.

Życie toczące się w smartfonie to naprawdę ciekawa koncepcja na poprowadzenie schematu fabularnego, ale niestety niedopracowana. Dlatego czytelnik w pewnym momencie czuje się już znużony. Dodatkowo zakończenia można się domyślić, jest przewidywalne, sprawdziłby się tutaj jakiś prawdziwy zwrot akcji. Trzeba się przygotować na opisy moskiewskich ulic, którymi wędruje główny...

Genialna książka o wszystkim i o niczym (puszczam oczko). Rosyjski postmodernizm w najlepszym wydaniu, który pochłania bez reszty i nie pozostawia jeńców. Teoretycznie cała fabuła dzieje się w głowie głównego bohatera, ale jest przepełniona tyloma zwrotami akcji, że czyta się fantastycznie. Przed lekturą warto się zapoznać z biografiami Czapajewa i von Ungerna, żeby łatwiej się odnaleźć w przedstawionym świecie. A tak w ogóle, to żaden ze światów nie jest realny – dążmy zatem do Mongolii Wewnętrznej!

Genialna książka o wszystkim i o niczym (puszczam oczko). Rosyjski postmodernizm w najlepszym wydaniu, który pochłania bez reszty i nie pozostawia jeńców. Teoretycznie cała fabuła dzieje się w głowie głównego bohatera, ale jest przepełniona tyloma zwrotami akcji, że czyta się fantastycznie. Przed lekturą warto się zapoznać z biografiami Czapajewa i von Ungerna, żeby łatwiej...

Ciężko przebrnąć przez początek, ale później akcja rozwija się w naprawdę interesującym kierunku. Podoba mi się przekrój przez lata komunizmu do czasów względnie współczesnych. Znajdziemy tutaj żarty nie tylko z „nowych Ruskich”, ale i z „starych”. Dzięki temu widzimy jak bardzo zmieniało się społeczeństwo rosyjskie. W pewnym momencie depresyjny nastrój udziela się także czytelnikowi. Myślę, że to ciekawa pozycja, aby zrozumieć wydarzenia tamtych czasów, które wbrew pozorom nie są aż tak odległe, a wydają nam się całkiem absurdalne.

Ciężko przebrnąć przez początek, ale później akcja rozwija się w naprawdę interesującym kierunku. Podoba mi się przekrój przez lata komunizmu do czasów względnie współczesnych. Znajdziemy tutaj żarty nie tylko z „nowych Ruskich”, ale i z „starych”. Dzięki temu widzimy jak bardzo zmieniało się społeczeństwo rosyjskie. W pewnym momencie depresyjny nastrój udziela się także...

Ciekawa książka, myślę, że warta przeczytania, ale nie nastawiałabym się na arcydzieło literackie. Trochę naiwna opowieść jak na pozycję poruszającą temat II wojny światowej. Główni bohaterowie to dość płytkie postaci – nie wzbudzają właściwie żadnych emocji.
Natomiast bardzo podobał mi się koncept tytułowej „Pieśni imion” – to najbardziej poruszający moment w książce i choćby dla niego warto się z nią zapoznać.

Ciekawa książka, myślę, że warta przeczytania, ale nie nastawiałabym się na arcydzieło literackie. Trochę naiwna opowieść jak na pozycję poruszającą temat II wojny światowej. Główni bohaterowie to dość płytkie postaci – nie wzbudzają właściwie żadnych emocji.
Natomiast bardzo podobał mi się koncept tytułowej „Pieśni imion” – to najbardziej poruszający moment w książce i...

To jest trudna pozycja - przedstawia alternatywną rzeczywistość, w której Niemcy zwyciężają II wojnę światową i zawierają sojusz z Rosją. Poza tym wszystkie wydarzenia kręcą się wokół tajemniczej substancji, czyli tytułowego "golubego sala". Fabuła jest bardzo złożona, ta książka ma lepsze, ma gorsze momenty, czasami ociera się o grafomanię, czasami jest genialna. Trzeba być naprawdę fanem Sorokina i czuć taką literaturę. Niestety do żadnej z tych grup nie należę.

To jest trudna pozycja - przedstawia alternatywną rzeczywistość, w której Niemcy zwyciężają II wojnę światową i zawierają sojusz z Rosją. Poza tym wszystkie wydarzenia kręcą się wokół tajemniczej substancji, czyli tytułowego "golubego sala". Fabuła jest bardzo złożona, ta książka ma lepsze, ma gorsze momenty, czasami ociera się o grafomanię, czasami jest genialna. Trzeba...

Kolejni kochankowie, zastrzeleni mężowie, kolekcje letnie i zimowe od projektantów, modne szpilki, kolacje w popularnych restauracjach - oto co interesuje kobiety na Rublowce. Trochę gubiłam się w tych wszystkich Lizach, Katiach, Kirach.
Można to potraktować jako mały eksperyment czytelniczy i nie traktować zbyt serio.

Kolejni kochankowie, zastrzeleni mężowie, kolekcje letnie i zimowe od projektantów, modne szpilki, kolacje w popularnych restauracjach - oto co interesuje kobiety na Rublowce. Trochę gubiłam się w tych wszystkich Lizach, Katiach, Kirach.
Można to potraktować jako mały eksperyment czytelniczy i nie traktować zbyt serio.

Książka ukazuje życie rodzin po upadku ZSRR – albo wykorzystasz okazję do wzbogacenia się (niekoniecznie idzie to w parze z uczciwością), albo spadasz na dno. To, co kiedyś „dało” państwo, nagle znika – mieszkanie, praca, pozycja w społeczeństwie. Historia ta odarta jest ze złudzeń. Nawet jeśli gdzieś w oddali miga światełko nadziei, ostatecznie dość szybko znika. Bohaterowie tracą nie tylko dobra materialne, ale i wartości moralne – godność, dumę, więzi rodzinne, szacunek wobec innych, ale także wobec siebie.
Ponura, dosadna, bardzo smutna, ale niezwykle wciągająca lektura.

Książka ukazuje życie rodzin po upadku ZSRR – albo wykorzystasz okazję do wzbogacenia się (niekoniecznie idzie to w parze z uczciwością), albo spadasz na dno. To, co kiedyś „dało” państwo, nagle znika – mieszkanie, praca, pozycja w społeczeństwie. Historia ta odarta jest ze złudzeń. Nawet jeśli gdzieś w oddali miga światełko nadziei, ostatecznie dość szybko znika....

Może to i byłaby ciekawa historia, gdyby autorka jej tak nie przegadała. Nawet jeśli czytelnik zainteresowany jest rozwiązaniem zagadki, to w trakcie lektury ciekawość ustępuje miejsca znużeniu. Historia i wątek sam w sobie interesujący – Rosja lat 90 to naprawdę kolorowy ptak.
Na pewno sięgnę po inną książkę tej autorki, podobno ta jest wyjątkowo niezbyt udana w przeciwieństwie do innych

Może to i byłaby ciekawa historia, gdyby autorka jej tak nie przegadała. Nawet jeśli czytelnik zainteresowany jest rozwiązaniem zagadki, to w trakcie lektury ciekawość ustępuje miejsca znużeniu. Historia i wątek sam w sobie interesujący – Rosja lat 90 to naprawdę kolorowy ptak.
Na pewno sięgnę po inną książkę tej autorki, podobno ta jest wyjątkowo niezbyt udana w...