Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka dobra i na pewno warta przeczytania choć brakuje w niej kilku ważnych rzeczy. Jest też trochę chaotyczna więc ważne rzeczy przeplatają się z anegdotami więc trzeba uważnie czytać. Z plusów to najważniejsze, że znając argumenty różnych stron można sobie poukładać trochę swoje sprawy światopoglądowe. Dla mnie najistotniejsza sprawa która była w tej kwestii wypowiedziana to, to że aborcja nie może być metodą antykoncepcyjną. Jednak zabrakło mi kilku spraw. Najważniejsza to informacja prawna czego kobieta ma prawo oczekiwać od lekarza oraz jakie procedury medyczne są refundowane. Mam też wrażenie że zabrakło pokazania strony pacjentek. Zdaję sobie sprawę, że to dość śliski temat i pewnie dla tego był pominięty ale niestety jako matka dziecka niepełnosprawnego zdiagnozowanego prenatalnie mogłabym napisać książkę o zaniechaniach w kwestiach medycznych. Książka czasami się o nie ociera ale pokazuje to bardziej jako margines postępowania a jest raczej niechlubnym standardem. Choćby fakt że dostać się do szpitala można praktycznie tylko jeśli umówisz się na wizytę prywatną do lekarza pracującego na oddziale, czy fakt, że kobieta po diagnozie zostaje praktycznie pozostawiona sobie. Dowiaduje się, że jej dziecko będzie ciężko niepełnosprawne i koniec wizyty bo za drzwiami mamy kolejną pacjentkę. W książce któryś lekarz powiedział, że teraz pacjenci są wyedukowani i pytają o zbyt dużo, a z moich doświadczeń wynika że w szpitalu, (a byłam w kilkunastu) nie ma czasu dla pacjentki i jeśli lekarz poświęci na wyjaśnienie czego kol wiek pół minuty to ma się szczęście bo zazwyczaj nie ma nawet tego więc nie ma co się dziwić że pacjenci szukają odpowiedzi na swoje pytania u innych źródeł. Wartościowym dodatkiem do książki była by lista ośrodków medycznych NFZ w których można szukać pomocy z danym problemem, bo wbrew pozorom nawet w największych miastach jest problem z prowadzeniem ciąży obarczonej ryzykiem lub z podejrzeniem wad u płodu. O leczeniu czy nawet diagnozie w łonie matki nie wspomnę bo z mojego doświadczenia ginekolodzy nie chcą tego robić wolą to przekazać pediatrom po narodzinach dziecka. Problem w tym że są choroby które jeśli nie poda się leków tuż po urodzeniu dziecka (czasami to są minuty) mogą później nie działać wcale a dziecko nie ma szansy na w miarę normalne funkcjonowanie i będzie funkcjonować wegetetywnie. Przy tym warto dodać czego w książce zabrakło, że ginekolodzy niechętnie kierują na badania do specjalistycznych ośrodków medycznych jeśli ich szpitale nie mają umowy między sobą lub lekarz nie ma umowy z NFZ (bo za takie badanie musi zapłacić sam), a prywatnie w Polsce pewnych procedur się nie da zrobić. Takich rzeczy niestety kobiety dowiadują się przez własne doświadczenie.

Książka dobra i na pewno warta przeczytania choć brakuje w niej kilku ważnych rzeczy. Jest też trochę chaotyczna więc ważne rzeczy przeplatają się z anegdotami więc trzeba uważnie czytać. Z plusów to najważniejsze, że znając argumenty różnych stron można sobie poukładać trochę swoje sprawy światopoglądowe. Dla mnie najistotniejsza sprawa która była w tej kwestii...