Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Im "głębiej" tonęłam w książce, tym bardziej zmieniała się moja opinia o niej. Akcja książki jest początkowo dosyć mozolna i powolna, jednak im bardziej poznajemy hrabiego, tym ciężej się od niego oderwać. Powieść jest niesamowita, spokojna i intrygująca zarazem, przeplatana filozoficznymi dygresjami. Całość napisana przepięknym stylem i językiem. Sama wspaniałość skłaniająca do refleksji.

Im "głębiej" tonęłam w książce, tym bardziej zmieniała się moja opinia o niej. Akcja książki jest początkowo dosyć mozolna i powolna, jednak im bardziej poznajemy hrabiego, tym ciężej się od niego oderwać. Powieść jest niesamowita, spokojna i intrygująca zarazem, przeplatana filozoficznymi dygresjami. Całość napisana przepięknym stylem i językiem. Sama wspaniałość...

Książkę te można opisać jednym słowem: DOSKONAŁOŚĆ.

Książkę te można opisać jednym słowem: DOSKONAŁOŚĆ.

Kapłan nie traci poziomu. Odejmuję gwiazdkę za słabe dialogi (zgłasza między punkami), ale reszta jest super. Zaginanie czasoprzestrzeni, inna droga ewolucji itd to na pewno tematy, które nie raz nurtowały człowieka i nurtują do tej pory. Być może opisany przykład będzie kolejnym stadium ewolucji? Raczej nie, ale zawsze fajnie pofantazjować. A Kotowski daje taką możliwość w każdej części Kapłana. Czyta się bardzo przyjemnie i szybko. A po zakończeniu każdej części pozostaje w głowie pytanie "jak i jest kolejny stopień" i "co jeśli by tak bylo".

Kapłan nie traci poziomu. Odejmuję gwiazdkę za słabe dialogi (zgłasza między punkami), ale reszta jest super. Zaginanie czasoprzestrzeni, inna droga ewolucji itd to na pewno tematy, które nie raz nurtowały człowieka i nurtują do tej pory. Być może opisany przykład będzie kolejnym stadium ewolucji? Raczej nie, ale zawsze fajnie pofantazjować. A Kotowski daje taką możliwość w...

Niesamowita powieść obrazująca kształtowanie się państwowości i tożsamości narodowej niezwykłego, dziwnego i skomplikowanego kraju. Autor ciekawie opisuje realia odrębnych, całkowicie różnych grup społecznych co pozwala spojrzeć na historię z innej perspektywy.
Jedyne do czego mogę się przyczepić, to w rozdziale o rewolucji zabrakło mi dokładności i szczegółowości co do minionych wydarzeń i głównych postaci tamtych czasów czyli Władymira Iljicza i Iosifa Wissarianowicza. Za to odjęłam gwiazdkę. Ale na pewno sięgnę po inne powieści autora.

Niesamowita powieść obrazująca kształtowanie się państwowości i tożsamości narodowej niezwykłego, dziwnego i skomplikowanego kraju. Autor ciekawie opisuje realia odrębnych, całkowicie różnych grup społecznych co pozwala spojrzeć na historię z innej perspektywy.
Jedyne do czego mogę się przyczepić, to w rozdziale o rewolucji zabrakło mi dokładności i szczegółowości co do...

Niestety, wielkie rozczarowanie.
Katarzyna I była niewątpliwie postacią fascynującą, w tej książce jest płaska i bez wyrazu. Po prostu pije a reszta dzieje się sama. Ot tak wychodzi "Piotr wszedł we mnie. Przecież carowi się nie odmawia". Jakby ok, Ale nie zapominajmy, że była chłopka i chodziło o cara. Musiała walczyć tam o przetrwanie i uwagę, a nie że samo się stało. Zresztą, co można na ten temat pisać jesli z Wikipedii dowiemy się o niej weiecej?
Pomijając główna bohaterkę, która jest nijaka, styl książki pozostawia dużo do życzenia. Miałam wrażenie, że autorce ktoś kiedyś powiedział "przymiotniki i pseudo głębokie monologi" i tego właśnie się trzymała. Dialogi, monologi i opisy są słabe. Bardzo slabe. Np. "Chwycił moja głowę mocno i delikatnie", 'kobieta widziała na jedno oko, drugie miała zasłonięte brudną opaską.... Jej oczy lśniły". Serio?
Jeśli ktoś chce się czegoś dowiedzieć o carycy to nie polecam. Jeśli ktoś lubi kiepskiej jakości romansidła to jak najbardziej.

Niestety, wielkie rozczarowanie.
Katarzyna I była niewątpliwie postacią fascynującą, w tej książce jest płaska i bez wyrazu. Po prostu pije a reszta dzieje się sama. Ot tak wychodzi "Piotr wszedł we mnie. Przecież carowi się nie odmawia". Jakby ok, Ale nie zapominajmy, że była chłopka i chodziło o cara. Musiała walczyć tam o przetrwanie i uwagę, a nie że samo się stało....

Historia niesamowita bo może przydarzyć się każdemu. Mimo wyjątkowych postaci, ich historia jest bardzo uniwersalna. To w tej książce jest piękne. W innych okolicznościach, w innym kraju, z innymi ludźmi, na pewno coś podobnego zdarzyło się nie raz. Dwoje ludzi, którym nie pozostało już nic innego niż wspomnienia, i próba odnalezienia się na nowo w świecie.

Historia niesamowita bo może przydarzyć się każdemu. Mimo wyjątkowych postaci, ich historia jest bardzo uniwersalna. To w tej książce jest piękne. W innych okolicznościach, w innym kraju, z innymi ludźmi, na pewno coś podobnego zdarzyło się nie raz. Dwoje ludzi, którym nie pozostało już nic innego niż wspomnienia, i próba odnalezienia się na nowo w świecie.

Książkę czyta się łatwo, szybko i przyjemnie. Dla mnie była to lekka lektura na plażę czy do pociągu. Niektóre opowiadania są całkiem ciekawe, jednak w całości książka mnie nie zachwyciła. Pomijając styl autora, który nie zrobił na mnie najmniejszego wrażenia, fabuła jest dosyć niespójna i trochę o niczym. Być może jej nie zrozumiałam, nie wiem. Liczyłam na więcej magii i głębi.
Niestety już nie wrócę do tego autora, przynajmniej przez najbliższy czas.
Największym plusem książki jest przepiękna okładka.

Książkę czyta się łatwo, szybko i przyjemnie. Dla mnie była to lekka lektura na plażę czy do pociągu. Niektóre opowiadania są całkiem ciekawe, jednak w całości książka mnie nie zachwyciła. Pomijając styl autora, który nie zrobił na mnie najmniejszego wrażenia, fabuła jest dosyć niespójna i trochę o niczym. Być może jej nie zrozumiałam, nie wiem. Liczyłam na więcej magii i...

Zdecydowanie nie jest to lekka i przyjemna książeczka. Książkę czyta się z ciekawością ale momentami ciężko.
Bardzo podobała mi się jednoczesna narracja różnych czasów. Dało to fajne porównanie jak po ok. 60 latach zmieniła się Syberia. Otóż nie zmieniła się.
Takiego zakończenia się nie spodziewałam. Ostatni rozdział musiałam przeczytać dwa razy żeby wiedzieć o co chodzi i ciągle nie wiem, czy dobrze zrozumiałam to zakończenie. Po książce zostaje niedosyt, pustka, zmieszanie i wiele pytań na które Petra nie odpowiedziała.

Zdecydowanie nie jest to lekka i przyjemna książeczka. Książkę czyta się z ciekawością ale momentami ciężko.
Bardzo podobała mi się jednoczesna narracja różnych czasów. Dało to fajne porównanie jak po ok. 60 latach zmieniła się Syberia. Otóż nie zmieniła się.
Takiego zakończenia się nie spodziewałam. Ostatni rozdział musiałam przeczytać dwa razy żeby wiedzieć o co chodzi...

Niestety bardzo się rozczarowałam. Pisząc pracę magisterską miałam nadzieję, że ta książka wyjaśni mi założenia reklamy podprogowej i to w jaki sposób ludzie mogą na nią reagować. Niestety jedyne co w niej znalazłam to doszukiwanie się ukrytych penisów tam gdzie ich nie ma. Uważam, że książka nie wnosi nic merytorycznego i została napisana przez fana teorii spiskowych, który uważa, że ukryte falliczne kształty robią człowiekowi sieczkę z mózgu. Nie polecam

Niestety bardzo się rozczarowałam. Pisząc pracę magisterską miałam nadzieję, że ta książka wyjaśni mi założenia reklamy podprogowej i to w jaki sposób ludzie mogą na nią reagować. Niestety jedyne co w niej znalazłam to doszukiwanie się ukrytych penisów tam gdzie ich nie ma. Uważam, że książka nie wnosi nic merytorycznego i została napisana przez fana teorii spiskowych,...

Cóż można powiedzieć? Wydaje mi się, że tej książki nie czyta się dla fabuły. Fabuła jest jaka jest, kiedyś kontrowersja, dzisiaj to już nie jest tabu. Główny bohater odraża, budzi wstręt i obrzydzenie, czasem nawet współczucie. I to w tej książce jest piękne. Tę książkę należy czytać dla stylu, sposobu w jaki jest napisana, i w końcu, dla geniuszu autora. Czytając ją miałam wrażenie, że siedzę w głowie pedofila psychopaty, zwłaszcza w pierwszej części, i nie mogłam się od niej oderwać. Na pewno jeszcze wrócę do Nabukova bo póki co nie czytałam lepiej napisanej książki.

Cóż można powiedzieć? Wydaje mi się, że tej książki nie czyta się dla fabuły. Fabuła jest jaka jest, kiedyś kontrowersja, dzisiaj to już nie jest tabu. Główny bohater odraża, budzi wstręt i obrzydzenie, czasem nawet współczucie. I to w tej książce jest piękne. Tę książkę należy czytać dla stylu, sposobu w jaki jest napisana, i w końcu, dla geniuszu autora. Czytając ją...

Książkę czytałam z 10 lat temu (może nawet więcej), w każdym razie miałam nie więcej niż 15 lat. Pamiętam, że mi się podobała, bardzo spodobał mi się styl pisarki, z wielką łatwością i przyjemnością się czytało.

Książkę czytałam z 10 lat temu (może nawet więcej), w każdym razie miałam nie więcej niż 15 lat. Pamiętam, że mi się podobała, bardzo spodobał mi się styl pisarki, z wielką łatwością i przyjemnością się czytało.

Mam naprawdę ambiwalentne odczucia co do tej książki. Z jednej strony jest dużo fajnych ciekawostek i opis życia niegdysiejszej "elity" ale z drugiej strony autorka użyła nieistniejącego cytatu Tołstoja, lub jak kto woli, zmieniła znaczenie już istniejącego cytatu i to ją w moich oczach zdyskredytowało.

Mam naprawdę ambiwalentne odczucia co do tej książki. Z jednej strony jest dużo fajnych ciekawostek i opis życia niegdysiejszej "elity" ale z drugiej strony autorka użyła nieistniejącego cytatu Tołstoja, lub jak kto woli, zmieniła znaczenie już istniejącego cytatu i to ją w moich oczach zdyskredytowało.

Tytuł książki może być mylący z racji tego, że o neuromarketingu ta książka mówi naprawdę niewiele. Raczej jest tu opisana psychologia reklamy, a taki tytuł został nadany w celu zwiększenia sprzedaży na co i ja się nabrałam. Jeśli ktoś poszukuje podstawowych informacji o psychologii reklamy to polecam. Jeśli jednak szukacie książki bardziej "neuro" to proponuję szukać dalej.

Tytuł książki może być mylący z racji tego, że o neuromarketingu ta książka mówi naprawdę niewiele. Raczej jest tu opisana psychologia reklamy, a taki tytuł został nadany w celu zwiększenia sprzedaży na co i ja się nabrałam. Jeśli ktoś poszukuje podstawowych informacji o psychologii reklamy to polecam. Jeśli jednak szukacie książki bardziej "neuro" to proponuję szukać...

Osiem kobiet i osiem historii jak to te nieszczęsne, często znienawidzone społecznie kobiety potrafiły podporządkować sobie najważniejszych tego świata.

Osiem kobiet i osiem historii jak to te nieszczęsne, często znienawidzone społecznie kobiety potrafiły podporządkować sobie najważniejszych tego świata.

Jeden z niewielu przypadków gdzie film podobał mi się bardziej niż książka. Polecam film.

Jeden z niewielu przypadków gdzie film podobał mi się bardziej niż książka. Polecam film.

Mgły Avalonu - niesamowita powieść pisana z punktu widzenia kobiet. Magiczny, nawet nieco romantyczny klimat książki i opisane wydarzenia sprawiają, że nie da się od niej oderwać.
Pomijając całą legendę arturiańską zawartą w lekturze, która jest rewelacyjnie opisana, bardzo podobał mi się opis walki między pogaństwem, a chrześcijaństwem. Na pewno przeczytam ją jeszcze raz.

Mgły Avalonu - niesamowita powieść pisana z punktu widzenia kobiet. Magiczny, nawet nieco romantyczny klimat książki i opisane wydarzenia sprawiają, że nie da się od niej oderwać.
Pomijając całą legendę arturiańską zawartą w lekturze, która jest rewelacyjnie opisana, bardzo podobał mi się opis walki między pogaństwem, a chrześcijaństwem. Na pewno przeczytam ją jeszcze raz.

Czytając komentarze widzę, że duża część osób jest rozczarowana tą książką, że za mało sztuki, symboli, za dużo komputerów itd.
Książkę pochłonęłam w parę dni i uważam, że jest świetna. Może opisy architektury czasem się dłużyły i bywały zbędne w takiej ilości ale książka porusza bardzo ciekawe kwestie. Stawia hipotezy, które być może kiedyś się ziszczą. Dan Brown w tej książce, chyba po raz pierwszy (albo coś mi umknęło) nie porusza tematu przeszłości, a skupia się na przyszłości. Zadaje pytania, które dręczą nie jednego obserwatora świata. Temat sztucznej inteligencji, która się podporządkuje lub zapanuje nad ludzkością jest obecnie dość popularny, a Dan Brown stworzył jedną z możliwości przyszłości.
Ogólnie książka mi się podobała i na pewno jeszcze nie raz sięgnę po pozycje tego autora.

Czytając komentarze widzę, że duża część osób jest rozczarowana tą książką, że za mało sztuki, symboli, za dużo komputerów itd.
Książkę pochłonęłam w parę dni i uważam, że jest świetna. Może opisy architektury czasem się dłużyły i bywały zbędne w takiej ilości ale książka porusza bardzo ciekawe kwestie. Stawia hipotezy, które być może kiedyś się ziszczą. Dan Brown w tej...