Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niezwykła, im dalej tym bardziej wciąga. W moim odczuciu bardzo wiarygodny portret człowieka, który mści się za doznane krzywdy.

Niezwykła, im dalej tym bardziej wciąga. W moim odczuciu bardzo wiarygodny portret człowieka, który mści się za doznane krzywdy.

Czegoś więcej spodziewałam się po tej książce, a już na pewno jako pasjonatka Rumunii, historii rumuńskiej.

Czegoś więcej spodziewałam się po tej książce, a już na pewno jako pasjonatka Rumunii, historii rumuńskiej.

Bardzo dobra powieść. Z dużą dawką humoru, a jednocześnie z licznymi nawiązaniami do wydarzeń historycznych.

Bardzo dobra powieść. Z dużą dawką humoru, a jednocześnie z licznymi nawiązaniami do wydarzeń historycznych.

Ciężko się czyta potworności opisane w książce. Na pewno dobrze, że książka powstała i uświadamia nieobeznanym Polakom trudną historię Kanady. Końcówkę sobie darowałam, bo trudno było przebrnąć wałkując w kółko te tematy.

Ciężko się czyta potworności opisane w książce. Na pewno dobrze, że książka powstała i uświadamia nieobeznanym Polakom trudną historię Kanady. Końcówkę sobie darowałam, bo trudno było przebrnąć wałkując w kółko te tematy.

Przede wszystkim, autorce należy się pochwała za przedstawienie historii nieznanych/zapomnianych polskich malarek. Jest to niezwykły wyczyn i widać tu ogromny wysiłek autorki. Na minus- książka miejscami chaotyczna, a w mnogości nazwisk i miejsc można się zgubić.

Przede wszystkim, autorce należy się pochwała za przedstawienie historii nieznanych/zapomnianych polskich malarek. Jest to niezwykły wyczyn i widać tu ogromny wysiłek autorki. Na minus- książka miejscami chaotyczna, a w mnogości nazwisk i miejsc można się zgubić.

Głupota głównej bohaterki była wręcz przytłaczająca. Poza tym, wspomnianego wcześniej Edwarda Nortona ciągle widziałam oczami wyobraźni w trakcie czytania.

Głupota głównej bohaterki była wręcz przytłaczająca. Poza tym, wspomnianego wcześniej Edwarda Nortona ciągle widziałam oczami wyobraźni w trakcie czytania.

Plus za zaskakujące zakończenie.

Plus za zaskakujące zakończenie.

Nie rozumiem zachwytów nad tą powieścią.

Nie rozumiem zachwytów nad tą powieścią.

Przynudnawa. Zostawia mnie z uczuciem niedosytu, spodziewałam się barwniej zarysowanego tła historycznego.

Przynudnawa. Zostawia mnie z uczuciem niedosytu, spodziewałam się barwniej zarysowanego tła historycznego.

Bardzo dobra książka. Podejście "od kuchni" czyni krwawych dyktatorów bardziej ludzkimi.

Bardzo dobra książka. Podejście "od kuchni" czyni krwawych dyktatorów bardziej ludzkimi.

Rozczarowanie i pewien niedosyt, bo powieść w moim przekonaniu mogła być lepsza.

Rozczarowanie i pewien niedosyt, bo powieść w moim przekonaniu mogła być lepsza.

"Nie liczy się to, czego oczekujemy od życia, ale to, czego życie oczekuje od nas". Książka, którą powinien przeczytać w dzisiejszych czasach przysłowiowy każdy. A już na pewno ludzie, którzy mierzą się z chronicznym smutkiem, poczuciem beznadziei, depresją. W okropnym czasie wojny na Ukrainie i wszechobecnym braku autorytetów moralnych, słowa doktora Frankla przynoszą odpowiedzi na fundamentalne pytania i nadzieję, której tak nam potrzeba.

"Nie liczy się to, czego oczekujemy od życia, ale to, czego życie oczekuje od nas". Książka, którą powinien przeczytać w dzisiejszych czasach przysłowiowy każdy. A już na pewno ludzie, którzy mierzą się z chronicznym smutkiem, poczuciem beznadziei, depresją. W okropnym czasie wojny na Ukrainie i wszechobecnym braku autorytetów moralnych, słowa doktora Frankla przynoszą...

Po raz pierwszy przeczytałam tę powieść w czasach licealnych. Już wtedy mnie ujęła, ale teraz, po ok. dodatkowych dziesięciu latach życiowych doświadczeń, myślę, że jestem w stanie w pełni docenić jej piękno. Murakami popełnił dzieło kompletne - dla mnie, natomiast, największą siłą tej książki są niesamowite portrety ludzi pogubionych życiowo.

Po raz pierwszy przeczytałam tę powieść w czasach licealnych. Już wtedy mnie ujęła, ale teraz, po ok. dodatkowych dziesięciu latach życiowych doświadczeń, myślę, że jestem w stanie w pełni docenić jej piękno. Murakami popełnił dzieło kompletne - dla mnie, natomiast, największą siłą tej książki są niesamowite portrety ludzi pogubionych życiowo.

To powinna być szkolna lektura.

To powinna być szkolna lektura.

Jak ktoś pisał wcześniej - warto przeczytać jedynie ze względu na sam temat, bo ciężko w Polsce z książkami o Finlandii. Niestety chaotyczny styl autorki jest wielkim minusem.

Jak ktoś pisał wcześniej - warto przeczytać jedynie ze względu na sam temat, bo ciężko w Polsce z książkami o Finlandii. Niestety chaotyczny styl autorki jest wielkim minusem.

W takich czasach potrzeba nam takich książek.

W takich czasach potrzeba nam takich książek.

Ta powieść jest jak wybitny kamerdyner, według słów Stevensa: "wielka i godna". Literatura prawdziwie piękna.
Jaki biedny ten główny bohater! Tak ślepo podążał za swoim panem, który w okresie największej fascynacji nazistami i tak by go zwolnił, gdyby Stevens miał korzenie żydowskie, niezależnie od talentów czy swojej słynnej godności. Ciężko było strawić momentami jego bezduszność.

Ta powieść jest jak wybitny kamerdyner, według słów Stevensa: "wielka i godna". Literatura prawdziwie piękna.
Jaki biedny ten główny bohater! Tak ślepo podążał za swoim panem, który w okresie największej fascynacji nazistami i tak by go zwolnił, gdyby Stevens miał korzenie żydowskie, niezależnie od talentów czy swojej słynnej godności. Ciężko było strawić momentami jego...

Nierówna taka. Pomysł wydawał się interesujący: bogata, wykształcona i inteligentna młoda kobieta w wyniku rozczarowania dotychczasowym życiem i relacjami z ludźmi uzależnia się od leków psychotropowych i próbuje zrobić egzystencjalny restart. Mniej więcej do połowy czytało się świetnie, potem zrobiło się jakoś tak nudno, końcówka niezła. Spodziewałam się czegoś lepszego.

Nierówna taka. Pomysł wydawał się interesujący: bogata, wykształcona i inteligentna młoda kobieta w wyniku rozczarowania dotychczasowym życiem i relacjami z ludźmi uzależnia się od leków psychotropowych i próbuje zrobić egzystencjalny restart. Mniej więcej do połowy czytało się świetnie, potem zrobiło się jakoś tak nudno, końcówka niezła. Spodziewałam się czegoś lepszego.

Uwielbiam takie powieści, o tego typu kobietach - zdolnych, niespełnionych i poszukujących wrażeń.. Antytezach "matki - Polki". Przypomina mi trochę klimatem inną z moich ulubionych książek - "Złoty notes".

Uwielbiam takie powieści, o tego typu kobietach - zdolnych, niespełnionych i poszukujących wrażeń.. Antytezach "matki - Polki". Przypomina mi trochę klimatem inną z moich ulubionych książek - "Złoty notes".

O wszystkim i o niczym.

O wszystkim i o niczym.