Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po skończeniu lektury czuję się naładowana dobrymi uczuciami, chociaż książka momentami jest trudna, mówi o sytuacji kobiet na świecie, przemocy, porusza bardzo ciężkie i traumatyczne historie.

Ciekawie było dowiedzieć się więcej o chilijskiej kulturze.

Nigdy nie czytałam dzieł autorki, a teraz chętnie to zmienię. Zachęciła mnie do swoich powieści wzmiankami o ich bohaterkach w tej pozycji.

Autorka oddziela duchowość od religii, i widzi jak patriarchalne jest większość religii świata, krzywdzące oraz toksyczne.

Podsumowując, autorka radzi odpuszczanie oraz miłość. Taki wniosek wyniosłam z lektury. Przyjemnie się czytało przemyślenia Isabel Allende. Wezmę sobie te rady do serca. Książka warta przeczytania.

"Zdolność do bycia szczęśliwym: 45 procent determinują geny, 15 procent okoliczności, a 40 procent zależy od naszych przekonań i podejścia do życia."

"Nie o liczbę lat chodzi w życiu, tylko o ilość życia w tych latach."

"Oto czego pragniemy: być bezpieczne, doceniane, żyć spokojnie, mieć własne środki utrzymania, czuć jedność z innymi kobietami, być kochane."

Po skończeniu lektury czuję się naładowana dobrymi uczuciami, chociaż książka momentami jest trudna, mówi o sytuacji kobiet na świecie, przemocy, porusza bardzo ciężkie i traumatyczne historie.

Ciekawie było dowiedzieć się więcej o chilijskiej kulturze.

Nigdy nie czytałam dzieł autorki, a teraz chętnie to zmienię. Zachęciła mnie do swoich powieści wzmiankami o ich...

Rzetelnie opisana historia Sisi, czas kiedy została cesarzową oraz pierwsze lata w tej roli.

Autorka wspaniale pokazała obraz Sisi, jej teściowej, arcyksiężnej Zofii, mamy Elżbiety, Ludwiki, cesarza Franciszka i innych osób. Autorka nie powielała stereotypów na temat tych postaci. Starała się spojrzeć obiektywnie na zachowania i postępowanie Elżbiety i jej otoczenia.

Z książki dowiadujemy się jak traumatycznych sytuacji doświadczyła bardzo młoda (!) cesarzowa oraz jaki wpływ miały na jej zdrowie psychiczne.

Oczywiście szokuje jak młode dziewczyny zostają żonami i matkami same będąc jeszcze rozwijającymi się dziećmi. Inny świat, a jednak nie tak bardzo odległy czasowo.

Rzetelnie opisana historia Sisi, czas kiedy została cesarzową oraz pierwsze lata w tej roli.

Autorka wspaniale pokazała obraz Sisi, jej teściowej, arcyksiężnej Zofii, mamy Elżbiety, Ludwiki, cesarza Franciszka i innych osób. Autorka nie powielała stereotypów na temat tych postaci. Starała się spojrzeć obiektywnie na zachowania i postępowanie Elżbiety i jej otoczenia.

Z...

Dalsze losy życia Anne. Chętnie sięgam po kolejne części.

Niektóre momenty przerażające z perspektywy czasów w jakich żyjemy teraz. Niektóre rzeczy, które teraz są przestępstwem, wtedy były na porządku dziennym.

W tej części towarzyszymy Anne na studiach w Redmont. W tej części Anne zrozumiała, że kocha Gilberta i że chce razem z nim iść przez życie :)

Niezmiennie uwielbiam opowieści o życiu Anne, a to tłumaczenie jest po prostu wspaniałe :)

Dalsze losy życia Anne. Chętnie sięgam po kolejne części.

Niektóre momenty przerażające z perspektywy czasów w jakich żyjemy teraz. Niektóre rzeczy, które teraz są przestępstwem, wtedy były na porządku dziennym.

W tej części towarzyszymy Anne na studiach w Redmont. W tej części Anne zrozumiała, że kocha Gilberta i że chce razem z nim iść przez życie :)

Niezmiennie...

Bardzo podoba mi się umiejętność odpuszczania u bohaterów i bohaterek. Na przykład w sytuacji, gdy Agnieszka nie była zadowolona z tablicy i nazwała ją pręgierzem mentalnym ;) rodzina nie zareagowała agresywnie, obrażając się czy odgadując tylko starali się zrozumieć dziewczynę, a gdy przywiozła szkic na którym była mała Nora chętnie dodali go do kolekcji bez niepotrzebnych przykrych słów. Piękne, że te relacje takie są :)
Natomiast nie wszyscy potrafią się powstrzymać, na przykład Ida, która ciągle rzuca kąśliwe uwagi w stronę sióstr 😅

Nie podobało mi się zachowanie Dauntego i Augusta też nie. Jest toksyczne, bardzo niewłaściwe, okropne. Chciałabym, żeby w literaturze były przedstawiane inne wzorce albo chociaż żeby takie zachowania były pokazane w negatywnym świetle, a nie ma zasadzie "chłopcy tacy są". Ten wątek średni niestety.

Naprawdę myślałam, że Ignacy Borejko zmarł! Tak było to opisane, zaczęłam się godzić z informacją, gdy okazało się, że sobie spał! Już myślałam, że Babi z wrażenia coś się stanie!

Zakończenie bardzo fajne, super było dowiedzieć się co wydarzy się w życiu Nory za kilka lat :) Natomiast z drugiej strony mam takie uczucie jakby autorka chciała wszystko wyjaśnić i w pewnym sensie podsumować, nie zostawiać czytelnika lub czytelniczki z niedokończonym wątkiem, hmm mam nadzieję, ze kolejne części sie pojawią :)

Bardzo fajnie było poczytać o dalszych losach rodziny Borejków. Chętnie przeczytam kolejną część, lub kolejne części jeżeli powstaną :)

Bardzo podoba mi się umiejętność odpuszczania u bohaterów i bohaterek. Na przykład w sytuacji, gdy Agnieszka nie była zadowolona z tablicy i nazwała ją pręgierzem mentalnym ;) rodzina nie zareagowała agresywnie, obrażając się czy odgadując tylko starali się zrozumieć dziewczynę, a gdy przywiozła szkic na którym była mała Nora chętnie dodali go do kolekcji bez niepotrzebnych...

Piękne wydanie, wspaniałe tłumaczenie, cudowna okładka, miłe strony i czcionka. No po prostu sama przyjemność, a do tego tak łatwo wejść w świat Anne i doświadczać życia razem z nią, cudowna pozycja!

Super czytać jako dorosła osoba :) Anne to super dziewczyna o dobrym sercu, która troszczy się o najbliższych przy czym nie zapomina o sobie.

Piękne wydanie, wspaniałe tłumaczenie, cudowna okładka, miłe strony i czcionka. No po prostu sama przyjemność, a do tego tak łatwo wejść w świat Anne i doświadczać życia razem z nią, cudowna pozycja!

Super czytać jako dorosła osoba :) Anne to super dziewczyna o dobrym sercu, która troszczy się o najbliższych przy czym nie zapomina o sobie.

Piękne tłumaczenie! Bardzo zbliżone do oryginału, wspaniale się czytało.

Pięknie napisana historia małej Anne. Zaskoczyło mnie jak wiele wydarzyło się w tej części, jak szybko upływał czas. Gdy książka kończy się Anne jest już dorosła. Nie pamiętałam, że tak wiele lat upływa w pierwszej części.

Chętnie sięgnę po następne cześci, oczywiście w tym samym tłumaczeniu! :)

Piękne tłumaczenie! Bardzo zbliżone do oryginału, wspaniale się czytało.

Pięknie napisana historia małej Anne. Zaskoczyło mnie jak wiele wydarzyło się w tej części, jak szybko upływał czas. Gdy książka kończy się Anne jest już dorosła. Nie pamiętałam, że tak wiele lat upływa w pierwszej części.

Chętnie sięgnę po następne cześci, oczywiście w tym samym tłumaczeniu! :)

Mam mieszane uczucia co do tej pozycji. Po opisie spodziewałam się innego podejścia autorki, większego szacunku do dzieci. Autorka jest dość agresywna w swoich radach, chociaż ubiera to w słowa takie jak "rodzicielstwo bliskości", którym nie są metody, które propaguje.

Zaleca trzymania się sztywno tam czasowych kiedy rozpocząć naukę korzystania z nocnika oraz ile powinna trwać. Jestem innego zdania. Według mnie każde dziecko jest inne i rodzic powinien słuchać głównie swojej intuicji oraz podążać za dzieckiem.

Czytając pierwsze rozdziały miałam ochotę dać 1/10, jednak autorka powiedziała coś takiego, że trzeba być stanowczym w działaniu i jak już zaczniemy proces, to należy kontynuować, nie wysyłać dziecku dwuznacznych/sprzecznych sygnałów. Z tym się zgadzam i myślę, że to zdanie pomogło w procesie odpieluchowania.

Powiedziała jedno zdanie, które bardzo rezonuje ze mną w stosunku do rodzicielstwa i życia ogólnie: "Nuda rodzi kreatywność; jest pożyteczna dla duszy." Autorka wypowiedziała się na temat rodziców, którzy organizują swoim małym dzieciom bardzo dużo zajęć, dzieci są później przemęczone. Autorka zaleca tydzień zostać z dzieckiem w domu i poświęcić ten czas na naukę. Bardzo pomocna rada, myślę że w takiej atmosferze cały proces wywołuje mniejszy stres u całej rodziny.

Książka mogłaby być o połowę krótsza, ponieważ autorka często powtarza to co już zostało napisane. Pojawia się również wiele prywatnych anegdot oraz tematów pobocznych, które nie mają za wiele wspólnego z procesem odpieluchowania. Kobieta w wielu miejscach zrobiła z tej książki pozycję life style, a nie poradnik jak nauczyć dziecko korzystać z toalety.

Podsumowując książka trochę mi pomogła, natomiast spodziewałam się czegoś lepszego. Czytając nie należy brać wszystkiego dosłownie, przefiltrować.

Mam mieszane uczucia co do tej pozycji. Po opisie spodziewałam się innego podejścia autorki, większego szacunku do dzieci. Autorka jest dość agresywna w swoich radach, chociaż ubiera to w słowa takie jak "rodzicielstwo bliskości", którym nie są metody, które propaguje.

Zaleca trzymania się sztywno tam czasowych kiedy rozpocząć naukę korzystania z nocnika oraz ile powinna...

Piękna książka, dla małych i dużych :) Mało treści, ale daje do myślenia. Treść książki zachęca do przemyśleń oraz rozmów.

Piękna książka, dla małych i dużych :) Mało treści, ale daje do myślenia. Treść książki zachęca do przemyśleń oraz rozmów.

Świetnie się czytało. Bardzo podobała mi się ta część. Ignaś i Józinek to fajne i dobre chłopaki :)

Świetnie się czytało. Bardzo podobała mi się ta część. Ignaś i Józinek to fajne i dobre chłopaki :)