Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Meller nie jest pisarzem. Ta książka to potwierdza.

Meller nie jest pisarzem. Ta książka to potwierdza.

No nie wiem... Czy powieść musi trzymać się utartych ścieżek, aby być thrillerem? Czy szukanie własnej drogi to wyznacznik prawdziwego talentu? Tego rodzaju pytania krążą mi w głowie po przeczytaniu pierwszej książki niejakiego Demma. Nie da się jej jasno skategoryzować. Trudno umieścić ją obok czegoś, co już znam. Z jednej strony jest to bez wątpienia plus, ale z drugiej - może być problemem.

Widząc hasło thriller czy kryminał, mamy wobec książki pewne oczekiwania. Fakt, "Między bukami echa mają gęstość krwi" zawiera zagadkę kryminalną, śledztwo lokalnych policjantów i sceny pełne napięcia. Ale zawiera też mnóstwo wypełniaczy. Wstawki, odniesienia czy różnego rodzaju dopowiedzenia to dość spora część tekstu. W gruncie rzeczy byłoby to strasznie męczące, gdyby nie styl autora, który tworzy taki klimat, że aż normalnie spać przez to nie mogłam.

Myślę, że "Między bukami..." to podróż, wycieczka po nastrojowych zakątkach podkarpacia (sama znam je bardzo dobrze, co na pewno miało wpływ na ocenę), jak i konwencjach literackich. Nie polecam wielbicielom typowych kryminałów ze stacji benzynowj. Ale jeśli ktoś szuka czegoś nowego, jakiejś nietuzinkowej wariacji - warto tę książkę przeczytać.

No nie wiem... Czy powieść musi trzymać się utartych ścieżek, aby być thrillerem? Czy szukanie własnej drogi to wyznacznik prawdziwego talentu? Tego rodzaju pytania krążą mi w głowie po przeczytaniu pierwszej książki niejakiego Demma. Nie da się jej jasno skategoryzować. Trudno umieścić ją obok czegoś, co już znam. Z jednej strony jest to bez wątpienia plus, ale z drugiej -...

To jest chyba najlepszy reportaż o Bieszczadach. Najlepiej oddaje to, kim są ludzie mieszkający dzisiaj w tych górach. Nie jakieś kurde zakapiory czy inne dziwolągi. Normalni ludzie i ich rodziny. W końcu w Biesach nie ma już rdzennych mieszkańców, są tylko ci zasiedleni. Skąd się wzięli? Czy rzeczywiście dobrze im pośród gór? Potaczała wyjaśnia i robi to uczciwie, w dobrym stylu. Brawo!

To jest chyba najlepszy reportaż o Bieszczadach. Najlepiej oddaje to, kim są ludzie mieszkający dzisiaj w tych górach. Nie jakieś kurde zakapiory czy inne dziwolągi. Normalni ludzie i ich rodziny. W końcu w Biesach nie ma już rdzennych mieszkańców, są tylko ci zasiedleni. Skąd się wzięli? Czy rzeczywiście dobrze im pośród gór? Potaczała wyjaśnia i robi to uczciwie, w dobrym...

Jest tutaj bardzo interesujący pomysł, oryginalność, ale na tym się skończyło. Warsztatowo ta opowieść leży. Nie wchłonęła mnie jak dobry western. Po prostu zabrakło w tym talentu do opowiadania historii. Sienkiewiczem ten Nowak to nie jest.

Jest tutaj bardzo interesujący pomysł, oryginalność, ale na tym się skończyło. Warsztatowo ta opowieść leży. Nie wchłonęła mnie jak dobry western. Po prostu zabrakło w tym talentu do opowiadania historii. Sienkiewiczem ten Nowak to nie jest.

Słaba książka. Po Krajewskim można (i należy!) spodziewać się więcej. Niestety autor mocno rozczarowuje w tym wypadku i wszystko jest tu jakieś takie miałkie, sypkie... jak tynk w dziadowej kamienicy, która mało kogo interesuje.

Słaba książka. Po Krajewskim można (i należy!) spodziewać się więcej. Niestety autor mocno rozczarowuje w tym wypadku i wszystko jest tu jakieś takie miałkie, sypkie... jak tynk w dziadowej kamienicy, która mało kogo interesuje.