-
ArtykułyZawodne pamięci. „Księga luster” E.O. ChiroviciegoBartek Czartoryski1
-
Artykuły„Cud w dolinie Poskoków”, czyli zabawna opowieść o tym, jak kobiety zmieniają światRemigiusz Koziński3
-
ArtykułyUwaga, konkurs! Do wygrania książki „Times New Romans“ Julii Biel!LubimyCzytać7
-
ArtykułyWygraj egzemplarz „Róż i fiołków” Gry Kappel Jensen. Akcja recenzenckaLubimyCzytać2
Biblioteczka
2024-05-19
2024-05-17
Często wybieram w bibliotece książki które mają już swoje lata i przeważnie trafiam na perełki. Podobnie było z książką,, Milczące między nami'' Józefa Hena, wzięta w ciemno, bez żadnego opisu i dobrze, bo gdybym wiedziała że to romans na pewno nie przeczytałabym jej. Totalne zaskoczenie, romans a ja mu daję 10 /10 ?! Ale prawda jest taka że romans romansowi nie równy. Ta książka to nie żaden tani gniot jakich teraz pełno , to psychologiczne studium uczuć dojrzałego mężczyzny zakochanego w młodej mężatce Ludwice. Główny bohater Jerzy Wilkot, doktor ekonomii to eks mąż Żydówki Sary, ojciec Krysi i Zbyszka, wielbiciel Jerry Hall, kochanek Tońki. Obserwujemy trudne relacje Jerzego i Ludki, oparte na dziwnych zasadach , ta książka nie stoi akcją lecz psychologicznymi wynurzeniami głównego bohatera. Rewelacyjny jest klimat tej książki, lata sześćdziesiąte z ich absurdami, zawirowaniami politycznymi wokół Żydów , mnie ta książka po prostu oczarowała.Polecam.
Często wybieram w bibliotece książki które mają już swoje lata i przeważnie trafiam na perełki. Podobnie było z książką,, Milczące między nami'' Józefa Hena, wzięta w ciemno, bez żadnego opisu i dobrze, bo gdybym wiedziała że to romans na pewno nie przeczytałabym jej. Totalne zaskoczenie, romans a ja mu daję 10 /10 ?! Ale prawda jest taka że romans romansowi nie równy. Ta...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-05-15
Katarzyna Ogińska - Siedlak i Robert Musioł -autorzy tej książki pracują jako przewodnicy i tzw łowcy zórz na północy Norwegii . O swoich doświadczeniach związanych z życiem i pracą na tych odległych , zimnych terenach opowiadają w niezwykle ciekawy sposób. Z książki dowiemy się min o zjawiskach zorzy polarnej i nocy polarnej, o tym jak żyją, co lubią, czym się zajmują Norwegowie. Książka podzielona jest na trzy części, pierwsza najbardziej mnie zaciekawiła, ponieważ zawiera różnorodne wiadomości o Norwegii Północnej. Druga część w całości poświęcona jest zorzy polarnej, a trzecia to garść porad praktycznych dla osób wybierających się w podróż do kraju fiordów. Ciekawa książka, warto przeczytać.
Katarzyna Ogińska - Siedlak i Robert Musioł -autorzy tej książki pracują jako przewodnicy i tzw łowcy zórz na północy Norwegii . O swoich doświadczeniach związanych z życiem i pracą na tych odległych , zimnych terenach opowiadają w niezwykle ciekawy sposób. Z książki dowiemy się min o zjawiskach zorzy polarnej i nocy polarnej, o tym jak żyją, co lubią, czym się zajmują...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-05-12
DNF- dobrnęłam do setnej strony, w ogóle nie wciągnęła mnie ta książka. Jest to opowieść o cygańskiej poetce inspirowana życiem Papuszy, może kiedyś do niej wrócę, ale póki co książka wynudziła mnie totalnie i nie nam ochoty czytać dalej.🙁
DNF- dobrnęłam do setnej strony, w ogóle nie wciągnęła mnie ta książka. Jest to opowieść o cygańskiej poetce inspirowana życiem Papuszy, może kiedyś do niej wrócę, ale póki co książka wynudziła mnie totalnie i nie nam ochoty czytać dalej.🙁
Pokaż mimo to2024-05-11
,,Biuro wszelkiego pocieszenia'' to satyryczne felietony prezentowane na antenie radiowej trójki przez Wojciecha Zimińskiego , w wydaniu książkowym . Może nie zaśmiewałam się do łez, ale teksty są zabawne i zdecydowanie poprawiają humor.
,,Biuro wszelkiego pocieszenia'' to satyryczne felietony prezentowane na antenie radiowej trójki przez Wojciecha Zimińskiego , w wydaniu książkowym . Może nie zaśmiewałam się do łez, ale teksty są zabawne i zdecydowanie poprawiają humor.
Pokaż mimo to2024-05-10
Sergiusz Piasecki to jeden z moich ulubionych pisarzy. Myślałam, że ta książka nie spodoba mi się tak jak poprzednie, ale obroniła się. Ogólnie rzecz biorąc nie przepadam za tematyką szpiegostwa, przemytu itp, ale Piasecki potrafił tak pisać, że każdy temat stawał się interesujący. ,, Piąty etap " to historia agenta wywiadu wojskowego Romana Zabawy. Roman nie tylko jest agentem, lecz również... przemytnikiem . Piasecki tak jak w innych książkach krytykuje i wyśmiewa bolszewicką Rosję. Niezwykłe jest to,że narracja na ogół prowadzona jest w prosty sposób, wplątane są w nią słowa z żargonu znanego w świecie przemytników ,a za chwilę autor posługuje się piękną polszczyzną i wyraża myśli głębokie i filozoficzne. Jak tu nie lubić Piaseckiego???. Świetna książka.
Sergiusz Piasecki to jeden z moich ulubionych pisarzy. Myślałam, że ta książka nie spodoba mi się tak jak poprzednie, ale obroniła się. Ogólnie rzecz biorąc nie przepadam za tematyką szpiegostwa, przemytu itp, ale Piasecki potrafił tak pisać, że każdy temat stawał się interesujący. ,, Piąty etap " to historia agenta wywiadu wojskowego Romana Zabawy. Roman nie tylko jest...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-05-09
#Wyzwanie LC 2024
Znalazłam tą książkę wśród przepastnych półek bibliotecznych i skojarzyłam z serialem nadawanym w latach osiemdziesiątych. Byłam wtedy dzieckiem, lecz pamiętam niektóre postacie jak Wirginia, Bruna, Oktawia, czy Frau Herta. Lygia Fagundes Telles bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła tworząc psychologiczny obraz dziewczynki, później kobiety wyobcowanej z dużym deficytem miłości i pewności siebie. Myślałam, że będzie to książka prosta jak brazylijskie seriale, a tu dostałam ciekawe studium zachowań i uczuć grupki młodych ludzi. Kamienny krąg to symboliczny układ pomiędzy siostrami Wirginii i ich przyjaciółmi , to także ozdobne krasnale otaczające fontannę, które fascynowały dziewczynę w dzieciństwie. ,,W kamiennym kręgu " to powieść o trudnych relacjach i uczuciach , zakłamaniu i obłudzie. Książka bardzo mi się podoba, polecam.
#Wyzwanie LC 2024
Znalazłam tą książkę wśród przepastnych półek bibliotecznych i skojarzyłam z serialem nadawanym w latach osiemdziesiątych. Byłam wtedy dzieckiem, lecz pamiętam niektóre postacie jak Wirginia, Bruna, Oktawia, czy Frau Herta. Lygia Fagundes Telles bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła tworząc psychologiczny obraz dziewczynki, później kobiety wyobcowanej z dużym...
2024-05-08
Tak bardzo chciałabym powiedzieć,że ta książka jest świetna, bo to moje ulubione klimaty- czasy międzywojenne i retro kryminał, poza tym lubię kiedy twórcy czynią z jakiegoś miasta bohatera książki. Tu centrum wydarzeń stanowi Bydgoszcz, jej ulice, zakamarki, słynne i uczęszczane miejsca. Polubiłam aspiranta Andrzeja Fąferka,który tropił seryjnego mordercę kobiet i co ciekawe był postacią autentyczną,więc co jest nie tak ??? Otóż książka nie porwała mnie , brakło mi tu wartkiej akcji i napięcia. Wydarzenia toczyły się powoli, momentami robiło się wręcz nudno. Mimo wszystko kryminał ma swój urok , chyba dzięki zachowanym realiom tamtych czasów.
Mocne 6/10
Tak bardzo chciałabym powiedzieć,że ta książka jest świetna, bo to moje ulubione klimaty- czasy międzywojenne i retro kryminał, poza tym lubię kiedy twórcy czynią z jakiegoś miasta bohatera książki. Tu centrum wydarzeń stanowi Bydgoszcz, jej ulice, zakamarki, słynne i uczęszczane miejsca. Polubiłam aspiranta Andrzeja Fąferka,który tropił seryjnego mordercę kobiet i co...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-05-06
#WyzwanieLC2024
Od jakiegoś czasu ten tytuł pojawiał mi się tu i tam więc postanowiłam przeczytać wreszcie ,,Dom Holendrów '' i ..... rozczarowałam się. Książka totalnie nie w moim guście, nie zaciekawiła mnie i w sumie to zmęczyłam a nie przeczytałam tą ksiązkę. Po zdobywczyni Nagrody Pulitzera spodziewałam się czegoś więcej niż nudnej historii bez głębszego sensu. Dla mnie niestety nie była to dobra lektura.
#WyzwanieLC2024
Od jakiegoś czasu ten tytuł pojawiał mi się tu i tam więc postanowiłam przeczytać wreszcie ,,Dom Holendrów '' i ..... rozczarowałam się. Książka totalnie nie w moim guście, nie zaciekawiła mnie i w sumie to zmęczyłam a nie przeczytałam tą ksiązkę. Po zdobywczyni Nagrody Pulitzera spodziewałam się czegoś więcej niż nudnej historii bez głębszego sensu. Dla...
2024-05-05
Powieść ,, Blondynka " Joyce Carol Oates jest historią życia aktorki-legendy Marlin Monroe.
Książka cegła liczy prawie 800 stron, w dodatku wydana drobnym drukiem, ale to szczegół wobec tego jak ona jest dobra. Ja nie lubię MM , podziwiam jedynie to że potrafiła wybić się i zrealizować swoje marzenia o sławie. Według mnie to kobieta o marnej reputacji, nie wyróżniająca się ani talentem ani urodą. Naturalnie to moja subiektywna opinia, ale wracając do książki, mimo że nie lubię bohaterki uważam że powieść jest rewelacyjna. Narracja początkowo wydawała mi się dziwna, ale szybko się w niej odnalazł i polubiłam. Oates momentami posługuje się językiem dosadnym, brutalnym, ale tej książce to służy - podkreśla dramatyzm postaci MM. Książka wg mnie jest genialna, zachęcam do przeczytania.
Powieść ,, Blondynka " Joyce Carol Oates jest historią życia aktorki-legendy Marlin Monroe.
Książka cegła liczy prawie 800 stron, w dodatku wydana drobnym drukiem, ale to szczegół wobec tego jak ona jest dobra. Ja nie lubię MM , podziwiam jedynie to że potrafiła wybić się i zrealizować swoje marzenia o sławie. Według mnie to kobieta o marnej reputacji, nie wyróżniająca...
2024-05-02
,, Wiatrołomy '' dostały ode mnie dziesiątkę, co nie znaczy że z ,, Urwiskiem '' jest coś nie tak. Po prostu nie przepadam za seriami, pierwsza część zawsze jest najlepsza, a potem to jest już trochę jak z odgrzewanymi kotletami... W tym przypadku było podobnie, sprawa zaginięcia Moniki , po tragicznej śmierci jej małej córeczki owszem ciekawa, ale Maria Herman i Olgierd Borewicz trochę zaczęli mnie nudzić. Ona hazardzistka na odwyku, on seksoholik z problemami rodzinnymi - znamy to już z poprzedniej części ,więc powtarzać tego w koło nie ma sensu.
Nie wiem dlaczego, ale tych bohaterów nie da się polubić. Pewnie przeczytam ostatnią część, bo mimo wszystko ciekawi mnie jak potoczą się losy policjantów.
,, Wiatrołomy '' dostały ode mnie dziesiątkę, co nie znaczy że z ,, Urwiskiem '' jest coś nie tak. Po prostu nie przepadam za seriami, pierwsza część zawsze jest najlepsza, a potem to jest już trochę jak z odgrzewanymi kotletami... W tym przypadku było podobnie, sprawa zaginięcia Moniki , po tragicznej śmierci jej małej córeczki owszem ciekawa, ale Maria Herman i Olgierd...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-05-01
Książka,, Profesor i cyjanek '' to reportaż o sprawie głośnej w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku , a dotyczącej zagadkowej śmierci Teresy Tarwid. Dlaczego zagadkowej? Otóż pewne jest,że żona profesora Kazimierza Tarwida zmarła z powodu zażycia cyjanku, natomiast do dziś nie ma pewności czy to było zabójstwo czy samobójstwo. Co ciekawe Teresa miała motywy aby popełnić samobójstwo, ale i jej małżonek miał powody żeby pomóc jej pożegnać się ze światem. True crime to gatunek który ją bardzo lubię, sprawa Tarwida obiła mi się o uszy, oglądałam jakiś podkast i czytałam artykuły w prasie, ale książka bardziej przybliżyła mi ten temat. Tajemnicza śmierć, kilka sprzecznych wyroków i niesława profesora towarzysząca mu do końca życia, jeśli lubicie takie książki zachęcam do przeczytania tej pozycji.
Książka,, Profesor i cyjanek '' to reportaż o sprawie głośnej w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku , a dotyczącej zagadkowej śmierci Teresy Tarwid. Dlaczego zagadkowej? Otóż pewne jest,że żona profesora Kazimierza Tarwida zmarła z powodu zażycia cyjanku, natomiast do dziś nie ma pewności czy to było zabójstwo czy samobójstwo. Co ciekawe Teresa miała motywy aby popełnić...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-04-28
Poezję Haliny Poświatowskiej pokochałam w czasach licealnych, czytałam co nieco o tej poetce, lecz większą wiedzę o niej zyskałam dopiero teraz dzięki książce Marioli Pryzwan. Ponieważ ja też jestem pacjentką kardiologiczną obawiałam się czy ta książka mnie nie zdołuje, ale nie żałuję jej przeczytania. Doszłam do wniosku,że Haśka bardzo przypomina mi inną ulubioną poetkę, Marię Pawlikowską -Jasnorzewską. Podobne poczucie humoru-nieco złośliwe , nieprzeciętna inteligencja, wrażliwość, wyjątkowa dbałość o urodę i potrzeba miłości, to wspólny mianownik tych dwóch niezwykłych kobiet. Halinę Poświatowską wspominają jej najbliźsi , przyjaciele, krewni i osoby które miały z nią styczność. Pośrednio wiele szczegółów dotyczących jej życia, charakteru, zapatrywań poznajemy poprzez listy od Haśki i do Haśki , całość dopełniają liczne fotografie poetki . Myslę,że ta książka długo posiedzi w mojej głowie, polecam.
Poezję Haliny Poświatowskiej pokochałam w czasach licealnych, czytałam co nieco o tej poetce, lecz większą wiedzę o niej zyskałam dopiero teraz dzięki książce Marioli Pryzwan. Ponieważ ja też jestem pacjentką kardiologiczną obawiałam się czy ta książka mnie nie zdołuje, ale nie żałuję jej przeczytania. Doszłam do wniosku,że Haśka bardzo przypomina mi inną ulubioną poetkę,...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-04-28
,,Dzienniki'' Marii Dąbrowskiej cz.I zawierają notatki pisarki z lat 1914-1932. Cóż,dzienniki nie są najłatwiejszą formą dla czytelnika, tu treść układa samo życie, które ma zmienną dynamikę. Nie chciałabym powiedzieć, że dzienniki są nudne, może raczej monotonne, ale jednocześnie są źródłem informacji o czasach i ludziach którzy żyli przed nami.
Takie też są,, Dzienniki '' Marii Dąbrowskiej, która notowała wszystko od trywialnych rzeczy jak pogoda, sny , spotkania towarzyskie, po istotne wydarzenia historyczne czy gospodarcze. Szczególnie zainteresowały mnie fragmenty dotyczące pisania mojej ukochanej książki ,,Noce i dnie ''. Czy będę kontynuować czytanie dalszych części -nie wiem, ale warto było przeczytać choć jeden tom.
,,Dzienniki'' Marii Dąbrowskiej cz.I zawierają notatki pisarki z lat 1914-1932. Cóż,dzienniki nie są najłatwiejszą formą dla czytelnika, tu treść układa samo życie, które ma zmienną dynamikę. Nie chciałabym powiedzieć, że dzienniki są nudne, może raczej monotonne, ale jednocześnie są źródłem informacji o czasach i ludziach którzy żyli przed nami.
Takie też są,, Dzienniki ''...
2024-04-26
Według mnie to całkiem fajny thriller z psychopatycznym Rzeźnikiem z Bagien w roli głównej. Patolożka sądowa Wren ma osobiste powody aby zaangażować się w sprawę Jeremiego. Książka mi się podobała, jestem fanką opowieści o zwyrodniałych , seryjnych zabójcach. Co ciekawe autorka pracuje w prosektorium , ma dyplom z kryminologii, psychologii i prowadzi program z podkastami true crime. Niezłe przygotowanie do napisania książki o tematyce kryminalnej. Polecam.
Według mnie to całkiem fajny thriller z psychopatycznym Rzeźnikiem z Bagien w roli głównej. Patolożka sądowa Wren ma osobiste powody aby zaangażować się w sprawę Jeremiego. Książka mi się podobała, jestem fanką opowieści o zwyrodniałych , seryjnych zabójcach. Co ciekawe autorka pracuje w prosektorium , ma dyplom z kryminologii, psychologii i prowadzi program z podkastami...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-04-25
Może gdybym nie czytała żadnej biografii Amy Winehouse inaczej odebrałabym książkę Nicka Johnstona, ale po lekturze biografii pisanej przez ojca Amy, która łamie serce i nie pozwala o sobie zapomnieć,ta książka jest taka sobie. Autor skupia się bardziej na ścieżce zawodowej Amy Winehouse, być może nie chciał zbyt głęboko wnikać w jej prywatne życie, tym bardziej że biografię napisał jeszcze za życia Amy. Tak czy inaczej książka jest wg mnie przeciętna 😐
Może gdybym nie czytała żadnej biografii Amy Winehouse inaczej odebrałabym książkę Nicka Johnstona, ale po lekturze biografii pisanej przez ojca Amy, która łamie serce i nie pozwala o sobie zapomnieć,ta książka jest taka sobie. Autor skupia się bardziej na ścieżce zawodowej Amy Winehouse, być może nie chciał zbyt głęboko wnikać w jej prywatne życie, tym bardziej że...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-04-24
Wywiad rzeka Ewy Anny Baryłkiewicz z Urszulą Kasprzak. Wokalistka szczerze opowiedziała o swoim życiu zawodowym i prywatnym, ja lubię Urszulę, więc książkę przeczytałam z zainteresowaniem.
Polecam👍
Wywiad rzeka Ewy Anny Baryłkiewicz z Urszulą Kasprzak. Wokalistka szczerze opowiedziała o swoim życiu zawodowym i prywatnym, ja lubię Urszulę, więc książkę przeczytałam z zainteresowaniem.
Polecam👍
W zasadzie to nie do końca jestem pewna jak ocenić ,,Dziennik'' Jerzego Pilcha, były fragmenty które mnie interesowały , ale momentami książka mnie nużyła. Pilch w swoim dzienniku notował aktualne wydarzenia polityczne, dużo miejsca poświęcił piłce nożnej, literaturze i religii luterańskiej, której jest wyznawcą. Chyba tu właśnie tkwi problem, o ile fajnie czytało mi się o rozgrywkach piłkarskich i innych neutralnych tematach, to polityka i religia są kwestiami spornymi, o których ja nie lubię czytać.
Każdy ma swoje zapatrywania i wierzy w co wierzy.
Pilch zraził mnie do ,,Dziennika'' właśnie uwagami na temat religii i polityki, stąd ocena 6/10.
W zasadzie to nie do końca jestem pewna jak ocenić ,,Dziennik'' Jerzego Pilcha, były fragmenty które mnie interesowały , ale momentami książka mnie nużyła. Pilch w swoim dzienniku notował aktualne wydarzenia polityczne, dużo miejsca poświęcił piłce nożnej, literaturze i religii luterańskiej, której jest wyznawcą. Chyba tu właśnie tkwi problem, o ile fajnie czytało mi się o...
więcej Pokaż mimo to