Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To już druga książka Victorii Holt, po którą sięgnęłam. Na początku ciężko mi było przebrnąć przez pierwsze rozdziały, czego nadmiernie dumna główna bohaterka bynajmniej mi nie ułatwiała. Dopiero gdzieś od połowy akcja mnie wciągnęła. W stosunku do treści, ta książka ma stanowczo zbyt długie rozdziały, przynajmniej jak na mój gust. Od połowy czytało mi się lepiej, bo akcja zaczęła mnie wreszcie interesować. Prawdę mówiąc, po tym co czytałam na okładce spodziewałam się innej historii, ale w gruncie rzeczy nie zawiodłam się aż tak mocno, ponieważ od połowy do końca książka trzymała mnie już w napięciu i nawet spodobało mi się zakończenie, bo wreszcie ktoś utarł nosa Kerensie. Niektóre zwroty akcji potrafiły mnie nieco zaszokować, więc nie jest źle, aczkolwiek cudów też nie ma.

To już druga książka Victorii Holt, po którą sięgnęłam. Na początku ciężko mi było przebrnąć przez pierwsze rozdziały, czego nadmiernie dumna główna bohaterka bynajmniej mi nie ułatwiała. Dopiero gdzieś od połowy akcja mnie wciągnęła. W stosunku do treści, ta książka ma stanowczo zbyt długie rozdziały, przynajmniej jak na mój gust. Od połowy czytało mi się lepiej, bo akcja...

Niesamowicie wciągająca, pełna nieoczekiwanych zwrotów akcji oraz przesycona zmysłowością. Cała opowieść prawdziwie mnie urzekła, pomimo że pod względem literackim pozostawia wiele do życzenia, fakty również zostały nieco naciągnięte, a i w tłumaczeniu znalazłam parę rażących kalek z języka angielskiego. Ogólne wrażenie jednak jest bardzo pozytywne. Czytałam z rosnącą ciekawością do samego końca i przykro mi było, kiedy się skończyła, bo naprawdę polubiłam głównych bohaterów. Zdecydowanie polecam.

Niesamowicie wciągająca, pełna nieoczekiwanych zwrotów akcji oraz przesycona zmysłowością. Cała opowieść prawdziwie mnie urzekła, pomimo że pod względem literackim pozostawia wiele do życzenia, fakty również zostały nieco naciągnięte, a i w tłumaczeniu znalazłam parę rażących kalek z języka angielskiego. Ogólne wrażenie jednak jest bardzo pozytywne. Czytałam z rosnącą...

Przemęczyłam się przez tę książkę. Zapowiadała się tak ciekawie, a akcja okropnie się wlokła. Dopiero dwie ostatnie części mnie trochę zaciekawiły, ale odnoszę wrażenie, że brakło w niej zakończenia, jakby autorka zapomniała je dopisać. Nawet jako romans, ta książka nie do końca się sprawdza, biorąc pod uwagę, że coś dopiero się dzieje w ostatniej jej części. Plus za barwne i trafne odmalowanie wojny krymskiej. Rzeczywiście dało mi odczuć atmosferę i burzliwość tego okresu.

Przemęczyłam się przez tę książkę. Zapowiadała się tak ciekawie, a akcja okropnie się wlokła. Dopiero dwie ostatnie części mnie trochę zaciekawiły, ale odnoszę wrażenie, że brakło w niej zakończenia, jakby autorka zapomniała je dopisać. Nawet jako romans, ta książka nie do końca się sprawdza, biorąc pod uwagę, że coś dopiero się dzieje w ostatniej jej części. Plus za barwne...

Książka zaczyna się raczej niewinnie, jednak po pierwszych rozdziałach akcja szybko nabiera rozpędu, do tego stopnia, że nie można już jej odłożyć. Osobiście jestem pod wrażeniem kunsztu autora. Misternie splótł ze sobą losy wszystkich postaci, nie zaniedbując przy tym nawet tych pobocznych. Kiedy wydawało mi się, że już nic mnie nie zdziwi, samo zakończenie sprawiło, że otwarłam usta szeroko ze zdziwienia. W wieku, kiedy ta książka została wydana, musiała wzbudzić niemałe kontrowersje. Po może nieco nudnawym początku, powieść do samego końca już nieustannie trzyma w napięciu. Styl tego dzieła poza romansami gotyckimi, przywodzi mi na myśl kunszt Aleksandra Dumasa. Tak samo tajemniczy i nieprzewidywalny. Romantyzm łączy się tutaj idealnie z grozą. Zdecydowanie polecam.

Książka zaczyna się raczej niewinnie, jednak po pierwszych rozdziałach akcja szybko nabiera rozpędu, do tego stopnia, że nie można już jej odłożyć. Osobiście jestem pod wrażeniem kunsztu autora. Misternie splótł ze sobą losy wszystkich postaci, nie zaniedbując przy tym nawet tych pobocznych. Kiedy wydawało mi się, że już nic mnie nie zdziwi, samo zakończenie sprawiło, że...