Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po "Cząstkach elementarnych" byłam przekonana, że nie wrócę do Houellebecqa. Po "Mapie i terytorium" - niewątpliwie wrócę.

Po "Cząstkach elementarnych" byłam przekonana, że nie wrócę do Houellebecqa. Po "Mapie i terytorium" - niewątpliwie wrócę.

Teksty mistrzowskie, a co się ubawiłam.

Teksty mistrzowskie, a co się ubawiłam.

Nowa i nieoczywista proza. Nominacja do gdyńskiej nagrody literackiej mówi dużo. To nisza, również ze względu na nakład, więc spieszcie się moi drodzy.

Nowa i nieoczywista proza. Nominacja do gdyńskiej nagrody literackiej mówi dużo. To nisza, również ze względu na nakład, więc spieszcie się moi drodzy.

Polecam wszystkim wielbicielom przedwojennych miasteczek, Kazimierza Dolnego i jakoś nie wiem czemu także czytelnikom Brunona Schulza.

Polecam wszystkim wielbicielom przedwojennych miasteczek, Kazimierza Dolnego i jakoś nie wiem czemu także czytelnikom Brunona Schulza.

Wspaniała przyjemność czytania. Autor przeszło pięćdziesiąt lat starszy ode mnie, a jego spostrzeżenia tak bardzo moje.

Wspaniała przyjemność czytania. Autor przeszło pięćdziesiąt lat starszy ode mnie, a jego spostrzeżenia tak bardzo moje.

Tak pięknie i klimatycznie snuje się opowieść o miejscu, gdzieś na wschodzie naszego kraju. Bardzo mi się podobało.

Tak pięknie i klimatycznie snuje się opowieść o miejscu, gdzieś na wschodzie naszego kraju. Bardzo mi się podobało.

Fantastyczna lektura o świecie, który przeminął. Opowiadania czyta się przyjemnie, napisane prostym językiem i zawierają w sobie ten specyficzny żydowski humor. Polecam.

Fantastyczna lektura o świecie, który przeminął. Opowiadania czyta się przyjemnie, napisane prostym językiem i zawierają w sobie ten specyficzny żydowski humor. Polecam.

Nie mogę uwierzyć, że taka literatura ma tak mało czytelników, a Kalman Segal jest w naszym kraju praktycznie zapomniany. Książkę polecam za klimat, treść i język. Czytajcie Segala!!!

Nie mogę uwierzyć, że taka literatura ma tak mało czytelników, a Kalman Segal jest w naszym kraju praktycznie zapomniany. Książkę polecam za klimat, treść i język. Czytajcie Segala!!!

Monumentalna i hipnotyzująca saga rodziny Oriany Fallaci. Piękna literatura, która niewątpliwie wciągnie nie tylko miłośników Włoch.

Monumentalna i hipnotyzująca saga rodziny Oriany Fallaci. Piękna literatura, która niewątpliwie wciągnie nie tylko miłośników Włoch.

Objętościowo niepozorna, a niosąca ogrom emocji. Książka do której będę wracać wszak "o jutrze myśł od dzisiaj".

Objętościowo niepozorna, a niosąca ogrom emocji. Książka do której będę wracać wszak "o jutrze myśł od dzisiaj".

Cudowna, prosta opowieść. To dopełnienie historii zawartych w książce Kvety Legatovej "Żelary". A dla mnie ma jeszcze wartość sentymentalną, bo tak właśnie wyobrażam sobie życie w opuszczonych wioskach naszego Beskidu Niskiego, pod którego nieustannym jestem urokiem.

Cudowna, prosta opowieść. To dopełnienie historii zawartych w książce Kvety Legatovej "Żelary". A dla mnie ma jeszcze wartość sentymentalną, bo tak właśnie wyobrażam sobie życie w opuszczonych wioskach naszego Beskidu Niskiego, pod którego nieustannym jestem urokiem.

O jakie to dobre! Jakie piękne w swojej prostocie. To książka dla wielbicieli "Dygotu" Małeckiego, "Bogiń z Žítkovej”Tučkovej, a także "Dwóch księżycy" Kuncewiczowej.

O jakie to dobre! Jakie piękne w swojej prostocie. To książka dla wielbicieli "Dygotu" Małeckiego, "Bogiń z Žítkovej”Tučkovej, a także "Dwóch księżycy" Kuncewiczowej.

Książka gawęda, której nie sposób nie polubić. To zbiór krótkich historii i wspomnień podhalańskich górali. Prosta forma książki, a zapada w pamięć i dotyka duszy, szczególnie tych co kochają góry i Tatry.

Książka gawęda, której nie sposób nie polubić. To zbiór krótkich historii i wspomnień podhalańskich górali. Prosta forma książki, a zapada w pamięć i dotyka duszy, szczególnie tych co kochają góry i Tatry.

"Lektura ta robi ogromne wrażenie, gdy czytelnik sobie uzmysławia, jak wielkich sił i środków użyto, by zafałszować śledztwo (..
)"

"Lektura ta robi ogromne wrażenie, gdy czytelnik sobie uzmysławia, jak wielkich sił i środków użyto, by zafałszować śledztwo (..
)"

Zbiór reportaży, mocnych jak stolicznaja wodka, o siermiężnej Rosji, która głęboko jeszcze tkwi w radzieckiej mentalności. Polecam.

Zbiór reportaży, mocnych jak stolicznaja wodka, o siermiężnej Rosji, która głęboko jeszcze tkwi w radzieckiej mentalności. Polecam.

Gabriel Garcia Marquez napisał: "Mercè Rodoreda jest jedyną pisarką, której kiedykolwiek złożyłem wizytę, wcześniej jej nie znając, kierowany nieodpartym podziwem". I coś w tym jest.

Mercè Rodoreda nazywana katalońską Virginią Woolf w swojej prozie bardzo przypomina Clarice Lispector, którą niedawno czytałam. Niemniej jednak to Rodoreda zmieniła moje spojrzenie na opowiadania Lispector, które w momencie czytania były dla mnie trudne w odbiorze.

"Płatek białej pelargonii" to zbiór opowiadań nacechowanych symbolami odnoszącymi się życia prywatnego autorki. To psychologiczna narracja o samotności i pewnej formie szaleństwa jaka jej towarzyszy.

Gabriel Garcia Marquez napisał: "Mercè Rodoreda jest jedyną pisarką, której kiedykolwiek złożyłem wizytę, wcześniej jej nie znając, kierowany nieodpartym podziwem". I coś w tym jest.

Mercè Rodoreda nazywana katalońską Virginią Woolf w swojej prozie bardzo przypomina Clarice Lispector, którą niedawno czytałam. Niemniej jednak to Rodoreda zmieniła moje spojrzenie na...

Nie umiem opisać emocji, jakie towarzyszyły mi przy czytaniu Clarice Lispector. Opowiadania wprowadziły trochę chaosu w mojej głowie i chyba poczułam ulgę zamykając książkę.

Nie umiem opisać emocji, jakie towarzyszyły mi przy czytaniu Clarice Lispector. Opowiadania wprowadziły trochę chaosu w mojej głowie i chyba poczułam ulgę zamykając książkę.

Książkę czyta się jak najlepszy kryminał, gdzie dodatkowych wrażeń dodaje to, że opisana historia fikcją nie jest. Autor doskonale zobrazował klimat Polski międzywojennej.

Książkę czyta się jak najlepszy kryminał, gdzie dodatkowych wrażeń dodaje to, że opisana historia fikcją nie jest. Autor doskonale zobrazował klimat Polski międzywojennej.

Ta książka to przygoda. Płynę razem z autorem nurtem Leny i podziwiam piękno Syberii i ludzi, którzy w jej surowym klimacie żyją.. Cenię pana Koperskiego za obrazowość pióra i humor. Książka jest dokładnie taką rozrywką, jaką oczekuje czytelnik.

Ta książka to przygoda. Płynę razem z autorem nurtem Leny i podziwiam piękno Syberii i ludzi, którzy w jej surowym klimacie żyją.. Cenię pana Koperskiego za obrazowość pióra i humor. Książka jest dokładnie taką rozrywką, jaką oczekuje czytelnik.

Mocne...

Mocne...