Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bez przerwy pić nie można. Dlatego się dokształcam".

Bez przerwy pić nie można. Dlatego się dokształcam".

A gdyby tak nie umrzeć! Gdyby tak przywrócić sobie życie - co za nieskończoność! I wszystko to byłoby moje! Zamieniłbym wtedy każdą minutę na całe stulecie, nic bym nie utracił, każdą chwilę bym liczył i odliczał, każdą bym należycie wykorzystał! (...) przecie zmieniono mu karę, wiec darowano mu to "nieskończone życie"... Cóż on potem zrobił z tym bogactwem? Czy istotnie "liczył i odliczał" kiażdą chwilę? - O nie, sam mi mówił... pytałem go juz o to... wcale nie tak żył i stracił dużo, bardzo dużo chwil. - Czyli ma pan próbę; najwidoczniej nie można żyć "licząc i odliczając minuty". Jest jakiś powód, że nie można."

A gdyby tak nie umrzeć! Gdyby tak przywrócić sobie życie - co za nieskończoność! I wszystko to byłoby moje! Zamieniłbym wtedy każdą minutę n...

Każdy człowiek, kimkolwiek byłby poniżony, żąda - chociażby instynktownie tylko, chociażby bezwiednie - poszanowania swej ludzkiej godności. Więzień sam wie, że jest więźniem, wyrzutkiem, i zna swoje miejsce wobec naczelnika; żadne jednak piętna, żadne kajdany nie sprawią, by zapomniał, że jest człowiekiem. A ponieważ istotnie jest człowiekiem, należy się z nim zatem obchodzić po ludzku. Boże drogi! Przecież ludzkie traktowanie może uczłowieczyć nawet takiego, w którym dawno się już zatarło podobieństwo boże".

Każdy człowiek, kimkolwiek byłby poniżony, żąda - chociażby instynktownie tylko, chociażby bezwiednie - poszanowania swej ludzkiej godności....

Niektórzy twierdzą (słyszałem i czytałem takie zdanie), że największa miłość bliźniego jest zarazem największym egoizmem

Niektórzy twierdzą (słyszałem i czytałem takie zdanie), że największa miłość bliźniego jest zarazem największym egoizmem

Platon uczył, że obowiązkiem tego, który myśli, jest mówić głośno to, co myśli

Platon uczył, że obowiązkiem tego, który myśli, jest mówić głośno to, co myśli

(...) Lecz Suszyłow był taki pokorny, bezbarwny i pozbawiony wszelkiego znaczenia, że nawet nie opłacało się śmiać z niego".

(...) Lecz Suszyłow był taki pokorny, bezbarwny i pozbawiony wszelkiego znaczenia, że nawet nie opłacało się śmiać z niego".

Wszędzie są ludzie źli, a wśród złych i dobrzy - myślałem chcąc się pocieszyć. - Kto wie? Może ci ludzie wcale nie są aż o tyle gorsi od tamtych, innych, którzy pozostali tam, za ogrodzeniem.” Myślałem to i sam kiwałem głową na tę swoją myśl, a tymczasem - Boże drogi! - gdybym był wiedział wtedy, jak dalece myśl ta zgodna jest z prawdą!

Wszędzie są ludzie źli, a wśród złych i dobrzy - myślałem chcąc się pocieszyć. - Kto wie? Może ci ludzie wcale nie są aż o tyle gorsi od tam...

Mój świat wewnętrzny? To, co myślę i czuję? Aż jęknąłem z odrazy do samego siebie. Dość samooszukiwania – pomyślałem. To od wielu już lat mój najpoważniejszy problem - jak uwolnić się od tych wszystkich myśli i uczuć, wyrzucić na śmietnik swój tak zwany wewnętrzny świat. Lecz jeśli nawet przez chwilę uznać, że reprezentuje on jakąś wartość, choćby estetyczną, nic to nie zmienia: wszelkie piękno, jakie może być w człowieku, jest niedostępne dla innych, ponieważ tak naprawdę niedostępne bywa nawet temu, kto się nim wyróżnia. Czyż bowiem można przyjrzeć mu się wewnętrznym wzrokiem i orzec: oto ono, było, jest i będzie? (..) Nie, to rzeczywiście bez sensu - przecież nawet w tych rzadkich chwilach, gdy znajdowałem w sobie, być może, owo najważniejsze, czułem jasno, że nie sposób tego wyrazić. Zdarza się wprawdzie, iż człowiek, patrząc przez okno na zachód słońca, wypowie trafne zdanie, ale to wszystko. Zresztą to, co sam mówię, patrząc na wschody i zachody, już od dawna nieznośnie mnie drażni

Mój świat wewnętrzny? To, co myślę i czuję? Aż jęknąłem z odrazy do samego siebie. Dość samooszukiwania – pomyślałem. To od wielu już lat mó...

W okruchu hostii jest cały Chrystus, coś z tego komunisty jednakże we mnie pozostało...

W okruchu hostii jest cały Chrystus, coś z tego komunisty jednakże we mnie pozostało...