Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dobry, wciągający kryminał. Lektura z serii wakacyjnych, lekka i nie wymagająca, ale to przecież nic złego.

Dobry, wciągający kryminał. Lektura z serii wakacyjnych, lekka i nie wymagająca, ale to przecież nic złego.

'

'

I znowu, kiedy książka zaczyna się rozkręcać nie ma mowy by wstać od niej do jakiegoś głupawego obowiązku jak praca lub obowiązki domowe. Wciąga, a końcówka jest jak jagodzianka która zaskakuje swoim nadzieniem. Pozostaje się oblizać i sięgnąć po tom 3.

I znowu, kiedy książka zaczyna się rozkręcać nie ma mowy by wstać od niej do jakiegoś głupawego obowiązku jak praca lub obowiązki domowe. Wciąga, a końcówka jest jak jagodzianka która zaskakuje swoim nadzieniem. Pozostaje się oblizać i sięgnąć po tom 3.

Jest to świetny kryminał osadzony w realiach Szczecina. Dla osób mieszkających w tym mieście będzie to niesamowity atut. Książkę czytało się z wielką przyjemnością. Argumentem przemawiającym za przeczytaniem tej książki niech będzie fakt, że ostatnie godziny spędzone na czytaniu tej książki mijają całkowicie niezauważone!

Jest to świetny kryminał osadzony w realiach Szczecina. Dla osób mieszkających w tym mieście będzie to niesamowity atut. Książkę czytało się z wielką przyjemnością. Argumentem przemawiającym za przeczytaniem tej książki niech będzie fakt, że ostatnie godziny spędzone na czytaniu tej książki mijają całkowicie niezauważone!

Ta książka jest jak dobra kawa z ciastkiem w miękkim fotelu - czyli samo dobro. Jest o tym co może spotkać nas najlepszego w życiu. Miłość, oddanie, dziecięce podejście do życia.

Ta książka jest jak dobra kawa z ciastkiem w miękkim fotelu - czyli samo dobro. Jest o tym co może spotkać nas najlepszego w życiu. Miłość, oddanie, dziecięce podejście do życia.

Nie pamietam kiedy ostatnio zmarnowałem tak cenny czas. Książka słaba, nudna, bez polotu.

Nie pamietam kiedy ostatnio zmarnowałem tak cenny czas. Książka słaba, nudna, bez polotu.

Nie mogę się zdecydować na ocenę moralną tych fotografów... Czy to co robili było podłe, czy etycznie do zaakceptowania. Z jednej strony nie przyczyniali się do krzywd tych ludzi, z drugiej strony jak moralnie usprawiedliwić brak niesienia pomocy. Książka sięga do czarnych odmętów etyki. Właśnie dlatego warto ją przeczytać i zastanowić się, a co Ty byś zrobił?

Nie mogę się zdecydować na ocenę moralną tych fotografów... Czy to co robili było podłe, czy etycznie do zaakceptowania. Z jednej strony nie przyczyniali się do krzywd tych ludzi, z drugiej strony jak moralnie usprawiedliwić brak niesienia pomocy. Książka sięga do czarnych odmętów etyki. Właśnie dlatego warto ją przeczytać i zastanowić się, a co Ty byś zrobił?

A mnie osobiście ta książka nie porwała... przez długo nie dzieje się nic, a potem dopiero są fajerwerki.
Nie mam zbyt wielu książek Kinga za sobą, raptem poprzednio "Sklepik z marzeniami" jednak jestem w stanie stwierdzić, że nie urwała. Choć po jej przeczytaniu spojrzałem na mojego psa, z myślą...
A czy ja bym coś takiego zrobił?

A mnie osobiście ta książka nie porwała... przez długo nie dzieje się nic, a potem dopiero są fajerwerki.
Nie mam zbyt wielu książek Kinga za sobą, raptem poprzednio "Sklepik z marzeniami" jednak jestem w stanie stwierdzić, że nie urwała. Choć po jej przeczytaniu spojrzałem na mojego psa, z myślą...
A czy ja bym coś takiego zrobił?

Peter Wohlleben to osoba która nie dość, że wprowadza w "Sekretne życie drzew" to jeszcze pokazuje nam "Duchowe życie zwierząt". Książka jest ciekawa, przy tym nie nuży. Nie ma tu ckliwych fragmentów, lecz dość obiektywne fakty z życia zwierząt. Jeżeli miałbym przekazać jeden argument skłaniający do przeczytania tej książki, to niech będzie to fakt, że może dzięki niej z większą czułością spojrzymy na świnie, oraz kury, które lądują na naszych tależach, bo psy już kochamy dostatecznie. Co jeszcze ciekawsze, Wohlleben nie nawołuje tutaj do krucjaty wegetarianizmu oraz do zostania wege terrorystą. Wręcz przeciwnie, bliżej mu do poglądu Temple Grandin, którą twierdzi, że bez względu na przeznaczenie, czy to mięso, czy skóry, każdemu zwierzęciu należy się szacunek, względny spokój, oraz prawo do nie odczuwaniu bólu.

Peter Wohlleben to osoba która nie dość, że wprowadza w "Sekretne życie drzew" to jeszcze pokazuje nam "Duchowe życie zwierząt". Książka jest ciekawa, przy tym nie nuży. Nie ma tu ckliwych fragmentów, lecz dość obiektywne fakty z życia zwierząt. Jeżeli miałbym przekazać jeden argument skłaniający do przeczytania tej książki, to niech będzie to fakt, że może dzięki niej z...

Miałem to szczęście czytać książkę w Puszczy Bukowej, otoczony starymi drzewami. Dzięki takiej literaturze już nigdy nie spojrzę na drzewa w w taki sam sposób. Sekretne życie drzew jest dla wrażliwych ludzi, takich którym natura przynajmniej nie jest obojętna. Czasami szło się wzruszyć nad niesamowitością natury. Nie ma co, autor ma smykałkę o tego o czym pisze i sprawia, że chce się wiedzieć więcej i więcej.

Miałem to szczęście czytać książkę w Puszczy Bukowej, otoczony starymi drzewami. Dzięki takiej literaturze już nigdy nie spojrzę na drzewa w w taki sam sposób. Sekretne życie drzew jest dla wrażliwych ludzi, takich którym natura przynajmniej nie jest obojętna. Czasami szło się wzruszyć nad niesamowitością natury. Nie ma co, autor ma smykałkę o tego o czym pisze i sprawia,...

Chyba każdy kto kocha swoje futro na czterech łapach marzy sobie, że nasi przyjaciele nas nie zostawiają kiedy opuszczają ten świat. Ta książka daje nadzieje na to, że tak jest. To mi wystarczy by polecać tę książkę dalej.

Chyba każdy kto kocha swoje futro na czterech łapach marzy sobie, że nasi przyjaciele nas nie zostawiają kiedy opuszczają ten świat. Ta książka daje nadzieje na to, że tak jest. To mi wystarczy by polecać tę książkę dalej.

Świetny wywiad rzeka, chciałbym mieć tyle wigoru, dystansu do świata co ten Pan w jego wieku :)

Świetny wywiad rzeka, chciałbym mieć tyle wigoru, dystansu do świata co ten Pan w jego wieku :)

Gdybym miał wyciągnąć jedną naukę z tej książki, niech będzie parafraza jednego fragmentu: Wolałbym by mój oblubieniec był zwykłym szewcem niż cesarzem

Gdybym miał wyciągnąć jedną naukę z tej książki, niech będzie parafraza jednego fragmentu: Wolałbym by mój oblubieniec był zwykłym szewcem niż cesarzem

Hermam zrobił coś ciekawego. Wymyślił świetną, wielowątkową fabułę i osadził ją w realiach Szczecina. To przez autora nie będę patrzył na miasto w taki sam sposób.

Herman zrobił coś jeszcze, przemycił w książce potężną dawkę historii która przyswoiłem w stopniu zadowalającym.
Jeżeli lubisz klimaty, masonów, poszukiwania skarbów, oraz przygód rodem z Indiana Jons, to spodoba ci się ta książka. Jeżeli do tego jeszcze jesteś lokalnym patriotą i kochasz Szczecin to w ogóle będziesz w niebie.

Hermam zrobił coś ciekawego. Wymyślił świetną, wielowątkową fabułę i osadził ją w realiach Szczecina. To przez autora nie będę patrzył na miasto w taki sam sposób.

Herman zrobił coś jeszcze, przemycił w książce potężną dawkę historii która przyswoiłem w stopniu zadowalającym.
Jeżeli lubisz klimaty, masonów, poszukiwania skarbów, oraz przygód rodem z Indiana Jons, to...

Książka z patosem i wychwalaniem swojej jednostki, trąci pewnym poziomem megalomanii, ale w końcu to był Amerykanin więc mają to w ustawieniach fabrycznych. Mimo rozdmuchanego ego USA, oraz bezkrytycznej pochwały swoich działań książka warta przeczytania.

Książka z patosem i wychwalaniem swojej jednostki, trąci pewnym poziomem megalomanii, ale w końcu to był Amerykanin więc mają to w ustawieniach fabrycznych. Mimo rozdmuchanego ego USA, oraz bezkrytycznej pochwały swoich działań książka warta przeczytania.

Karpowicza uwielbiam, jego satyryczne, momentami kąśliwe określanie naszej rzeczywistości po prostu mnie bawi momentami do łez.
Po Balladynach i Romansach, Sońce, genialnych Ościach, przyszedł czas na Niehalo, niestety póki co jest to wg mnie oczywiście jego najsłabsza książka. Poziom irracjonalności został przekroczony, gubiłem się w fabule i wielokrotnie pytałem samego siebie, o co chodzi...
Mimo wszystko polecam jego literaturę, wszakże każdemu może się zdarzyć słabszy dzień, w sensie książka ;)

Karpowicza uwielbiam, jego satyryczne, momentami kąśliwe określanie naszej rzeczywistości po prostu mnie bawi momentami do łez.
Po Balladynach i Romansach, Sońce, genialnych Ościach, przyszedł czas na Niehalo, niestety póki co jest to wg mnie oczywiście jego najsłabsza książka. Poziom irracjonalności został przekroczony, gubiłem się w fabule i wielokrotnie pytałem samego...

Genialna w swojej radości czytania :)

Genialna w swojej radości czytania :)

Niezła ksiażka, która wyzbyła mnie z problemu, stwierdzenia, że jestem po prostu osłem :)

Niezła ksiażka, która wyzbyła mnie z problemu, stwierdzenia, że jestem po prostu osłem :)

Świetna polska literatura. Przeżywasz całe spektrum emocji. To tak jak byś wybrał się w podróż po smakach świata. Genialne postacie, dobre dialogi. Jedynym irytującym elementem książki są wstawki czatów internetowych których moim zdaniem jest za dużo, lecz da się to przeskoczyć. Polecam, wciągająca!

Świetna polska literatura. Przeżywasz całe spektrum emocji. To tak jak byś wybrał się w podróż po smakach świata. Genialne postacie, dobre dialogi. Jedynym irytującym elementem książki są wstawki czatów internetowych których moim zdaniem jest za dużo, lecz da się to przeskoczyć. Polecam, wciągająca!

Lekko mdła opowieść o miłości, troszkę przesycona romantyzmem, jedynymi wątkami ratującymi tę literaturę są wątki ojca głównego bohatera i droga jaką pokonuje gość do dojrzałości

Lekko mdła opowieść o miłości, troszkę przesycona romantyzmem, jedynymi wątkami ratującymi tę literaturę są wątki ojca głównego bohatera i droga jaką pokonuje gość do dojrzałości