Wincenty Łaszewski

Czekające nas zmiany w Kościele, w świetle wybranych proroctw, zostały przedstawione przez Autora w bardzo ciekawy sposób. Niektóre z jego konstatacji były dla mnie zaskakujące i jednocześnie wprowadzające porządek w jawiącej się na horyzoncie perspektywie czasów ostatecznych. Najbardziej w pamięć zapadły mi rozważania dotyczące coraz wyraźniej uwidaczniającego się anty-Kościoła. "To sami ludzie Kościoła budują anty-Kościół. Nie musimy być prorokami, by spostrzec, że wielu członków Kościoła nie ma już wiele wspólnego z Kościołem i że napierają oni, by ta "nie-wspólność" zamieniła się we wspólnotę - nie przez ich nawrócenie, ale przez zmianę nauki Kościoła tak, by oni "mieli prawo"; do rozwodów, do życia przedmałżeńskiego, do aborcji, do związków jednopłciowych, do... do... do." "Jesteśmy świadkami kościelnej koincydencji ze światem. Kościół przestaje być "znakiem sprzeciwu", nie nawraca świata - zwraca się w jego stronę". Także bardzo interesujące są rozważania nad "nowym pokoleniem" mającym się przeciwstawić "pokoleniu szatana". "Proces budowania nowego pokolenia rozpoczyna się z chwilą, gdy poszczególni chrześcijanie zaczynają rozumieć, czym jest Kościół i jaka jest jego rola. Porzucają płytki zabójczy pogląd, według którego skoro życie pełne jest trudów i konfliktów, to rolą Kościoła jest nieść ludziom ukojenie... Nie, po tej stronie nie kończą się przeciwności i bóle - one nabierają tylko najgłębszego sensu. Kto szuka w Kościele cichej oazy, pomylił dziś adresy. Przygoda zaczyna się od zanegowania szatańskiego dogmatu obowiązującego w danym pokoleniu. Różnie go nazywamy. To egoizm, hedonizm, zapatrzenie w siebie, zycie kosztem innych, bezwzględna walka z każdym, kto narusza moje szczęście. Pierwszym wyznacznikiem jest opuszczenie "strefy wolnej od poświęcenia"".