Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z reguły po bardziej inspirującej lekturze sięgam po jakiś kryminał jako przerywnik. I tym razem padło na panią Bondę. To już druga książka tej autorki, którą przyszło mi przeczytać. Początek powieści zapowiadał się bardzo dobrze. To co podoba mi się szczególnie u tej autorki to ciekawie opisane postacie - poczynając od ich historii poprzez charakter i sposób bycia, który ich przeszłość ugruntowała. Retrospekcja z początku książki też zapowiadała się bardzo dobrze. Niestety dla mnie im dalej w las tym było coraz gorzej. Jeśli chodzi o działania policji czy głównej bohaterki to określiłabym je jako chaotyczne, dziwacznie połączone, trochę nie do końca wynikowo. Z jednej strony nic na nikogo nie mają a z drugiej za chwilę na podstawie jednej niewyraźnej myśli czy przebłysku np. na przesłuchanie trafia świadek lub dokonują zatrzymania. Wydaje mi się, że dużo tu niedopowiedzeń i konkretnych motywacji. Być może w tej fabule zachowanie spójności utrudnia fakt, że co chwilę przeskakujemy też do krótkich wątków i epizodów poszczególnych postaci drugoplanowych. W dodatku często takich, które odsłaniają czytelnikowi dużo faktów i informacji na temat śledztwa, a których w żaden sposób nie ujawniają śledczy za pomocą swoich niezbornych działań. Generalnie też wydaje mi się, że autorka chciała wysnuć zanadto wyrafinowaną linię fabularną pełną zwrotów akcji i pułapek na czytelnika, jednak w moim odczuciu wyszedł z tego jeden wielki.. bałagan. Wracając jednak do plusów to książka zdecydowanie jest łatwa w odbiorze i napisana prostym językiem. Podobał mi się również dość rozbudowany wątek alkoholizmu. Reasumując, nie skreślam jeszcze Saszy, ale na ten moment uczucia nie są tak pozytywne jakbym tego oczekiwała.