Lekarz, autor powieści i prac naukowych, emerytowany profesor psychiatrii na Stanford University, egzystencjalista i psychoterapeuta. Urodził się w rodzinie żydowskiej w Washingtonie w 1931 roku. Dorastał w dzielnicy biedy. Unikając ryzykownego sąsiedztwa spędził większość czasu w domu czytając książki. Po ukończeniu Boston University School of Medicine w 1956r. pojechał uzupełnić swoją praktykę w Mount Sinai Hospital w Nowym Jorku i rezydenturę w Phipps Clinic of Johns Hopkins Hospital w Baltimore i ukończył szkolenie w 1960r. Po dwóch latach służby w armii w Tripler General Hospital w Honolulu, Dr. Yalom rozpoczął karierę akademicką w Stanford University. Uzuskał posadę stałego wykładowcy w 1968r. Jedno z jego osiągnięć to rozwinięcie włąsnego modelu psychoterapii egzystencjalnej. POza działalnością naukową i akademicką zajmował się pisaniem powieści oraz eksperymentowaniem z technikami pisarskimi. W książce "Everyday Gets a Little Closer" Dr. Yalom zaprosił pacjenta do wspólpracy w pisaniu na temat doświadczeń z psychoterapii. Ta książka to zapis dwóch punktów widzenia w patrzeniu na to samo doświadczenie. Jego prace są używane jako skrypty akademickie dla studentów. Jego unikalne spojrzenie na relację z pacjentem/klientem dodano do programu studiów w John Jay College of Criminal Justice w Nowym Jorku.
Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne uhonorowało go w 2000 r. nagrodą 2000 Oskar Pfister Award (za istotny wkład w dziedzinie religii i psychiatrii).http://www.yalom.com/
Czasami myślę, że jestem najbardziej samotnym człowiekiem ze wszystkich, którzy kiedykolwiek istnieli.(...)nie ma to nic wspólnego z obecnoś...
Czasami myślę, że jestem najbardziej samotnym człowiekiem ze wszystkich, którzy kiedykolwiek istnieli.(...)nie ma to nic wspólnego z obecnością innych; w istocie nienawidzę tych innych, którzy ograbiają mnie z samotności, a zarazem nie oferują mi prawdziwego towarzystwa.
Na obecnym etapie mojej ścieżki edukacyjnej (studia psychologii) pozycja bardzo dla mnie cenna. Yalom dzieli się z czytelnikami wiedzą z wielu dziedzin i pięknie tę wiedzę integruje: poznajemy psychologiczną biografię Schopenhauera, jego wpływ na koncepcje Freuda, dynamikę i sposoby oddziaływania w terapii grupowej, a także idee psychologii egzystencjalnej. Ale poza wiedzą, powieść zaoferowała mi ciekawą akcję i chęć odkrywania losów bohaterów, więc to, co w beletrystyce najważniejsze. Czuję się mocno zmotywowana, żeby sięgnąć po inne książki autora.
"Współczesny system opieki zdrowotnej stwarza wielkie zagrożenie dla psychoterapii. Przyjrzyjmy się jego założeniom:1)terapia powinna być jak najkrótsza i winna skupiać się przede wszystkim na widocznych objawach, a nie na ukrytych konfliktach leżących u źródełtych objawów;2)terapia powinna być tania ( co uderza zarówno w szkolących się przez wiele lat terapeutów,jak i w pacjentów, którzy będę zmuszeni leczyć się u źle wykształconych terapeutów;3)terapeuci podobnie jak lekarze,powinni stawiać jednoznaczne,precyzyjne diagnozy,określać cele terapii oraz dokonywać cotygodniowej oceny postępów:4) terapeuci winni ograniczyć swą działalność do tych technik, których działanie zostało empirycznie potwierdzone (co działa na korzyść terapii behawioralno -poznawczej, najszybciej usuwającej zewnętrzne objawy zaburzeń)." I. Yalom. Książka nie tylko dla a terapeutów, doskonałe źródło wiedzy o sobie samym i mechanizmach,które rządzą dobrą terapią.