końcówka jest tym etapem partii, w którym chodzi o przekształcenie w wygraną przewagi zdobytej w grze środkowej albo już w debiucie.
Najnowsze artykuły
- ArtykułyZawodne pamięci. „Księga luster” E.O. ChiroviciegoBartek Czartoryski1
- Artykuły„Cud w dolinie Poskoków”, czyli zabawna opowieść o tym, jak kobiety zmieniają światRemigiusz Koziński3
- ArtykułyUwaga, konkurs! Do wygrania książki „Times New Romans“ Julii Biel!LubimyCzytać8
- ArtykułyWygraj egzemplarz „Róż i fiołków” Gry Kappel Jensen. Akcja recenzenckaLubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Paul Keres
1
8,3/10
Pisze książki: hobby
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
8,3/10średnia ocena książek autora
9 przeczytało książki autora
2 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Przyznać wypada, że z czysto technicznego punktu widzenia końcówki wydać się mogą mniej ciekawe od studiowania teorii debiutowej czy też str...
Przyznać wypada, że z czysto technicznego punktu widzenia końcówki wydać się mogą mniej ciekawe od studiowania teorii debiutowej czy też strategii gry środkowej.
1 osoba to lubiTypowa partia szachowa zazwyczaj składa się z trzech faz: debiutu, gry środkowej oraz końcówki.
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Końcówki szachowe Paul Keres
8,3
Książka Paula Keresa, to moja pierwsza styczność z teorią końcówek. Zastanawiałem się czy mój amatorski poziom będzie wystarczający, aby móc przyswoić wiedzę z tej książki - grywam w weekendy z przyjaciółmi oraz online na kurniku - ale były to strachy na lachy. W książce znajdziemy: 'Końcówki pionkowe', 'Końcówki hetmańskie', 'Końcówki wieżowe', 'Końcówki gońcowe', 'Końcówki skoczkowe' oraz warto wspomnieć o podrozdziałach z przykładami turniejowymi. Zaczynamy od prostszych przykładów, po czym powoli przechodzimy do bardziej rozbudowanych analiz.
Moja poprzednia styczność z książkami analizującymi partie szachowe autorstwa Mirosławy Litmanowicz nie była tak lekka, choć mam szacunek do tej szachistki. Może o tym świadczyć fakt, że autor pod koniec analizy danej końcówki podaje ci praktycznie na tacy rozwiązanie sytuacji, zachęcając cię jednak po drodze do wyciągania własnych wniosków.
Cieszę się, że udało mi się na ten moment poznać końcówki: 'Goniec plus król' oraz 'Pionek plus król', których nie byłem świadomy jak dobrze rozgrywać. Zamatowanie króla przeciwnika mając gońca i skoczka? Tak, ale tylko po przekątnej na której operuje goniec.
Zdobywając wiedzę z tej książki zdałem sobie sprawę, że mogę mieć braki w fazie debiutu i prawdopodobnie niedługo sięgnę po jakiś tytuł, który to opisuje w podobnie przystępny sposób.
A gdy teraz będę grał z moim przyjacielem Piotrem, być może uda mi się go zaskoczyć w końcowej fazie gry odpowiednim podejściem.
Plusy:
-Nie przeczytałem jeszcze całej książki, lecz jestem ciekawych kolejnych rozdziałów i taktyki poszczególnych końcówek
-Można przeskoczyć do konkretnego rodziału z końcówkami, który cię interesuje
-Przykłady z turniejów
Minusy:
-Problem z rozkładaniem książki i układaniem szachów. Z racji, że mój egzemplarz to oprawa miękka, miałem problem z utrzymaniem konkretnej strony bez przytrzymywania jej ręką, co trochę psuło mi frajdę z analizy, a nie chciałem uszkadzać sobie książki
-W kilku miejscach wdarły się przeskoki myślowe autora i musiałem kilka razy czytać fragment, żeby się upewnić, że dobrze rozumiem dany opis
Końcówki szachowe Paul Keres
8,3
To moja pierwsza recenzja na zlecenie Wydawnictwa RM (i ogólnie). Miło było odebrać wysłaną do mnie paczkę. Cieszy mnie to, i nie sądziłam, że będzie to książka o grze. Nie ma to jednak wpływu na moją ocenę. Ponieważ oceniam szczerze, to i tutaj tak będzie, o czym sobie wcześniej zastrzegłam :-D
Już po otwarciu książek z serii o szachach z wydawnictwa RM mogę ocenić, że są warte zakupu, bo stanowią kompendium wiedzy. Ponadto są one bardzo dobre dla laika z powodu czytelnego przedstawiania figur, które są w formie ikonek, a nie oznaczeń liter.
Jednak w przypadku tego tytułu zdecydowanie książka jest dla osób, które bardzo dobrze ogarniają szachy i są w stanie dotrzeć w swojej grze do końcówek. Osoba niedoświadczona może dłużej analizować o co chodzi w przedstawianych układach. A pozycja ta obfituje w bardzo dużo różnych przykładów i konfiguracji końcówek:
- pionkowych
- hetmańskich
- wieżowych (najobszerniejszy rozdział, bo aż 130 stron!)
- gońcowych
- skoczkowych
Keres słusznie zauważa, że o ile w debiucie i grze środkowej popełnienie błedu można nadrobić innymi ruchami, o tyle w końcówce każdy błąd może przesądzić o ostatecznym wyniku. Dlatego ta książka jest pomocna.
W podrozdziale "Król z wieżą przeciwko królowi" zauważyłam brak opisanej alternatywy z innym ruchem, bo taki jest, ale on też ostatecznie doprowadza do powtarzalności ruchu lub mata. Ale to może być tylko moje spostrzeżenie.
WYDANIE: książka jest lekka i poręczna, nawet w podróży można się dokształcać. Jednak klejenie jej stron jest dla mnie wątpliwe, nie wygląda solidnie. W moim egzemplarzu widać to już przy otwarciu książki na spisie treści.
EDYTORSKO: font przyjemny dla oka. Rozmieszczenie tekstu jest w układzie 2-kolumnowym, co w tym przypadku jak najbardziej pasuje. Marginesy też są wystarczające. Nie brakuje też diagramów, co jest przydatne dla wzrokowców.