Arkadiusz Lubosz

Tylko zbrod­nia­rze lub tchó­rze tłu­ma­czą skraj­ne czyny ide­olo­gią.

Tylko zbrod­nia­rze lub tchó­rze tłu­ma­czą skraj­ne czyny ide­olo­gią.

(...) na­cho­dzi go myśl, że nie pa­mię­ta już cza­sów, gdy jako na­sto­la­tek miał tyle sił wi­tal­nych, że mógł im­pre­zo­wać co noc, kłaść się spać na trzy go­dzi­ny i nor­mal­nie funk­cjo­no­wać. Teraz każda nie­zdro­wo spę­dzo­na noc zdaje się za­kła­dać mu na plecy trzy­dzie­sto­ki­lo­gra­mo­wy ple­cak, który musi nosić cały dzień.

(...) na­cho­dzi go myśl, że nie pa­mię­ta już cza­sów, gdy jako na­sto­la­tek miał tyle sił wi­tal­nych, że mógł im­pre­zo­wać co noc, kłaś...

W ogóle teraz to ucie­ka­my od śmier­ci, boimy się jej, ale nie tak jak daw­nej, gdy sta­ra­no się ją oswo­ić po­przez na przy­kład po­grze­bo­we ry­tu­ały jak za­kry­wa­nie lu­ster ciem­ny­mi ma­te­ria­ła­mi, aby dusza, opusz­cza­jąc dom, nie przej­rza­ła się w nich. Boimy się praw­dy, jaką nie­sie śmierć, czyli nie­este­tycz­ne­go wi­do­ku, brzy­do­ty, smro­du roz­kła­da­ją­cej się ma­te­rii, obec­no­ści i nie­sa­mo­wi­to­ści. Bo nie my­śli­my o niej na co dzień, więc gdy się zda­rzy, nie jest czymś, co znamy do­brze.

W ogóle teraz to ucie­ka­my od śmier­ci, boimy się jej, ale nie tak jak daw­nej, gdy sta­ra­no się ją oswo­ić po­przez na przy­kład po­grze­...