Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Człowiek nigdy nie wie, kiedy przeżywa najlepsze chwile w swoim życiu. To się dzieje, a potem się kończy, i dopiero z perspektywy czasu można to ocenić.

Jeśli śpisz obok osoby, którą kochasz, odczuwasz szczególny spokój. Kiedy zapadasz w ciemność, trzymając ją w objęciach, a potem budzisz się i ona wciąż tam jest, i wiesz wtedy, że wszystko, co dla ciebie ważne, jest blisko, wystarczy, że otworzysz oczy.

You never realize you're living the best time of your life. It happens and then it ends, and you only see it for what it was after.

Kocham ciche, spokojne życie tego cichego, spokojnego mężczyzny. Chcę być na tyle odważna, żeby kochać go z zamkniętymi oczami. Nie sądzę jednak, że dam radę.

Wszyscy jesteśmy trochę popsuci, Briano. Każdy z nas jest mozaiką. Jesteśmy pozlepiani z kawałków, na które składają się wszystkie osoby, z którymi się zetknęliśmy, i wszystko to, czego doświadczyliśmy. Niektóre z tych kawałków są kolorowe, piękne, inne ciemne, o ostrych krawędziach. A ja kocham każdy fragment ciebie. Nawet te, które ty najchętniej być usunęła.

Przykro mi, że ktoś wpędził Cię w poczucie, że trudno Cię kochać.

- Co oznacza ta? - szepnęła.
- Jaka ta? - zapytałem cicho.
- Ta cisza. - odparła z rozmarzeniem. - Znam wszystkie Twoje rodzaje milczenia. (…) Ale tej ciszy nie znam. Co ona oznacza?
Odwzajemniłem jej spojrzenie.
- Oznacza ciebie.

Czasami mialam wrażenie, że jesteśmy z Jacobem niczym te dwa magnesy przykladane do siebie to tym, to tamtym końcem. Przyciągalismy się, odpychalismy i znów przyciagalismy. To on mnie przyciągał.

Zabawne, jak bardzo pragnienie kogoś przypomina żal po czyjejś stracie. Bo chociaż ona była tuż obok mnie, mogłem myśleć tylko o tej sferze naszej relacji, której mi brakowało. Tej, która nigdy nie będzie mi dana.
Było mi dane kochać ją z bliska, a potem, ostatecznie, z oddali, a ona nigdy się o tym nie dowie ani nie odwzajemni moich uczuć.