Dziewczyna z Bagdadu

Nie od początku zaprzyjaźnilam się z dziewczyną z Bagdadu. Książka zaczęła się trochę jak powieść, fikcyjne romansidlo. Pochodząca z dawnej Czechosłowacji Jana poznaje egzotycznej urody Irakijczyka Mohameda i ich kwitnące, słodkie uczucie wypływające niczym miód na stronice książki. Jest to historia rodziców bohaterki. Dopiero od drugiego rozdziału wciągnęłam się w opowieści Michelle.
Opowiada ona o swoim beztroskim dzieciństwie w Iraku i mimo, że w kulturze muzułmańskiej córki nie są mile widziane, a bardziej pożądani są synowie, Michelle i jej dwie siostry były uwielbiane przez ojca i resztę rodziny.
Niestety wojna z Iranem położyła kres ich spokojnemu życiu. W 1981 roku, linia frontu doszła do przedmieść Bagdadu. Od tej pory słychać było ciągłe eksplozje.
Mimo to, rodzina Michelle starała się żyć w miarę możliwości normalnie, gdyż wojna nie toczyła się w samym Bagdadzie.
Dopiero w 1986 roku dzialania wojenne posunęły się dalej i zbliżały coraz bliżej do dzielnicy, w której mieszkała Michelle. Nigdy zbytnio nie interesowałam się wojną iracko-irańska i zadziwił mnie fakt, że posuwala się ona tak wolno i dopiero po pięciu latach z przedmieść przeniosła się do centrum stolicy Iraku. Tak bynajmniej wynika z tej książki.
Michelle mimo to miała typowe dla nastolatki zainteresowania i troski. W klubie tenisowym poznaje Udaja Husajna, syna Saddama. Czuje się wyróżniona, że ktoś tak ważny zwrócił akurat na nią uwagę.
Potem jej życie rodzinne zaczyna się komplikować. To łącznie z wojną w tle sprawia, że Michelle czuje się zagubiona. Los szykuje dla niej jeszcze nie jedną próbę i krętą, wyboistą drogę. Być może ta niełatwa droga zaprowadzi ją wreszcie do szczęścia i upragnionego spokoju?

Książka sprawiająca, że człowieka cieszy, że nie urodził się i nie żyje w kraju, w którym w większości przypadków ujawnia się brak człowieczeństwa, apodyktyczny stosunek do wielu spraw, zwłaszcza ze strony męskiej. Istnieje tam ciągła walka o swoje prawa już od najmłodszych lat. Można się dostosować i wyzbyć swoich marzeń lub buntować i być potępianym za "złe" zachowania.
Niewielkich rozmiarów książeczka ale za to ma ona ponad 300 stron. Brakuje mi tylko zdjęć ale zapewne autorka miała powód aby ich nie umieszczać.

Nie od początku zaprzyjaźnilam się z dziewczyną z Bagdadu. Książka zaczęła się trochę jak powieść, fikcyjne romansidlo. Pochodząca z dawnej Czechosłowacji Jana poznaje egzotycznej urody Irakijczyka Mohameda i ich kwitnące, słodkie uczucie wypływające niczym miód na stronice książki. Jest to historia rodziców bohaterki. Dopiero od drugiego rozdziału wciągnęłam się w...

Niesamowite życie opisane lekkim, wciągającym stylem. Całkowicie pochłaniająca książka. Autorka musi, po prostu MUSI napisać kolejną!

Na największą część książki składa się Bagdad, w którym Michelle spędziła dzieciństwo jak z bajki. Czechosłowacji poświęcone są tylko 3 rozdziały, a Włochom jedynie epilog. Szkoda, bo historia jest tak intrygująca, że tym dwum ostatnim krajom spokojnie można było poświęcić więcej uwagi i stworzyć oddzielną książkę.

Niesamowite życie opisane lekkim, wciągającym stylem. Całkowicie pochłaniająca książka. Autorka musi, po prostu MUSI napisać kolejną!

Na największą część książki składa się Bagdad, w którym Michelle spędziła dzieciństwo jak z bajki. Czechosłowacji poświęcone są tylko 3 rozdziały, a Włochom jedynie epilog. Szkoda, bo historia jest tak intrygująca, że tym dwum ostatnim...

Jeśli ktoś czytał już jakieś książki w klimacie Bliskiego Wschodu - będzie to dla niego książka o niczym. Kolejne kobiety zamotane w kulturę wschodu, kolejne ucieczki, w tle pobieżnie opisane działania wojenne. Za każdym razem jak już zaczyna się robić ciekawie (syn dyktatora, wojna, plany powrotu do Bagdadu) to nagle przestaje.
Takie życie, w tym wypadku Michelle Nouri. Na plus przyjemny styl pisania i świadomość, że to jednak ważne wydarzenia czyjegoś życia. Na minus - brak celu i puenty.

Jeśli ktoś czytał już jakieś książki w klimacie Bliskiego Wschodu - będzie to dla niego książka o niczym. Kolejne kobiety zamotane w kulturę wschodu, kolejne ucieczki, w tle pobieżnie opisane działania wojenne. Za każdym razem jak już zaczyna się robić ciekawie (syn dyktatora, wojna, plany powrotu do Bagdadu) to nagle przestaje.
Takie życie, w tym wypadku Michelle Nouri....

Mama Czeszka ojciec Irakijczyk - Michelle dorastała w luksusie.... czy była szczęśliwa....jak potoczą się jej dalsze losy... czy ojciec ją odrzuci.... czy będzie uciekać z kraju i czy znajdzie swoje miejsce na ziemi... o tym dowiesz się czytając " Dziewczyna z Bagdadu" ❤
Czy polecam....
Jeśli lubisz arabskie klimaty to tak jak najbardziej... jeśli nie to nie polecam -"nie wciągnie cie...

Mama Czeszka ojciec Irakijczyk - Michelle dorastała w luksusie.... czy była szczęśliwa....jak potoczą się jej dalsze losy... czy ojciec ją odrzuci.... czy będzie uciekać z kraju i czy znajdzie swoje miejsce na ziemi... o tym dowiesz się czytając " Dziewczyna z Bagdadu" ❤
Czy polecam....
Jeśli lubisz arabskie klimaty to tak jak najbardziej... jeśli nie to nie polecam -"nie...

Michelle, to owoc związku Irakijczyka z Czeszką. Jest najstarszą z trzech córek pary i dziś jako dorosła już kobieta opowiada swoją historię, która porusza swoim osobistym przesłaniem.

Autorka zaskoczyła mnie już od pierwszych stron swojej opowieści. Ze szczegółami opisała słodko-gorzkie dzieciństwo w Iraku i epizody z wakacyjnych podróży do Czech (w powieści: Czechosłowacji). Wydarzenia z życia rodzinnego z toczącą się wojną w tle naznaczyły ją i zdeterminowały jej dorosłe życie. Czytając o młodzieńczych latach Michelle, czytelnik ma wrażenie, ze jest to opowieść z perspektywy dziecka, co pewnie było zamierzonym zabiegiem, który udało się wcielić w życie bez wymuszonych eksperymentów literackich.

Historia "Dziewczyny z Bagdadu" wydarzyła się naprawdę i to również decyduje o sile jej przesłania. Żałuję, że historia nie została poparta zdjęciami, jak to bywa w przypadku powieści biograficznych.

Treść zawiera mnóstwo kulturowych odniesień i ciekawostek, co również stnowi wielki plus. Całą książkę czyta się sprawnie i z dużą dozą ciekawości. Wiele było już pozycji o różnicach kulturowych i życiu kobiet w świecie arabskim, jednak ta jest inna. Prawdziwa w pełnym tego słowa znaczeniu.

Michelle, to owoc związku Irakijczyka z Czeszką. Jest najstarszą z trzech córek pary i dziś jako dorosła już kobieta opowiada swoją historię, która porusza swoim osobistym przesłaniem.

Autorka zaskoczyła mnie już od pierwszych stron swojej opowieści. Ze szczegółami opisała słodko-gorzkie dzieciństwo w Iraku i epizody z wakacyjnych podróży do Czech (w powieści:...

Czytałam wiele książek o podobnej tematyce tzn. opowiadające losy Europejki, która wyszła za Araba i ich dzieci. Scenariusz zazwyczaj jest taki sam: na początku on bardzo ją kocha, rozpieszcza, mówi komplementy, kupuje drogie prezenty. Jest doskonałym mężem i ojcem, ale po jakimś, zazwyczaj krótkim czasie, wszystko nagle się zmienia i ten dotąd idealny mężczyzna, staje się potworem. A może zawsze nim był, tylko zaślepiona miłością kobieta nie chciała tego dostrzegać? Nie jestem absolutnie uprzedzona do żadnej rasy, czy kultury, dostrzegam jedynie, na podstawie lektur oraz historii, które znam z własnego otoczenia, że arabscy mężczyźni nie mają takiego szacunku do europejskich kobiet, jaki żywią do płci przeciwnej ze swojego kraju pochodzenia. Skąd to wynika? Też nie wiem..

Historia Michelle i jej rodziny poruszyła mnie. Autorka nie próbuje wzbudzić współczucia czytelnika, nie szuka u niego zrozumienia, ani empatii. Opisuje fakty, życie jakim było z jego cieniami i blaskami.
Podziwiam jej upór w dążeniu do celu, widzę jednak, że szczęście, czy też jakieś zrządzenie losu, odegrało w jej historii niemałą rolę.

Bardzo dobra lektura dla wszytskich zainteresowanych małżeństwami międzykulturowymi i ich konsekwencjami.

Czytałam wiele książek o podobnej tematyce tzn. opowiadające losy Europejki, która wyszła za Araba i ich dzieci. Scenariusz zazwyczaj jest taki sam: na początku on bardzo ją kocha, rozpieszcza, mówi komplementy, kupuje drogie prezenty. Jest doskonałym mężem i ojcem, ale po jakimś, zazwyczaj krótkim czasie, wszystko nagle się zmienia i ten dotąd idealny mężczyzna, staje się...

Mam w głowię mętlik. W tym przypadku - po skończeniu czytania książki, sama nie wiem co powiedzieć, napisać czy myśleć. Jestem na pewno zszokowana. Książka opisuje autentyczne wydarzenia z życia autorki Michelle Nouri. Na samym początku zastanawia mnie fakt, jak człowiek szybko i diametralnie może się zmienić, tutaj: z kochającego ojca i męża, w człowieka, którego nie interesuje własna rodzina. Drugim szokiem są na pewno zasady panujące w Iraku, które możemy poznać poprzez przeczytanie książki. Samą fabułę, można określić na dość ciężką. Mimo to, książka napisana jest prostym językiem, a czyta się ją szybko.

Mam w głowię mętlik. W tym przypadku - po skończeniu czytania książki, sama nie wiem co powiedzieć, napisać czy myśleć. Jestem na pewno zszokowana. Książka opisuje autentyczne wydarzenia z życia autorki Michelle Nouri. Na samym początku zastanawia mnie fakt, jak człowiek szybko i diametralnie może się zmienić, tutaj: z kochającego ojca i męża, w człowieka, którego nie...

Książkę rozpoczyna romantyczna historia miłości rodziców Michelle, pochodzącej z Czech Jany i Irakijczyka- Muhammada, niestety kiedy Jana bliżej poznaje rodzinę męża, rozczarowuje się ich podejściem do niej jako "obcej". Początkowo mąż okazuje się wsparciem, "księciem z bajki". Wiodą beztroskie życie w swoim domu, wraz z 3 córkami, urozmaicając je licznym wycieczkami zagranicznymi, zabawkami. Istna sielanka, ale nic nie twa wiecznie...I tutaj zaczyna się akcja rozkręcać. Michelle, najstarsza z córek, będąca jednocześnie główną, która opowiada o swoim beztroskim dzieciństwie. Wszystko jednak z czasem się komplikuje, i to nie tylko przez wojnę iracko-irańską, którą wszyscy przeżyli. Relacje miedzy rodzicami zaczynają się psuć, o co wszyscy obwiniają Janę- matkę narratorki.Dziewczynki nie rozumieją, co się dzieje i czemu ich tatuś oddala się od nich, cora zrzadziej pokazuje w domu. Ich świat rozpada się, wraz z rodziną i krajem. Dziewczynki początkowo nie zdają sobie sprawy z czym się wiąże wojna, do momentu, aż dochodzi do tragicznego zdarzenia. Wszystko im się wali, rodzina ojca porzuca wszelkie pozory i daje do zrozumienia, że nie są tam, mile widziane. Nie mając wyjścia, przenoszą się do ojczyzny matki dziewcząt- Czechosłowacji, i tu wcale nie jest lepiej...matka popada w depresje, a despotyczna babka skutecznie uprzykrza życie wnuczkom, czego dorastająca Michelle ma dość i postanawia opuścić dom na wsi, i żyć na własny rachunek w Pradze. Tam przechodzi przemianę i postanawia rzucić się na głęboką wodę, decydując się na wyjazd do Włoch. Początki na emigracji są trudne, ale Michelle się nie zraża, dzięki temu, że nie poddała się wtedy, kiedy było najciężej, zaszła naprawdę daleko.

Książka pokazuje, jak los bywa przewrotny, zmieniając się jak w kalejdoskopie. Nic nie jest nam dane na zawsze, a mydlana bańka w każdej chwili może pęknąć, i dotychczasowe życie przemienić w niespodziewany koszmar. Czytelnik jest świadkiem tego, jak Michelle zacięcie stawia czoła wszelkim trudnościom, jak mierzy się z okrutną rzeczywistością, jakiej się nie spodziewała. Widzimy, jak sobie radzi i jak silną jest osobą, mimo młodego wieku. Przyszło jej dorastać w trudnych warunkach, pod wieloma względami. Michelle to niebywale silna kobieta, zdeterminowana, ambitna nie boi się zawalczyć o siebie i wziąć los we własne ręce, kształtując go wg swoich ambicji i marzeń. Pada też piękne zdanie, że Ci, którzy stracili wszystko podczas wojny, a mają oparcie w rodzinie, paradoksalnie są szczęśliwsi, niż Ci mający dom, ale bez ciepła rodzinnego, znacznie cenniejszego od wszelkich dóbr materialnych.

Czytając odnosiłam wrażenie, że Michelle opowiada mi swoją opowieść, tzn tak jakby ze mną rozmawiała bezpośrednio. Bardzo przyjemny i lekki styl, i czytało się bardzo szybko. Akcja przyspiesza od momentu kiedy Michelle wyprowadza się do Pragi, im szybciej akcja przyspiesza, tym bardziej ogólnie pisze, ograniczając się do suchych faktów z jej aktualnego życia.Polecam bowiem jest to bardzo przyjemnie napisana książka. Opowiada o tym, że najtrudniej jest zrobić pierwszy krok, ale determinacja i nadzieja, pomagają osiągnąć cel.

Pełna recenzja na blogu:
http://sapno-main-india-hai.blogspot.com/2017/02/dziewczyna-z-bagdadu-michelle-nouri.html

Książkę rozpoczyna romantyczna historia miłości rodziców Michelle, pochodzącej z Czech Jany i Irakijczyka- Muhammada, niestety kiedy Jana bliżej poznaje rodzinę męża, rozczarowuje się ich podejściem do niej jako "obcej". Początkowo mąż okazuje się wsparciem, "księciem z bajki". Wiodą beztroskie życie w swoim domu, wraz z 3 córkami, urozmaicając je licznym wycieczkami...

Super napisana, wciągająca i przekazująca wiele odczuć bohaterki. zderzenie dwóch światów...aż trudno uwierzyć że to ten sam wiek...;-) warto polecam.

Super napisana, wciągająca i przekazująca wiele odczuć bohaterki. zderzenie dwóch światów...aż trudno uwierzyć że to ten sam wiek...;-) warto polecam.

Historia na faktach. Pochłonęła mnie bardzo!

Historia na faktach. Pochłonęła mnie bardzo!