Moja firma portretowa. Pierwszy krąg

Hanna Bakuła przekazuje inspiracje do głębszego odkrywania różnych osobowości, w tym także tych pozornie niespecjalnie ciekawych. Motywuje do badania świata oczami wewnętrznego dziecka, dla którego wszystko może stać sie ekscytujące, nie maskuje prawdziwych wrażeń i szczerze ocenia rzeczywistość. Myślę że książka może spodobać sie szczególnie artystom na początku drogi twórczej, chociaż można doznać znudzenia podobieństwem opisywania kolejnych postaci

Hanna Bakuła przekazuje inspiracje do głębszego odkrywania różnych osobowości, w tym także tych pozornie niespecjalnie ciekawych. Motywuje do badania świata oczami wewnętrznego dziecka, dla którego wszystko może stać sie ekscytujące, nie maskuje prawdziwych wrażeń i szczerze ocenia rzeczywistość. Myślę że książka może spodobać sie szczególnie artystom na początku drogi...

każdy roździał to déjà vu poprzedniego

każdy roździał to déjà vu poprzedniego

Hanna Bakuła- jak każdy artysta- jest osobą ekscentryczną, niekoniecznie budzącą sympatię, ale zawsze zwracającą na siebie uwagę. Choć jej nie lubię, to jednak ją lubię- tak mógłbym określić stosunek do Bakuły.

Sama książka jest średnio ciekawa. Mam wrażenie, że celem jej napisania było bardziej zwrócenie uwagi na siebie i swoją wyjątkowość, niż na swój warsztat i historię swojego malarstwa. Nie jest to książka bardzo nużąca, ale też brakuje mi w niej pasji i czegoś więcej, niż kilka zdjęć i opisów, jak fajnych i ciekawych ma się przyjaciół- choć opisy niektórych ludzi widzianych z jej perspektywy były doświadczeniem nawet ciekawym.

Jeśli ktoś jest fanem twórczości Bakuły, to najpewniej ta książka mu się spodoba. Innym tego nie polecam.

Hanna Bakuła- jak każdy artysta- jest osobą ekscentryczną, niekoniecznie budzącą sympatię, ale zawsze zwracającą na siebie uwagę. Choć jej nie lubię, to jednak ją lubię- tak mógłbym określić stosunek do Bakuły.

Sama książka jest średnio ciekawa. Mam wrażenie, że celem jej napisania było bardziej zwrócenie uwagi na siebie i swoją wyjątkowość, niż na swój warsztat i...

Miło, z jadem i krótko. Ot tak - mała refleksja na jedno popołudnie.

Miło, z jadem i krótko. Ot tak - mała refleksja na jedno popołudnie.

Krótkie notki o bliskich, znajomych i przyjaciołach artystki, które przybliżają czytelnikowi znane z radia, telewizji i prasy postacie. Pozwalają również poznać sposób odejścia artystki do malowania portretowego.
Sądząc po bezpośredniości opisującej daną osobę, można domyślić się, że postacie te dobrze znają panią Hannę i jej język, opisujący ich fizjonomię, ich nie razi.
Szkoda, że większość reprodukcji jest czarnobiała, zwłaszcza w sytuacji gdy artystka opisuje kolory namalowane na obrazie oraz strój w jakim model pozuje.

Krótkie notki o bliskich, znajomych i przyjaciołach artystki, które przybliżają czytelnikowi znane z radia, telewizji i prasy postacie. Pozwalają również poznać sposób odejścia artystki do malowania portretowego.
Sądząc po bezpośredniości opisującej daną osobę, można domyślić się, że postacie te dobrze znają panią Hannę i jej język, opisujący ich fizjonomię, ich nie razi....

Malarka Hanna Bakuła o swoich przeżyciach podczas malowania portretów licznych znanych i zaprzyjażnionych. Lekko napisane , trochę nad interpretowane. Niestety nie specjalnie cenię jej malarstwo , zalatuje plagiatem i jest jakies takie sztuczne , niepodobne , zmanierowane,infantylne . Postacie mają nadmuchane usta , takie same oczy , żadnych zmarszczek , do tego jak sie domyślam (bo wiekszość zdjęć jest czarno-białych)w jak najbardziej nienaturalnych kolorach. Opisy pracy malarskiej nad rękoma , które wyglądają tak samo nieporadnie na wszystkich obrazach i tłem , do którego czepie inspiracje z widoku za oknem , a są to jakieś bohomazy , iście artystyczne. No cóż czyta się dobrze , lepiej niż ogląda , jak ktoś lubi jej malarstwo , pozwala zrozumieć co autor miał na myśli do bólu.

Malarka Hanna Bakuła o swoich przeżyciach podczas malowania portretów licznych znanych i zaprzyjażnionych. Lekko napisane , trochę nad interpretowane. Niestety nie specjalnie cenię jej malarstwo , zalatuje plagiatem i jest jakies takie sztuczne , niepodobne , zmanierowane,infantylne . Postacie mają nadmuchane usta , takie same oczy , żadnych zmarszczek , do tego jak sie...

Kupiłem w "Biedronce" za 4,99 zł.Przede wszystkim ze względu na zamieszczone w książce autoportrety autorki i portrety osób, w większości należących do tzw. elit.Bardzo chętnie powiesiłbym na honorowym miejscu mój portret namalowany przez p.Bakułę.Natomiast jej książki już niekoniecznie muszą gościć w mojej bibliotece.Podczas czytania nasunęło mi się pytanie,czy mamy takie elity jakie mamy społeczeństwo?

Kupiłem w "Biedronce" za 4,99 zł.Przede wszystkim ze względu na zamieszczone w książce autoportrety autorki i portrety osób, w większości należących do tzw. elit.Bardzo chętnie powiesiłbym na honorowym miejscu mój portret namalowany przez p.Bakułę.Natomiast jej książki już niekoniecznie muszą gościć w mojej bibliotece.Podczas czytania nasunęło mi się pytanie,czy mamy takie...

Sięgając po tę pozycję, a właściwie wygrzebując ją ze sterty nic nie wartej makulatury, i myśląc, że to perła na dnie oceanu, byłam nastawiona na to, że czytając będę się śmiać. Przecież Bakuła ma tak fantastyczne poczucie humoru. Śmiałam się przez pierwsze trzy strony... I mam książkę z ładnymi autoportretami autorki i innymi portretami osób znanych lub mniej znanych i tyle w temacie.

Sięgając po tę pozycję, a właściwie wygrzebując ją ze sterty nic nie wartej makulatury, i myśląc, że to perła na dnie oceanu, byłam nastawiona na to, że czytając będę się śmiać. Przecież Bakuła ma tak fantastyczne poczucie humoru. Śmiałam się przez pierwsze trzy strony... I mam książkę z ładnymi autoportretami autorki i innymi portretami osób znanych lub mniej znanych i...

Bardzo przyjemnie się czyta o znanych osobach, które zostały sportretowane przez autorkę książki. Dowcipna. Optymistycznie nastawiająca - by w swoich niedoskonałościach ciała i twarzy zauważyć (przede wszystkim) swoją osobowość.

Bardzo przyjemnie się czyta o znanych osobach, które zostały sportretowane przez autorkę książki. Dowcipna. Optymistycznie nastawiająca - by w swoich niedoskonałościach ciała i twarzy zauważyć (przede wszystkim) swoją osobowość.

Hmm... Pamiętam, że kiedyś podobały mi się felietony Hanny Bakuły. Stąd pomysł sięgnięcia po tę książkę. Przeczytałam, ale właściwie równie dobrze mogłabym nie przeczytać. Chyba jednak wolę malarstwo pani Bakuły.

Hmm... Pamiętam, że kiedyś podobały mi się felietony Hanny Bakuły. Stąd pomysł sięgnięcia po tę książkę. Przeczytałam, ale właściwie równie dobrze mogłabym nie przeczytać. Chyba jednak wolę malarstwo pani Bakuły.