Seks, betel i czary. Życie seksualne dzikich sto lat później

Aleksandra Gumowska, reporterka Newsweek Polska, podążyła śladami słynnego antropologa, Bronisława Malinowskiego. Trafiła na Wyspy Trobrianda, zaprzyjaźniła się z tubylcami, zamieszkała w chatce z liści i obserwowała świat, który obywa się bez cywilizacyjnych udogodnień. To, co widziała i to, czego doświadczała konfrontowała z opowieścią Malinowskiego. Jego Życie seksualne dzikich w północno - zachodniej Melanezji, wydane w 1929 roku, uważane jest za jedną z najważniejszych prac antropologicznych. Do czasów Malinowskiego antropologia była nauką, opartą na teorii i lekturze. Naukowiec i podróżnik wyruszył w teren, by pokazać, że antropolog powinien być przede wszystkim badaczem. Poznanie danej społeczności i kultury jakiegoś regionu nie może opierać się na opiniach innych, trzeba wniknąć w życie tubylców, jednocześnie ich codzienności nie zakłócając.

Ola Gumowska wielokrotnie nawiązuje do dziennika Malinowskiego, ale jej celem jest opisanie dzisiejszych Wysp Trobrianda. Mieszkańcy Kiriwiny niewiele się zmienili: nadal żują betel, oddają się wolnej miłości, wierzą w magię i czary. Ich życie wciąż determinuje tradycja.

Autorka przybliża kulturę kawałka świata, który wciąż pozostaje turystycznie mało dostępny, więc warto, przynajmniej za sprawą książki, poznać jego historię i tradycję.

Aleksandra Gumowska, reporterka Newsweek Polska, podążyła śladami słynnego antropologa, Bronisława Malinowskiego. Trafiła na Wyspy Trobrianda, zaprzyjaźniła się z tubylcami, zamieszkała w chatce z liści i obserwowała świat, który obywa się bez cywilizacyjnych udogodnień. To, co widziała i to, czego doświadczała konfrontowała z opowieścią Malinowskiego. Jego Życie seksualne...

Betel to używka - orzechy betelowe zawinięte w liść, które się żuje i pluje. Barwią ślinę na czerwono, a zęby na czarno.

Historia podróży ciekawa, ale moim zdaniem za bardzo jest to kopia tej poprzedniej podróży Malinowskiego, myślę, że lepiej byłoby przeczytać oryginał.

Betel to używka - orzechy betelowe zawinięte w liść, które się żuje i pluje. Barwią ślinę na czerwono, a zęby na czarno.

Historia podróży ciekawa, ale moim zdaniem za bardzo jest to kopia tej poprzedniej podróży Malinowskiego, myślę, że lepiej byłoby przeczytać oryginał.

Dziewczyna dostawała kokosy bo łatwiej wejść na palmę niż zagotować wodę.

Pogryzanie betelu i pogaduchy.

Wiadomo że kierunek wyznacza Malinowski, na wyspy przyciąga badaczy i Polaków.

Wioskowy strażnik tradycji, antropolog i podróżnik mają wiele wspólnego i dogadują się.

Dziewczyna dostawała kokosy bo łatwiej wejść na palmę niż zagotować wodę.

Pogryzanie betelu i pogaduchy.

Wiadomo że kierunek wyznacza Malinowski, na wyspy przyciąga badaczy i Polaków.

Wioskowy strażnik tradycji, antropolog i podróżnik mają wiele wspólnego i dogadują się.

Świetna przygoda, słaba książka.
Pomieszane jak groch z kapustą przygody autorki, historia regionu, zwyczaje i sprawy obecne, oraz "Malinowski to, Malinowski tamto" sprawiły, że po pierwsze gubiłem się o czym mowa, a po drugie, że męczyłem się z ta książką jak z żadną inną podróżniczą.
Generalnie taka wycieczka śladami Malinowskiego to ciekawy, wręcz świetny pomysł, ale niestety autorce nie udało się go równie ciekawie przelać na kartki papieru. Wstawki z pamiętników Malinowskiego to w ogóle jakaś taka trochę żenada jak dla mnie, w moim odczucie nieudana próba "zapikantnienia" książki.
Największym plusem książki jest to, że można się dowiedzieć co nieco interesujących i ciekawych rzeczy.

Świetna przygoda, słaba książka.
Pomieszane jak groch z kapustą przygody autorki, historia regionu, zwyczaje i sprawy obecne, oraz "Malinowski to, Malinowski tamto" sprawiły, że po pierwsze gubiłem się o czym mowa, a po drugie, że męczyłem się z ta książką jak z żadną inną podróżniczą.
Generalnie taka wycieczka śladami Malinowskiego to ciekawy, wręcz świetny pomysł, ale...

Uwielbiam książki podróżnicze z zapiskami dotyczącymi kultury itp. Jednak niestety nie mogłam przebrnąć do końca.

Uwielbiam książki podróżnicze z zapiskami dotyczącymi kultury itp. Jednak niestety nie mogłam przebrnąć do końca.

6/10 - niezła.

6/10 - niezła.

A mnie się bardzo podobała. I już.

A mnie się bardzo podobała. I już.

Można przeczytać, podumać na głupotą ludzi wierzących w zabobony.

Można przeczytać, podumać na głupotą ludzi wierzących w zabobony.

Ciekawa książka i pomysł, aczkolwiek spodziewałam się czegoś innego.

Ciekawa książka i pomysł, aczkolwiek spodziewałam się czegoś innego.

Książka warta przeczytania.

Książka warta przeczytania.