Star Carrier: Ciemna materia

Podoba mi się ten cykl. Różnorodny, stylizowany na hard sci-fi, ale jednak z lekkością space opery, z tylko miejscowym batalizmem. W tym tomie poruszony jest motyw świadomości Vinge'a (bezpośrednio z resztą wspomniany),choć bardzo mi się podobal ten pomysł w Ogniu nad Otchłanią, to cała powieść mnie wymęczyła ze względu na dualistyczny charakter (tzn. połowa przeznaczona na niepotrzebny wątek fantasy). Tu mamy wyciągnięcie tego co dobre, przemielenie i przygotowanie gruntu pod następne tomy. Fajne.

Podoba mi się ten cykl. Różnorodny, stylizowany na hard sci-fi, ale jednak z lekkością space opery, z tylko miejscowym batalizmem. W tym tomie poruszony jest motyw świadomości Vinge'a (bezpośrednio z resztą wspomniany),choć bardzo mi się podobal ten pomysł w Ogniu nad Otchłanią, to cała powieść mnie wymęczyła ze względu na dualistyczny charakter (tzn. połowa przeznaczona...

Całą serię potraktowałbym i ocenił jako całość, i oczywiście pewne rzeczy się powtarzały dla czytelników, którzy nie czytali poprzednich części, więc wyjaśnianie niektórych zagadnień było podobne. Lubię Sci-fi bo powala na rozszerzanie wyobraźni - nie tylko odnośnie pozaziemskich cywilizacji, czy rozwiązań technicznych przyszłości, ale także daje inną perspektywę na przyszłe relacje rodzinne, społeczne, moralność itp. Bawią opisy konfliktów wewnątrz cywilizacji ludzkiej - bo wciąż rywalizują ze sobą te same "imperia"
Prymowie i monogi - :-). Całą serię wchłaniałem bardzo szybko, kończąc jedną książkę zaczynałem kolejną następnego dnia. Kawał świetnej i pouczającej rozwywki.

Całą serię potraktowałbym i ocenił jako całość, i oczywiście pewne rzeczy się powtarzały dla czytelników, którzy nie czytali poprzednich części, więc wyjaśnianie niektórych zagadnień było podobne. Lubię Sci-fi bo powala na rozszerzanie wyobraźni - nie tylko odnośnie pozaziemskich cywilizacji, czy rozwiązań technicznych przyszłości, ale także daje inną perspektywę na...

Fajnie się czyta tak jak i poprzednie części tej serii.

Jedyne co mi trochę przeszkadzało to powtarzalność akcji, walk kosmicznych. No ale nie jest źle. Książka bardzo wciąga i jestem bardzo ciekawy jak się to wszystko zakończy.

Dlatego muszę czytać dalej 🙂.

Fajnie się czyta tak jak i poprzednie części tej serii.

Jedyne co mi trochę przeszkadzało to powtarzalność akcji, walk kosmicznych. No ale nie jest źle. Książka bardzo wciąga i jestem bardzo ciekawy jak się to wszystko zakończy.

Dlatego muszę czytać dalej 🙂.

Nadal mamy pseudonaukowy bełkot tak wielokrotnie zarzucany autorowi. Ogólnie nie jest źle, problem w tym że nie robi się lepiej.

Nadal mamy pseudonaukowy bełkot tak wielokrotnie zarzucany autorowi. Ogólnie nie jest źle, problem w tym że nie robi się lepiej.

5 tom i nadal cudo dla fanów space opery. Polecam!!!!

5 tom i nadal cudo dla fanów space opery. Polecam!!!!

i znowu - ciekawi kosmici, słaby watek ziemski. największym mankamentem serii staje się przewidywalność

i znowu - ciekawi kosmici, słaby watek ziemski. największym mankamentem serii staje się przewidywalność

Z jednej strony nadal nie jest źle, ale z drugiej chęć i napalanie na czytanie zdecydowanie mi zmalała. Największym, według mnie, problemem jest wielka powtarzalność wydarzeń.

Z jednej strony nadal nie jest źle, ale z drugiej chęć i napalanie na czytanie zdecydowanie mi zmalała. Największym, według mnie, problemem jest wielka powtarzalność wydarzeń.

Dobrze się czyta

Dobrze się czyta

Nie pozostaje mi nic innego jak odnieść się do poprzednich książek cyklu. Moim zdaniem część 5 sporo odbiega poziomem od pozostałych. Pan Douglas chyba zbytnio skupił się na wyjaśnianiu "co, jak działa". Naukowego bełkotu jest tu chyba więcej niż w poprzedniczkach, przykrywa on zupełnie akcje. Uwierzcie, nie chcecie trzy razy przeczytać jak działają mikroosobliwości w piątym tomie, gdzie było to wyjaśniane w 1 i w 2... i 3.
Za mało Trevora, który, wydawało by się, jest głównym bohaterem akcji. Za dużo politycznych przepychanek.
Co kolejnego idzie na minus? Zbytnia gadanina o białej konwencji i dywagacje religijno-filozoficzne. "Biała konwencja" - ten zwrot tyle razy był użyty, że miałam mdłości.
Zapowiadała się naprawdę fajna seria, niestety rozpęd opada. Trochę rekompensuje to wszystko końcówka, jakby był to przedsmak do dużego WOW, ale czy warto czytać dalej... zobaczę.

Nie pozostaje mi nic innego jak odnieść się do poprzednich książek cyklu. Moim zdaniem część 5 sporo odbiega poziomem od pozostałych. Pan Douglas chyba zbytnio skupił się na wyjaśnianiu "co, jak działa". Naukowego bełkotu jest tu chyba więcej niż w poprzedniczkach, przykrywa on zupełnie akcje. Uwierzcie, nie chcecie trzy razy przeczytać jak działają mikroosobliwości w...

Czytam całą serię, bo śwait zbudowany przez Autora ma pewien potencjał. Jednak co do samej powieści...
We wcześniejszych tomach postacie były lepiej przedstawione, można było zaobserwować targające nimi emocje, przyczyny zachowań i emocjonalnie lepiej ich odbierać, oczekiwać ich dalszych działań.
Obecnie Autor jakby tego zaniechał, bardziej przedstawia losy bohaterów jako narrator, nie mają oni wewnętrznego świata lub też jest on bardzo płaski. Tego mi brakuje.
To co mnie męczy, to ciągłe powtarzanie się - o Białej Konwencji, ulimatum Sh'daar, jakby Autor zapomniał, że już o tym szczegółowo pisał.
Polecam dla czytelników serii, bo losy rodzaju ludzkiego są tutaj ciagle pod znakiem zapytania, ale nie należy oczekiwać niczego wielkiego.

Czytam całą serię, bo śwait zbudowany przez Autora ma pewien potencjał. Jednak co do samej powieści...
We wcześniejszych tomach postacie były lepiej przedstawione, można było zaobserwować targające nimi emocje, przyczyny zachowań i emocjonalnie lepiej ich odbierać, oczekiwać ich dalszych działań.
Obecnie Autor jakby tego zaniechał, bardziej przedstawia losy bohaterów jako...